Love makes blind.

Lina

Ik zie Jaouad staan met in zijn ene hand een pistool en in zijn andere hand een sigaret hij is met 3 jongens en ik herken 2 van ze Nadir & Mo.
Ik hou me stil in de auto met Rayan die een speentje in zijn mond heeft.
Als ik er langs rij kunnen gaan ze me Zien en dat lijkt me geen goed idee.

Na een half uur komen er 2 autos aan rijen met een paar mannen er in er stappen 3 mannen uit met een zak en lopen Jaouad, Mo, Nadir en die ene jongen de kant op.
Ze geven hun de zak en Jaouad neemt hem aan en geeft em aan Mo.
Mo neemt hem aan en houd hem goed vast.
Ik zie dat ze ruzie maken en dat Jaouad de pistool tegen de hoofd van een van die mannen houd.
Ik kijk of Rayan kijkt en ja hoor hij kijkt nog heel blij hoe zijn vader een pistool tegen iemands hoofd houd.
Ik wil uitstappen maar denk dat dat geen goed idee is.
Ik hou me er buiten met angst gevoelens bang dat het fout gaat lopen.

Ik die mijn ogen dicht en hoor heel veel knallen achter elkaar ik durf ze niet open te doen bang dat ik iets aantref dat mijn hele leven zal vernaderen..
Zonder voor me te kijken rij ik achteruit de snelweg weer op.
Zou het Jouad zijn? Ik voel tranen prikken en hou me zelf in.

In nederland aangekomen zit ik er nog steeds mee mijn handen die trillen Rayan slaapt al en aai over zijn hoofdje "Je lijkt zo eel op Papa" fluister ik zacht
Voor de deur van mijn moeder aangekomen maak ik Rayan wakker ik kijk in de spiegel en zie dat mijn ogen helemaal rood zijn ik doe wat blush op en doe mijn kleren recht.
Met trillede handen en benen loop ik mijn auto uit met Rayan in mijn armen

Ik bel een paar keer aan en de deur gaat wijd open Wassim staat daar die zo is gegroeid hij is nu al 18 hij is zo veranderd zijn lippen zijn paars van het roken hij geeft mij een knuffel en voel een traan op mijn schouder.
Ik begin ook te huilen en zo blijven we even staan.
"Wassim" fluister ik "ik hou van je ik heb je gemist wollah" zegt hij lachend en hij veegt snel een traantje weg.

"Mama & papa zijn niet thuis" zegt hij en kijk de kant op van Rayan.
Hij kijkt me geschrokken aan "nee? Ben ik oom?" Zegt hij met open mond ik knik en hij pakt meteen Rayan op hij knuffeld hem en geeft hem overal kusjes we lopen samen naar binnen en gaan stil zitten.

Tot we de deur horen open gaan me handen beginen erger te trillen en hou Rayan vast.
Mijn ouders komen lachend de deur binnen en tot ze mij zien zitten blijft mij moeder stil staan "Lina?" Zegt ze huilend en rent mij kant op "Yemma" huil ik mee "omri" zeg ik nog steeds huilend we blijven huilend knuffelen.
Tot ze stopt en op haar hurken gaat zitten ze kijkt Rayan verliefd aan en ik merk aan Rayan dat hij het niet prettig vind dat iedereen hem zo aankijkt.

"Dat is je oma Rayan" zegt ik tegen hen mijn moeder herhaald "Oma Rayan" ze houd hem stevig vast en stopt maar niet met huilen Rayan kijkt haar maar raar aan.
Mijn vader heeft ook tranen laten vallen en knufel hem ook stevig "ik heb je gemist mijn Prinses" zo noemde hij me altijd omdat ik de enige meisje thuis ben.
"Waar is selim & Redouan en Oussama" vraag ik ze met tranen in mijn ogen "Redouan is getrouwd oussama is buiten aan het spelen en Selim woont alleen" antwoord mijn moeder met Rayan op haar schoot.
Na een uur zeg ik dt ik weg moet en dat Rayan niet weet dat ik weg ben.
Ik geef ze mijn nummer en hun die van hun en zo loop ik samen met Rayan et huis uit met nog steeds het slechte gevoel..