ENTITIES (ARON)

#21

Chapter 21
pov maliah

Natagpuan ko nalang ang aking sarili na mag isa nalang sa cafe habang tulala, hindi pa rin mawala saking isipan ang narinig ko mula sa office. malakas talaga ang kutob na si aron yun ngunit ang mas nakakapagtaka paano sya nakapasok sa cafe ng hindi ko man lang sya nakita

saka totoo ba ang aking narinig magkapatid sila? pero imposible yun malaki ang pinagkaiba nila, si aeroz parang laki sa yaman kaya maraming alam sa mga bagay halimbawa si aron mukhang laki sa hirap.

hindi naman sa minamata ko si aron ngunit ayun ang napapasin ko sakanya sa uri pa lang ng pananamit malaki na agad ang pinagkaiba nila kaya gumugulo talaga saking isipan ang narinig ko kanina

ngunit kung totoo silang magkapatid mukhang hindi naman mag tataka ang ibang tao dahil parehas silang angat ang itsura pero ang tanging nakakapagtaka lang talaga ay ang istado nila sa buhay malaki ang pinagkaiba, hindi kaya hiwalay yung parents nila tapos yung isa nag hirap halimbawa yung isa may kaya?

mariin akong napikit at bahagya pang napasabunot sa sariling buhok "hanep na buhay to malapit na ako masiraan!"

"you look crazy"

Agad akong napatalon sa gulat at mabilis pa sa kidlat na napalingon sa nasalita. natigilan naman ako ng makitang si aeroz yun pasimple syang nakasandal sa pinto. nakabukas pa ang kanyang tatlong bitones ng kanyang suot na polo kaya medjo nakikita ang makisig nyang dibdib

mabilis akong nag iwas ng tingin, pakiramdam ko uminit ang paligid dahil sa makisig nyang dibdib, omg ano ba itong naka isip ko tsk. "ang pag kakaalam ko kanina pa kayo umuwi ah"

nakakaloko naman syang ngumisi sakin bago lumakad palapit dahilan para paatras

ako. hindi nya inaalis ang tingin sakin habang lumalakad dahilan para maramdam

ako ng kaba, nagulat nalang ako ng maramdam ko ang malamig na pader sakin likod

tanda na wala na akong maatrasan

Kitang kita ko ang nakakalokong kislap sakanyang mata bago nya inilagay ang

kamay sa pader banda sa pagitan ng balikat ko "a-ano b-bang ginagawa mo"

Mahina syang natawa bago hinawakan ang baba ko upang mapatingala sakanya. mygosh bat naman kase ang tangkad nya ayan tuloy kaylangan ko pang tumingala sakanya para lang makita ang kanyang mukha

"pauwi na dapat ako pero may gusto akong maranasan na ginawa din ng mga tao"

Pabalang naman akong suminghal bago malakas na tinapik ang kanyang kamay na nasa baba ko "kung makapagsalita parang hindi tao"

mahina naman syang tumawa bago lumayo sakin ng kaunti at sumandal sa counter "so payag ka bang iparas sakin ang gusto kong maranasan?"

Kumunot ang aking noo "ano ba yun?"

"gusto ko maranasan mag hatid sundo ng babae kaya gusto kitang ihatid sainyo. kung yung sasakyan mo ang problema mo safe yun sa parking at kung ang sasakvän mo papunta dito bukas ang iisipin mo no problem susunduin kita" ani nya sabay kindat

Wala sa sariling akong napatawa bago humalukipkip "mukhang expert ka naman na sa paghatid at sundo ng babae e, palusot mo nalang ata na hindi mo pa nararanasan yan"

"gwapo lang ako pero hindi ko pa nararanasan yan"

umakto naman akong nag iisip "hmmmm... papayag ako pero may kandisyon"

malawak naman syang ngumiti at taas noo nag salita "deal agad"

mahina akong natawa "wala pa nga eh. pero sige ikaw na ang palaging magbubukas at sara ng cafe"