KARANLIĞIN BUZU

UFAKLIK VS KÜÇÜK PRENS

Yazarın ağzından........

Hero aldığı bilgiyle kuleye yönelmişti tekrar Baymax'le.Kulenin yanında açılmış olan delikten kendisi içeri girdi Baymax havada onu bekliyordu.

Hero kuleye ayak basar basmaz salanan kulenin ne denli tehlikeli olduğunu anladı.Her an çökebilirdi burası hızla buradan uzaklaşmalıydı.

Etrafına bakındı ve kızı gördü kapının dibine çökmüş kız korkuyla titriyordu.

Jack ve Elsa gittikten hemen sonra sarsıntılar başlamıştı oda korkuyla büzüşüp kalmıştı ağladığı yerde.

Küçücük bedeniyle oyunlar oynaması gerekirken şuan bedeni ölüm korkusuyla sarsılıyordu.

Hayatında hiç bu kadar yakınında hissetmemişti ölümü.

Hero kıza seslenmeye çalıştı ama kız duymadı,onu korkudan kaskatı olmuştu hiçbir şey hissetmiyor veyada duymuyordu.

Hero böyle olmayacağını anlayınca kızın yanına gitmeye başladı,ama tavandan taş parçalar dökülüyordu.

Kızın yanına gitip çöktü ama kız hala onu farketmiyor ve gitgide tehlikeli bir oyun alanında bulunuyordular.

-Heyy!Ufaklık!Ufaklık bana bak,gitmeliyiz hadi.

Kızı omuzlarından tutup sarsmasıyla anca gelebilmişti kendine.

Kız bir an Hero'nun yüzüne baktı ne olduğunu anlamak istermiş gibi ama beyninde de yorum yapamıyordu.Çocuklar böyleydi işte,duyguların azıyla yetinmez,doruklarda yaşarlardı her şeyi buna en çok korku ve sevinç dahildi.

-Hadi kalk artık ufaklık gitmeliyiz Jack seni almam için yolladı beni.

Dedi ve kızın elini turak ayağa kalktı kalkarken kapıdan hücrenin içindeki cansız bedeni bir anlığına gördü.

Birden tüm benliği sarsıldı manzara karşısında.Ne hissediyordu?Mutluydu hemde çok,aynı zamanda neden bu kadar dehşete kapılmıştı ki?

Kendi yaraladığı askerlerin üzerinden hemen toz bulutu geçerek normal hallerine dönüyordu böyle bir manzara beklemiyordu hemde hiç özelliklede birden bire olunca etkisi büyük oldu.

Fakat bu ani ruh hali çok kısa sürdü sonuçta o abisini öldürtmüştü bunu sonuna kadar haketmişti.Nefret yükseldi içinde ama umursamadan düşen kayaların altında kalmamaya çalışara Baymax'e ulaşmaya çalıştılar.Bu kısa mesafe bile çok uzundu onlar için.

Hero her önüne çıkan kaya parçasıyla öfkesi artıyordu başlarına önemli olmasada taşlar düşüyordu.Her bir kımıldayış Hero'nun öfkesinin artmasına yol açıyordu.

Artık içindeki volkan patladı patlayacaktı.Neyseki Baymax'e ulaşmak için sadece bir adım kalmıştıki delik dev bir kaya parçasıyla kapandı ve Hero artık duramıyordu.Kulağına kızın çığlığı doldu ona baktığında kızın tuttuğu elini sıkıyor olduğunu gördü.

Elini kızın elinden çekti ve ellerini iki yana açtı o ana tüm kayalar durdu.Beyninde sınır hissetmiyordu.Ne istese yapabilecekmiş gibi geliyordu.

Baymax'e zihninden komut verdi çekilmesi için Baymax'te öyle yaptı.

Hero hızla elini kayaya çarptı canı biraz acımıştı ama içindeki öfke bunu saklıyordu.Kaya sanki kilden yapılmış gibi toz haline döndü sanki ve rüzgarla uçuştu ama aslında onu küçük parçalara ayırmamıştı parçalamıştı kayayı vuruşuyla.

Kızın elini tekrar tuttu ve adımını boşluğa attı kız bunu görünce çığlık attı çünkü Baymax uzaktaydı.

Düşmediler bunu gören kız Hero'nun elinden çekmesiyle oda boşluğa çıktı.Havada yürüyorlardı.