KARANLIĞIN BUZU

YALAN RÜYA

Elsa'nın ağzından.......

Yavaşça gözlerimi açtığımda bembeyaz gökyüzü karşıladı beni.

Gökyüzü bulutlarla kaplıydı.Ama kara bulutlar olması gerekirken neden beyazdı bunlar?

Tüm gökyüzü beyazdı ve en ufak mavi rengi göstermiyordu bulutlar.

Yavaşça doğrulup nerede olduğuma baktım.Denizin ortasındaydım.Ayakta,suyun üzerinde duruyordum.Ayaklarımın dibindeki kararmış denizin tüm dalgalarını hissediyordum.

Üzerimdeki beyaz elbisenin tülleri suyun içinde dalgalanıyır ama ben suya düşmüyordum.

Deniz o kadar kararmıştıki içime kasvet veriyor ve onun için üzülmeme sebep oluyordu.

-Ne hissediyorsun?

Duyduğum sesle arkamı döndüm.Jack'ti bu.Ne hissedeceğimi yine bilemiyordum ona cevap vermeyide düşünmüyordum.

-Şuraya bak gökyüzüm yine yok.Sen aldın onu,bunu sen istiyorsun.Sen yapıyorsun bunu bize.

Diyerek hiddetle gökyüzünü gösterdi.Gözleri neredeyse lacivert rengine bürünecekti.Üzerinde en sevdiği kıyafetinin siyah rengi vardı.Asası yoktu yanında.

Üzerime yürüdü bende geri çekildim.

-Sen bunu istiyorsan böyle olacak.Madem gökyüzü denize küsüyor,deniz son umudu olan beyazadanda vazgeçerek siyaha karışacak.

Gözlerinin maviliği kaybolarak laciverte dönerek siyaha kafa tuttu.Gökyüzündeki sakin beyaz bulutlar aniden karararak şimşekleri beraberinde getirdi.Sert bir rüzgar eserken siyaha dönen denizde azgın dalgalar oluşmaya başladı.

Birkaç adım yanımdaysa bir girdap oluşmaya başlamıştı kaçacakken kolum tutuldu.

Jack'in kararan gözlerine baktım.

-Madem bunu istiyor prenses.İsteği bizim için emirdir.

Diyerek beni karaklık girdaba attı.

Korkuyla açılan gözlerimi bu sefer gri gökyüzü karşıladı.Yağan hafif yağmur tenime değerek süzülmeye başlıyordu derimde.

Ayağa kalktım kızgın kumlardan.

-Sana tokat attım.

Karşımdaki yüze baktım.Neden yüzümde en ufak iz yoktu benim?Neden içim yanarken dışım kaya gibiydi?Kara ne almıştı ki benden de ben böyle olmuştum bir anda?

-Beni affedeceksin.Ama bunu asla yapmayacaksın anladın mı beni?Bunu ikimizde istedik.Ben sana tokat atarak istedim sende benden kaçarak istedin.

Beni iteliyordu.Etek tüllerimi paramparça ederek üstüme geliyordu.Gözlerim yaşarmaya başlıyordu.Dönüp nereye gittiğime baktığımda gevşek kumlara doğru gidiyordum.Şaşırmaya fırsat tahi bulamadan kendimi batarken buldum.

Belime kadar batmıştım ki Jack diz çöktü ve gülümseyerek bana baktı ama bu alaycı küçümseyici bir gülüştü.

-İkimizde bu acıyı sonsuza dek çekmek istiyoruz.Ne affetmeni istiyorum,nede affedilmek.Sadece bizim sevgimizde şuan senin gömüldüğüm gibi kumların arasına gömülerek tarihin tozlu sayfaları arasından okunmayı beklesin.

Diyerek son ışıkta söndü.

Bu sefer sıçrayarak açtım gözlerimi sonsuz ormanın içinde.