KARANLIĞIN BUZU

ÖLÜMÜNE GÜLMEK

Bir hafta sonra......

Elsa'nın ağzından.....

Güneşin kızıllığı üstümüze vuruyordu.Havanın kararmasına az bir şey kalmıştı.Güneşte bunu fırsat bulmuşçasına tüm güzelliğini önümüzde sertçe akan sulara yansıtmıştı.

Jack'le birlikte antremandan sonra buraya gelmiştik.Solunda oturuyordum,başım onun omzumda,elim ise esir alınmıştı.Ve hiçbir esir bu kadar mutlu olamazdı herhalde.

Jack'ten hala biraz utanıyorum.Bu elimde olan bir şey değildi.Ne bileyim,en basit bir şey bile beni mutlu ediyor ve kelebeklerimi uçuruyordu.Kelebeklerimin uçmasıda otomatikman utanma duygumu arttırıyordu.

Yanında olmaksa hiç hissetmediğim kadar büyük bir güven hissetmemi sağlıyordu.

Anna'yla iken büyük olan bendim.Sorumluluk bendeydi,koruması gerekende,karar vermesi gerekende bendim hep.Buda beni hep yıpratırdı.

Ama şimdi ise arkamda sağlam bir duvar olduğuna inanıyorum.

Beni asla yarı yolda bırakmayacak,yıkılmayacak olan bir duvar.

Nereden geliyor bu güven bilemiyorum.Ama onunlayken herşeyi yapabilirmişim gibi geliyor.O bana güçveriyor sanki.

Hissettiğim şeyler sanki yeni uçmayı öğrenmiş kuş gibi hızla çırpınıyorlar.İçimden çıkmak,kurtulmak istiyorlar sanki.

O kuşlar içimde hızla çırparken benden kaçıp denize ulaşmak istiyorlar.

Ama olmaz tabiki böyle bir şey.Kendimi ona bu kadar kaptırırsam ölen kişi belkide ben olurum.

İçimde o a karşı büyük bir sevgi olsada kendimi fazla kaptırmaktan korkuyor ve çekiniyorum.

Bu başıma ilk defa gelen bir şey ne yapacağımı nasıl hissedeceğimi bilmiyorum ki.

Tek bildiğim onu sevdiğim,onunla mutlu ve huzurlu olduğum.

Etrafımızı saran büyünün hiç bitmemesini istiyordum.

Sonsuza dek olan mutlu sonlardan biri bu sefer bir kraliçe için gerçekleşsin.

İlk defa bir kraliçe mutlu son yaşasın.

Bunun içinde aramızdaki sevginin hiç bitmemesi lazım.

O benim için güçlü,cesur,korkusuz,nasıl desem.Hani bir süper kahraman vardır da o gözünüzde mükemmel olur ya.Asla yenilmeyen,hiç pes etmeyen ve her zaman kazanan,tıpkı onun gibi geliyor bana.

Acaba beni nasıl biri olarak görüyordu?

Onun gözünde ben nasıl biriyim.

Öğrenmenin tek yolu var değil mi?

Başımı omzundan kaldırdım.Bu hareketimle bana döndü.Gözleri gözlerimi bulunca gülümsedi tabi onu gülümsemesi banada yansımıştı.

-Jack beni nasıl biri olarak görüyorsun?

Bana şöyle bir bakıp süzdü.

-Şeyy ımm..Platin saçlı,mavi gözlü,boyu normal,zayıf ve beyaz tenli biri olarak görüyorum.Neden sordun?

İnanmazca ona baktım.Bu benle dalga mı geçiyor?

Omzuna vurdum.

-Yaaa Jack!

Bu hareketime güldü ve kollarını bana sarıp tekrar göğsüne yasladı.

Saçlarıma bir öpücük kondurunca gülümsemem yüzüme dahada yayıldı kalbim hızlandı.