The Story of Us

Chapter 27

Boyfriend ko na si Ryle. Girlfriend niya ako. Kami na talaga. May label na ang mayroon sa amin. Totoong nagmamahalan kaming dalawa. Umpisa pa lamang ay mahal niya na ako at hinihintay niya lang akong mahulog sa kanya. Hindi siya nabigo dahil nangyari naman ang bagay na iyon dahil mahal na mahal ko na siya.

Hindi pa din ako makapaniwala sa nangyari pero sobrang saya ko ngayon.

Hindi ko na talaga papakawalan si Ryle. Hindi ko hahayaan na makawala pa siya sa mga bisig ko.

I sat next to Ryle on our worn-out couch, the echoes of his words still dancing in my mind. It felt surreal, yet at the same time, it felt like the most natural thing in the world.

Hindi ko maiwasan na mapatitg kay Ryle. Ang guwapo ng boyfriend ko. Kahit anong anggulo litaw ang kaguwapuhan niyang taglay.

He's really mine. Officially mine.

I leaned my head on Ryle's shoulder, feeling the comforting warmth of his presence. His hand found mine, his fingers intertwining with mine as if they were meant to be there all along. And maybe they were.

Hindi na kami nakabalik pa sa school. Nag daming message nina Divina sa akin. Hinahanap kung nasaan si Ryle dahil kailangan na daw ito sa kanyang team pero ayaw na bumalik ni Ryle kasi gusto niyang mag-stay na lamang kasama ko. 

"I'm yours," Ryle's voice echoed in my mind once more, tinged with a mix of excitement and disbelief. I lifted my gaze to meet his, seeing the same joy reflected in his eyes that I felt in my heart.

Nakangiti si Ryle sa akin habang namumungay ang mga mata. Pinaglalaruan niya din ang aming mga daliri. Napapaahon na lamang ang puso ko sa sayang nararamdaman.

"I'm yours too," I replied softly, my voice barely above a whisper. The words felt weightless and yet so incredibly powerful at the same time.

Ryle stared at me. Namungay ang aking mga mata dahil sa kanyang ginawa.

Ryle chuckled, a sound that warmed me from the inside out. "Can you believe it, baby? We're actually a couple now, baby. Sa akin ka na talaga. Akin na akin ka. May karapatan na ako," sabi niya.

I shook my head slightly, a smile playing on my lips. Grabe itong si Ryle. Parang mas lumala. Hindi na siya nagsawa na sabihin na sa kanya na talaga ako. Ilang beses niya ng sinabi iyon. Segu-segundo.

He squeezed my hand gently, his touch grounding me in reality. "I'm inlove with you, Felianna. So, inlove. We're here, together," malambing niyang sabi.

Together. The word echoed in my mind, filling me with a sense of warmth and security I had never known before. Hindi ko akalain na sa ganitong punto dadating ang pagiging mag-fling  namin.

Pangarap ko lang si Ryle mula ng mahalin ko siya. Pero ngayon hawak ko na talaga. I can't believe until now, pero totoo na talaga.

"I've liked you for so long," I admitted quietly, my gaze dropping to our intertwined hands. "I just never knew if... if you felt the same kaya hindi agad ako nakaamin at ang totoo natatakot talaga akong sabihin sa‘yo dahil baka hindi mo masuklian. Baka magbago ang pakikitungo mo sa akin."

Napabuntong hininga ako ng marahan atsaka napangiti. Gusto kong sabihin ngayon sa harapan ni Ryle lahat ng mga nararamdaman ko. Gusto kong malaman niya.

Ryle tilted my chin up gently, his eyes searching mine with an intensity that made my heart skip a beat. "I've liked you too, Felianna. More than I can put into words. Mas nauna akong mahalin ka bago mo pa ako mahalin."

Napangiti ako. Tinitigan ko si Ryle.

Ang guwapo talaga ng boyfriend ko. Sarap-sarap halikan ang kanyang labi.