KARANLIĞIN BUZU

SÜMÜKLÜ PRENSES

Elsa'nın yanına vardığımda dona kaldım.

Ne oluyordu burda??!!!!!?????

Elsa çığlık atıyordu ama etrafta hiçbir şey yoktu geri geri yürümeye başladı.

Ama bir şeye takılınca düşmek üzereyken refleksle onu yakaladım ve yere oturttum.

Birden boynuma sarıldı.

Ne olduğunu anlamamıştım ama şuan bana sarılmıştı ve hıçkırarak ağlıyordu.

Biri bana şuan bulunduğum durumu anlatsa sadece Elsa'nın ağlamasına şaşırıdım ve hala şaşkınım ne olmuştu bu kıza?

Sadece bir rüya,değil mi?

-Elsa ne oldu?Bana anlat,lütfen?

Önce hıçkırıklarını düzene sokmak için biraz bekledi.Daha sonra zor olsada konuşmaya başladı.

-Be...ben bi...bi yılan gördüm!!!

-Yılan mı?Sana bişey yaptı mı?İyi misin?

Tedirginlikle sormuştum ama hala aynısı gibi sarılıyorduk.Sanırım tek ihtiyacı birinin ona destek çıkması yanında durması yada onu anlaması.

Tıpkı....tıpkı...bir ımmm şey...

Abi gibi evet abi.

-Ha..hayır hiç..hiçbir şey yap...yapmadı.Beni gö...rünce hayvanda kor...korkup kaçtı.

Rahatlamayla bir nefes verdim dışarı.İyiydi tanrıya şükürler olsun.

Hala sarılıyorduk.Ona sarılmak içimde garip bir sıcaklığın açığa çıkmasını sağlamıştı tıpkı büyük bir yangının ilk kıvılcımı gibi.

Sonra Elsa hıçkırmayı kesti ve kendinden enim bir o kadarda üzgün bir şekilde konuşmaya başladı.

-Hayvan bile benim Canavar olduğumu anlayıp benden korktu.O bile benden kaçtı.Canavarın tekiyim işte neden yaşıyorum ki?Halkım beni sevmiyor.Anna desen şimdi ondan ayrıldığım için beni affetmiyecek.Eminim ellerinde olsam beni hemen öldürürler.Çünkü,çünkü ben bir CANAVARIM CANAVAR ANLIYOR MUSUN??ONLARIN GÖZÜNDE SADECE BUYUM KIRKUNÇ KÖTÜ PİSLİK BİR CANAVAR!!!

Sözleri benim bile kalbimi bir hançer gibi kesmiş ve acıtmıştı.Sözleri bitincede daha sıkı sarılmıştı tabi bende ona daha sıkı sarıldım.Şuan sanki hiç ayrılmayacak gibiydik.

Acaba Elsa'yla hiç ayrılmamak nasıl bir şey olurdu?

Kendime sorduğum sorunun cevabını bulamayınca düşünmekten vazgeçip Elsa'yı teselli etmeye çalıştım.

-Hadi ama prenses senin gibi bir tatlılığa kim böyle kötü kelimeler söyler ki?Senin gibi bir meleği kim nereden bulacak.Sen teksin özelsin mükemmelsin süpersin yaa.

Onu neşelendirmek için söylediğim kelimelere kıkırdamıştı sadece daha sonra hala sarılırken...Ya gerçekten biz niye hala sarılıyorduk.Hoş bundan rahatsız olduğum söylenemezdi aksine hoşuma bile gitmişti.

Kırgın üzgün mutsuz umutsuz hayal kırıklığı...kötü olan her duyguyu barındırdığı ses tonunu duyunca benimde içim acımaya başladı.

-Biliyormusun bazen bana prenses demen o kadar hoşuma gidiyor ki.Sanki ben hiç kraliçe olmamaışım gibi hiç o odadan çıkmamışımda burası sadece benim hayal dünyam gibi geliyor ve beni mutlu ediyor.Hiccup,Merida,Eugene,Dişsiz,Angus,Maxsimus ve tabi sen.İşin garip yanı ne biliyor musun seni somurturken görmek bile beni mutlu ediyor yani yanımda olman bile çok güzel.