KARANLIĞIN BUZU

TİPİK BERKLİLER

Elsa'nın ağzından......

Gözlerimi rahatsız eden güneş ışığıyla gözlerimi hafif araladım.

Yeni yeni kendime geliyordum.Her sabah aynı şeyler şuan dünya bomboş gibi yavaş yavaş şekil alıyordu gözümde.

Ve gözümün önünde tam dibimde bir çift mavi göz ve mutlulukla sırıtan bir Jack Frost olmasaydıda iyiydi hani.

...........

Dur bi dakika ben az önce ne dedim.

Şaşkınlıkla gözlerimi aniden açtım.

-Oh be,sonunda,bir an hiç uyanmayacaksın sandım.

Diyip gülümsemeye devam etti.Fakat beynim hala kendime gelememişti.

-Prenses acaba diyorum,bana sarılmayı kessende bende kalksam mı?Ne dersin iyi bi fikir bence?

Daha sonra kollarıma baktım.Gerçektende sarılıyordum.Dün gece yaslandığımız ağacın dibinde uyuya kalmışım,hemde ona sarılmışım.Ay inanamıyorum.

Hemen kollarımı ondan çekip onu ittim ve hemen ayağa kalktım.Sanki üstümde bir şey varmış gibi üstümü silkelemeye başladım.

Jack'se onu ittiğim için biraz afallamıştı sonra yerde oturmaya başlamış tabi kahkahada atıyordu.

-Gülme!Her insan uyuya kalabilir.Hem uyuduktan sonra kalkıp yanımdan gidebilirdin.

Odak noktamız şuan bendim ve bunu değiştirmek için suçu ona atıyordum.

Biraz daha kahkaha attıktan sonra sakinleşip ayağa kalktı ama hala sırıtıyordu.

-Kusura bakma ama seni ne zaman itmeye kalksam daha çok yapıştın koluma ne yapıyım en sonunda uyuya kalmışım.

Diyip tekrar kahkaha attı.

Kahkaha atması güzeldi ama yinede duyduklarım utanmama sebep olmuştu ve bu yüzden başımı küçük çocuk edasıyla yere eğdim.

Jack biraz daha güldü sonra sustu.Bense utancımdan başımı yerden kaldıramıyordum.

Çenemde hissettiğim parmaklar başımı yere bakmaktan alı koyup koyu mavi gözlere bakmama sebep oldu.

Zaten yüzünde anlayışlı bir gülümseme vardı.

-Hadi ama uyuyordun utanmakta neyin nesi böyle?Hem tek siz mi şaka yapakcaksınız bende varım burda.

Sözleri utancımı yok etmişti.Gülümsemesi ise herşeyi toz pembe yada herşeyi onun gözleri kadar güzel görmeme sebep oluyordu.

Benim gözlerimde mavi ama onunki neden bu kadar farklı neden bu kadar güzel?

Eminim şuan yüzümde Jack'in yüzündeki gibi bir gülümseme var.Tıpkı şey gibi,memnun olmuş yada nasıl desem hayran olmuş gibi.

Evet demek her insan gülümseyince kusursuz oluyormuş.İşte Jack'te bunun canlı kanlı kanıtı.

Ama yinede aklıma takılan sorular gülümsemi soldurmuştu.

-Jack kardeşin kim?Neden yanında değil?Yada ona ne oldu?

Benim sorularım onunda yüzündeki gülümsemesini soldurmuştu.

Tekrar gülümsemeye çalıştı ve sorularıma cevap verdi.

-Bunlarıda sana Eugene anlatsın artık hep ben mi konuşucam?Hem tutturdu benim geçmişimi öğreneceksin diye eminim Eugene'ninkini de bilmiyorsun git onunkinide öğren.Hadi gel gidelim artık asam kapta kaldı dün gece