DİRENME VE ÖLDÜR

903 54 4
                                    

Hero'nun ağzından..........

Ertesi gün,Öğleden sonra.....

İşte bu.Beklediğim an.Frost'tan intikam alacağım an,bu an işte.

Hadi başlayın ben sizi izliyorum.

Ama ya Jack'in kontrolünü sağlayamazsam.En son birinin zihnini kotrol ettiğimde neredeyse ölüyordum baş ağrısından.

Abim üç gün başımdan ayrılmamıştı anca kendime gelmiştim.Şimdi ise güçleri olan birini kontrol etmeye çalışacağım.Hem bana birşey olursa kimsenin benim başımda duracağınıda sanmam.

Bunu yapacak olan tek iyi insanda öldürüldü.

Hadi Hero,sadece doğru zaman ve sonra Jack Frost'un çekeceği muazzam acı,onu düşün.Hem bu olay iki yıl önceydi ben kendimi geliştirdim.

Hadi be sizde doğru bi hamle yapın.

İşte işte bu Jack asasıyla yukarı sıçradı ve asasını hala adını bilmediğim sarışın kıza salladı.

O an başladım işte.Elimi ona doğru uzattım gözlerimi kapattım ve içimden sayıklamaya başladım.

'Artık benim emrimdesin!İtaat et!Benim oyuncağımsın!Bana direnme!Ve o kızı öldür!Bana direnme ve öldür.'

Elsa'nın ağzından..........

Ertesi gün,Öğleden önce......

Astrid'le çalışmamız şimdi bitecekti ama ben gitmemiştim.Onun yerine derenin kenarında saklanıyordum.Yanımda Jack'te vardı.

Ama o zaten sabah buraya geldiğimden beri burda.Yanında oturuyorum ama beni farketmedi hala.Öyle mimiksizce karşıya bakıyordu o kadar bende ses çıkarmadım.

Astrid'in dün dediklerini anlamıyordum.Anlayamıyordum.Niye öyle şeyler söylemiştiki?Beni aldatmışmıydı?O zaman şuan yanında oturduğum ve mavi gözleri için öldüğüm çocuk benden nefret mi ediyordu?

Al işte yine gözlerim doldu ve yine ağlıyordum.

(ÖĞLE)

Tamam Elsa,sakin kov şu düşüncelerini kafandan artık.

Diyip başımı iki yana salladım ve göz yaşlarımı sildim.Gökyüzüne baktım öğlen mi olmuştu?Ne kadar çabuk öğlen olmuştu böyle.

Sola baktım.Jack hala karşıya bakıyordu.Bu çocuk deli mi?

Saatlerdir aynı yere bakıyor.İnsan sıkılır.Ama yakışıklı.Kolunu dürttüm tepki verdemi.

Yine dürttüm bu sefer konuştumda.

-Hey!Jack!Bana geri dön!Heyy!Hadi be!Kendine gelsene çocuk!

Son cümlemi bağırmıştım artık.

Önce irkildi sonra derin bi nefes alıp bana döndü.

-Ne oldu?Ne zamandır burdasın sen?

-Hiçbir şey olmadı sadece çalışacağız.Ayrıca sabahtan beri yanındayım.

Bana soran gözlerle baktı.

-'Sabahtan beri' derken?Astrid'le çalışmaya gitmedin mi?

Yere baktım.

-İstemedim.Hem bence yeterince iyiyim.

Tam ağzını açıp nasihatlara başlayacaktıki parmağımı dudaklarına koydum.

-Jack,hiç nasihat kaldıracak havada değilim.Üstüme gelme.Hem senle çalışmamız gerek şimdi.

Sadece başını salladı.

KARANLIĞIN BUZUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin