The Million Dollar Woman

Chapter 57

Kinabukasan ay maaga ulit si Luciel. Di ako pumasok, at dahil sabado ay wala ding pasok si Lucille pero pupunta akong school dahil distribution of grades nila.

Nang matapos ako sa gawain at nakababa sa sala na nakabihis dahil aalis ay syang tingin sa akin ni Luciel mula sa sofa. Andaming mga laruan at damit na nakakalat sa table sa harap nila ni Lucille. Ang bata ay walang emosyong pinag c-check ang wari ko'y mga regalo sa kanya ng ama.

"Ano yan?" Umpisa ko.

"Where are you going?" Nagsabay kaming magsalita at nagkatinginan. Di ko alam kung ako ang unang sasagot.

"I bought them, for Lucille." Sagot nya na sinipat ang mga dala na hindi ko nakita kanina habang nag b-breakfast.

"Ikaw? Where are you off to?"

"Sa school. Orientation, para sa parents. Distribution of grades din eh." Sagot ko habang nag s-suot ng sandals.

I'm wearing an arm length sleeve na stripes and I paired it with a very light peachy skirt.

"I'm coming with you,"

"Huh? Hindi na. No need. Dito ka nalang,"

"I'm a parent too,"

Nilingon ko sya at di ako agad nakasagot. Naka patong ang braso niya tuhod at nakalingon ang ulo sa akin dahil medyo bandang likod nila ako.

"Yeah.. but they don't know you. Baka magulat pa ang mga teachers doon kasi alam nila walang nakalakihang ano.. father si Lucille." Pahina nang pahina ang boses kong sabi.

"Oh, they knew me." He said, nonchalantly.

"What do you mean?"

"I go there always, remember? Hinahatid ko sya hanggang classroom."

"You what?" Gulat kong tanong.

Napataas ang kanang kilay niya. "What's wrong? Have you told them that I'm a bad person?"

"A-ah, no. Ano sabi sayo ng mga teachers?"

"At first they were shocked. But, it's fine now. They would always start talking to me,"

Of course they would.

"So, can we come too?" Tanong nya.

"We?"

"Yes, us three."

Tila yata nalunok ko ang dila ko at bahagyang napanganga dahil sa narinig. Seryoso ba siya? Si Luciel ba ito?

"H-hindi naman need, hehe." Awkward kong sabi.

"Well then.." iniwas niya ang tingin na tila wala na ulit pake.

Bago pako tuluyang makalabas ay napatigil sa pinto.

Wala pa nga pala ang sasakyan ko. Shemay.

Napahinga ako nang malalim at dahan ang paglingon kay Luciel.

Tinitigan ko pa siya nang ilang sandali nang mapansin niya nako at nilingon.

He smirked!

"Need a ride?"

Sarkastiko akong napangiti at pinalobo ang bibig na napailing.

Sa sasakyan ay nasa back seat si Lucille. We ended up going together at ayaw niya ring iwan si Lucille sa bahay kahit na andoon naman si Aling Chona.

Maraming tao nang makarating kami. May mga pila pa sa mga ibang rooms at hallways, hindi naman ganoon karami pero halos lahat yata sila napapalingon sa gawi namin. Well, siguro sa katabi ko.