KARANLIĞIN BUZU

KARAR SENİN

-Elsa,Elsa,Elsa,Elsaaaa.

Sabah olmuştu ama kim uyanmak ister ki?Özellikle dün gece uyku tutmadığı için uyuyamamıştım.Yorgundum,ve kalkmayı reddediyorum.

-Elsa,hadi kaaalk!Hadi bugün kutlama var.

Kraliçe olmuştum olmasımada hala her şeyi en son ben duyuyorum.Başımı yastığa daha fazla gömerek sordum.

-Kutlama mı?Ne kutlaması?Benim niye haberim yok?

-Bugün kraliçe oluşunun 1. yıl dönümü.Hem Olaf'da bugün doğum günüm diye dolanıyordu en son etrafta.

Huzurlu bir kalkışa esir olmak zorunda kalmıştım çünkü eğer Olaf ve Anna ikisi aynı anda benim odamda bulununca sonu kötü bitiyor.Bazı anılar aklıma geldikçe hatta biraz daha kötü oluyor diyelim biz.

İsteksizce başımı yastıktan çekerek doğruldum.Gözlerimi ovaladım kısa bir an çünkü göz altlarım yanıyordu.

Avuçlarımı gözlerimden çekerek yatakta yanımda oturan enerjik kardeşime baktım.Hep böyleydi ve 1 yıl içinde benide değiştirmeyi becermişti.

-Kraliçe oluşunun 1 yıl dönümü!Harika bişey değil mi?

Bu günü hatırlamak istemezken,Anna kutlamak istiyordu.Düşündükçe canımı yakan bu günü mü kutlayacaktım?Yok hayır ben istemiyorum.

-Anna,ben bu günü kutlamak istemiyorum.

Anna kaşlarını çattı ve hızla yataktan doğruldu.Sinirlendi mi şimdi bu?

-Bu gün kutlanacak Elsa!Hemen yataktan kalk!Hadi!

Diye bağırarak sadece bacaklarımı örten ince örtüyüde sertçe çekip aldı üstümden.

.............................

Yavaş yavaş güneş batmaya başlıyordu ve saraya geri dömemizle bende kendinimi bir koltuğa bırakmıştım.

Anna'yla güzel bir gün geçirmiştik.Piknik yapmıştık üstüne birde Olaf'ın doğum günü çıkmıştı ama olsun herkes çok mutluydu bugün.

Şimdide sarayda oturuyoruz,yorulmuştuk hepimiz

Kristoff Anna'yla koyu bir sohbetteydi,bense sadece onları izlemekle yetiniyordum.Olaf ve Swen ise dışarıda kim bilir ne yapıyorlardır diyerekten düşünmedende edemiyordum.

Fazla büyük olmayan salona bir hizmetli girdi Kristof ve Anna ne kadar fark etmesede kız hepimize selam vermişti.Selamdan sonrada bana döndü saygılı sesiyle.

-Kraliçem dışarıda sizinle konuşmak istiyen iki kişi var.Önemli olduğunu söylediler.

Dediği şeyi pek umursamadım.Bu aralar gelen giden sayısı belli olmuyordu ki?

-Pekala.Neredeler?

Anna'yla Kristoff hafif tartışmaya kaçan konuşmalarından hizmetliyi farkmemişlerdi hala bende hemen gitmeye başlayan hizmetliyi takip ettim.

Ön bahçeye doğru giyorduk vede ön babçedeki küçüm oturma yerlerinde  birine yol almaya başladık.Oturma yerlerinden birinde iki kişi vardı

Biri kahve saçlı ve yeşil gözlüydü üzerinde tufah zırhı anımsatan bi kıyafet vardı.Diğeri çok tufah ama beyaz saçlı mavi gözlü üzerinde açık kahve bi pantolan ve mavi bi kıyafet vardı.

-Kraliçem!

Diye önümde eğildi yeşil gözlü olan saygısını belirtmek istediği çok açıktı diğeri mavi gözlü olan ise uzak mesafeli bakışları beni huzursuz ve rahatsız etti.