The Million Dollar Woman

Chapter 1

1st Person's POV

"Is this all? " My bestfriend coldly asked when she received my files and starts scanning through.

"Yes, even my police and barangay clearance. Teka, kailangan ba talaga nun? Hindi naman trabaho ang papasukin ko," Sagot ko.

"Still, dahil hindi biro itong papasukin mo Z," Renee. My bestfriend retorted.

"I know. Kailangan ko lang talaga," I said in a low voice.

"Hindi ba talaga pwedeng idaan sa hulugan iyang napaka laki mong utang? Napaka naman talaga ng mag-asawang iyan," Bahid ang iritasyon sa kanyang boses.

"It's okay. Naumpisahan ko naman na eh. And please, kung kaibigan talaga kita, dapat ay sinusuportahan mo nalang ako Ren, we already talked about this."

"Okay. I'm helping you Ziaren but not like this! And I really felt so bad thinking that I can't even do anything, that it is the least thing that I could do. Dahil kung mayaman lang ako sinampal ko na yung pera pambayad dun sa mga inuutangan mo. I cannot believe na hahantong ka sa ganto, hindi ko akalaing kaya mong gawin ito-" She looked at me almost pleading.

"Stop this Ren, you're not helping. Please," Iwinaksi ko nalang ang atensiyon ko sa kanya at sa halip ay tumungo nalang.

"Okay, hindi rin naman ikaw na siguradong papasa kaya okay lang din," She breathe a sigh at sumandal sa swivel chair na nasa opisina niya.

"What do you mean?" Kunot-noo kong tanong.

"You're virgin Z, they won't let you."  Sandali akong natahimik sa sinabi niya. Kailangan pa ba yun? Heck.

"Well, not anymore," I said cooly na ipinagtaka niya. I chin up.

"What?" I won't stutter, won't stutter, won't stutter.

"Hindi na ako virgin Renee," I lied.

***

Waiting for the call back feels much more nervous than that not-so-called interview with my bestfriend. Of course, it is much more of a scolding than interviewing. However, ipinapabalik niya ako after 36 hours dahil kailangan ko pang magpa-check up for health matters and get a medical record.

So much for being a child bearer. Minsan nga din ay iniisip kong umatras nalang dahil nagsasayang lang ako ng pera ko at parang malabo naman akong ipa aprubahan. Dahil aware ako na hindi lang naman ako ang sumubok. May narinig kasi akong usapan ng head of staff kanina na sinasabing marami daw talaga ang susubok di lang daw para sa pera dahil dun din daw sa lalaki na nagsagawa ng lahat ng ito at talaga naman daw na hinahabol. Pero, wala akong narinig na pangalan dahil parang hindi rin naman nila kilala at naririnig lang din naman nila iyon na chismis. The whole staffs doen't even know kung saang kompanya nagsimula at nanatiling pribado ang pagkakalinlan ng Kompanya na iyon at ang tao sa likod nito, neither also my bestfriend.

Paano hahabulin eh bakla naman? Halata namang nagpapa lahi lang iyon at hanggang dun lang. Tss, kababaihan oh.

"Ms. Corvado! nakabalik ka na, maaga ka ngayon sa duty mo ah, di mo pa shift." Rinig kong sabi ng manager namin dito sa Restaurant na pinag t-trabahuan ko.

"Opo, maaga pong natapos yung interview ko," Hindi niya alam kung ano yung pinasok ko pero alam naman niya na may interview ako ngayong araw dahil nga sa pagpapa alam ko.

"That's good. So, iiwan mo na pala kami dito?"

"Ay hindi po, hindi naman po trabaho ang pinasok ko hehe,"

"Kung ganon ay ano pala?"

Hindi na ako makasagot at tanging pilit na ngiti at tango nalang ang nagawa ko sa kanya at umalis na para mag umpisang magtrabaho.