The Story of Us

Chapter 32

"Mamaya pa natin makukuha ang result sa research na ginawa natin kung may kailangan ba tayong baguhin," sabi ko sa kanila.

Tumango naman ang mga ito. "Thank you, Fely. Pasensya ka na din ka-" I cutted her.

"Hayaan na natin siya. Wala na akong pakialam sa kanya. Basta wala na ang pangalan niya sa list. Doon siya dinala ng tapang niya," balewalang sabi ko.

Nagkatinginan sila at nahihiyang ngumiti.

"Pasensya na din sa naging ugali ko kung gano'n ako sa group chat. Gusto ko lang maging maayos ang research atsaka matapos na. Thank you sa cooperation ninyo. Sana wala ng ipabago," sabi ko.

They nodded. Pinag-usapan lang namin ang mga possible na questions na ibabato sa amin once na nagdefense na kami kung wala ng babaguhin sa ginawa namin. Sila ang nagsend kay Ryle ng mga kailangan, si Ryle naman ang siyang nag-ayos.

Ayaw ko naman iasa sa kanya ang lahat kaya kahit paano tinulungan namin siya. Naniniwala akong maayos na iyon kasi si Ryle na mismo ang gumawa.

"Ryle!" tuwang tawag ko.

Tumakbo ako sa kanya. Nakabukas naman ang kanyang palad at niyakap ako at pinaghahalikan sa noo.

"Kumusta ang araw ng mahal ko?" he asked gently.

"Ayos naman. Thank you sa pagtulong sa amin, hah! Waiting na lang kami sa result," sabi ko.

He chukled and kissed my forehead again. "Always welcome, baby. Balita ko wala kayong pasok ng isang linggo. Bakasyon muna tayo para makapagrest ka."

Ngumuso ako. "Paano ka? May trabaho ka."

Tapos na ang klase nina Ryle. Naghihintay na lamang sila ng announcement kung kailan ang kanilang awarding. Hanga ako kay Ryle kasi natapos niya lahat ang kailangan niyang gawin. Kami naman waalng pasok ng isang linggo next week.

"Natapos ko na lahat, baby. Gusto kong magkaroon muna tayong dalawa ng bonding."

Ngumiti ako. "Sige, magpapaalam ako kina Daddy at Mommy."

"Pinagpaalam na kita." My eyes widened a bit.

"Hah?" he chukled.

"Pinagpaalam na kita sa Daddy mo, pumayag na siya. Dala ko na din ang gamit mo. Pinadala niya sa akin."

Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya kaya nanlalaki ang aking mga mata.

"Pumayag si Mommy?" Tumango siya.

"Wala na siyang nagawa," sagot niya.

"Wow, napapayag mo talaga si Mommy. Ang galing mo naman." Pagak lang siyang natawa.

"Diretsyo na tayo doon," sabi niya.

Inalalayan niya ako papasok sa isang kotse. Pagpasok sa loob ay amoy Ryle ang buong loob.

"Kanino ito?" I asked.

"Sa akin."

Sinulyapan ko siya. Diretsyo lamang ang kanyang tingin sa daan habang magmamaneho.

"Talaga? Wow."

I'm sure pinag-ipunan niyang mabuti para mabili ang sasakyan na ito. He's really hardworking. Kapag may gusto siya bibilhin niya talaga.

Pero ginagastusan pa talaga ako kahit na mas kailangan niya ang pera pero sa akin niya nilalaan ng sobra.

"Sleep ka muna, baby. Ilang oras pa ang byahe," malambing niyang sabi.

Tumango ako. Bahagyang bumaba ang sinasandalan ko para makahiga ako ng maayos. I closed my eyes pero sinulyapan mo na siya. He's smiling now.

Nakatulog ako pero saglit lamang. Nung nagising ako ay hindi na ako inantok pa. Binilhan ako ng Ryle ng makakain.