ENTITIES (ARON)

#48

chapter 48
maliah pov

sa isang maliwanag at tahimik na gabi yakap yakap ko ang aking sarili habang nakatingin sa kawalan habang pilit na tinatatak saking isipan na panaginip lang lahat

nngunit halos mag iisang linggo na rin simula nang makalabas sa hospital hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na managinip lang lahat

dahil kung panaginip lang yun ngunit bakit simula nang magising ako mula sa comatose ko pakiramdam kong may kulang sakin pakiramdam ko may gusto akong yakapin at wala ng balak pakawalan

malalim nalang akong huminga. siguro epekto lang ito ng mga bangungot ko tuwing gabi dahil lagi akong nakakapanaginip ng isang lalakeng nakatalikod habang nag lalakad papalayo sakin

napailing nalang ako bago pumasok saking banyo. mabilis kong tinitigan ang aking sarili sa salamin. mapait akong napangiti bago dahan dahan hinawakan ang aking noo na may malaking sugat

nalaman ko sa doctor na malakas ang impact ng pagkakauntog ko dahilan para matamo ko ang sugat nato maswerte nalang daw ako at nagawa ko pang magising dahil sa nangyare

napailing nalang ako bago nag hilamos at pagtapos naghilamos mabilis akong nagtungo sa balkonahe upang makalanghap ng hangin

mabilis kong naiyakap ang aking sakin ng dumapo kaagad sakin ang malamig na hangin. mabilis akong sumandal sa railings bago tinitigan ang paligid

ibang iba ito sa mga nagawa kong panaginip. dahil sa panaginip ko tuwing gabi at titingin ako sa labas bumubungad sakin ang mga naglalakihan puno na napupuno ng mga alitaptap

ngunit ngayon puro maliwag na building ang nakikita ko kaya masasabi kong napakalaki ng mga pinagkaiba

napaigtad naman ako sa gulat ng maramdaman kong may yumakap sakin ngunit nanatili pa rin akong nakatingin sa mga builing dahil alam kong si leo ang yumakap sakin

"it was too late at night. why aren't you sleeping? Is there a problem or did you have a bad dream?"

maliit naman akong ngumiti bago yumarap sakanya at mahipit syang niyakap "napanaginipan ko nanaman sya pero sa panaginip ko bakit natatandaan ko parin yung aeroz,daisy,liam at si lia"

naramdam ko naman na tila nanigas sya sa kinatatayuan bago nauutal na nagsalita

"l-lia?"

mabilis akong tumango bago tumingin sakanya "naging kaybigan ko sya sa panaginip sya ang palagi kong kasama sa isang resto ata yun o ano basta hindi ko masyadong maaninag yung lugar pero tandang tanda ko yung mukha"

marahan at may pag iingat nya akong hinalikan sa noo "maliah can you listen to me?"

palihim akong napakagat saking labi bago tumango "a-ano bang sasabihin mo?"

"Your father is very worried about you maliah. nauunawan naman kita kung bakit ka nagkakaganyan pero hindi ka ba na aawa sa papa mo?"

napaiwas naman ako ng tingin kaya malalim syang huminga bago hinawakan ang aking mga kamay "maliah nakikiusap ako sayo ilibing at kalimutan mona yung panaginip na yan kase hindi lang yung mental health mo ang na aapektohan pati ang daddy mo. gabi gabi lagi yan nakabantay sa labas ng kwarto at hindi mapakali dahil lagi mong iniiyakan yung panaginip na wala naman kwénta"

"w-wag ka magsalita ng ganyan-"

"maliah hindi nga totoo yung panaginip mo! alam mo ba tuwing iniiyakan mo yung panaginip na yan gustong gusto kana ipadala ng tita mo sa mental! naiisip na nilang baliw ka dahil sa bwisét na panaginip na yan!"

nangingilid naman ang aking luha habang nakatingin sakanya. tila nahimasmasan naman sya kaya mabilis nya akong niyakap

"I'm sorry... mas mabuting matulog kana"

"n-natatakot ako"

"sasamahan kita" ani nya bago ako hinila sa kama at mabilis kaming huminga

malalim naman akong napahinga bago yumakap kay leo. siguro nga kaylangan ko ng limutin ang panaginip na yun mas makakabuti siguro kong tatanggapin ko nalang na isang panaginip lang ang nagngangalan aron.

sa kalagitnaan ng akong patulog sumagi naman sakin ang managinip na nagpapalala saa sitwasyon ko.

kitang kita ko ang mga mukha ng mga tao sa palagid ngunit pagdating sa lalaking nag ngangalan aron tanging isang maliwanag sa mukha lang ang nakikita ko

"ito ba ang susukli mo sakin mahal ko?"

tila bumigat ang aking damdamin ng maraming ko ang boses na yun. hindi ko maipaliwanag ngunit tila labis ang pangungulila na naramdaman ko dahil sa boses na yun

"iyong tinatak sakin na ako at ikaw ay huling hantungan"

nasapo ko ang aking dibdib habang nakikinig lang sa lalake. gustohin ko man syang lapitan ngunit tila sobra akong pinaghihinaan dahil sa panginginig ng aking mga tuhod

"mas mabuting ako ay umalis na"

tila pinanlamigan ako dahil sakanyang sinabi kaya mabilis akong tumayo upang hawakan sya ngunit mabilis nalang akong naluha nang hindi ko man lang sya mahawan

"wag! wag please!"

tuloy tuloy ang kanyang paglakad kaya mabilis ko syang hinabol ngunit kahit ang gawin ko hindi ako makaalis sakin pwesto dahilan para mapahagulgol nako sa iyak

"please wag! wag pakiusap wag moko iwan!"

para syang isang bingi dahil patuloy parin sya sa paglakad "please wag! nasasaktan nako!"

"hey maliah!"

hindi ko alam kung bakit narinig kona ang boses ni dadday ngunit hindi ko yun binigyan ng pansin dahil patuloy parin akong nakatingin sa papalayong lalake

"no! please wag mo naman ako iwan!"

"sh^t maliah gumising kana please ano bang nangyayare sayo" boses ni janah

ramdam kong may humawak samagkabilang bapalikat ko at malakas akong niyuyog ngunit hindi ko pa rin yun pinansin dahil patuloy pa rin ako sa pag sigaw na wag akong iwan

hindi ko maipaliwanag saking sarili kung bakit ganto ang nararamdaman ko hindi ko alam kung bakit sobra ng takot kong wag iwan ng lalakeng hindi ko naman kilala

napatigil ako sa pagsigaw ng bigla nalang may malakas na sumampal sakin dahilan para magising ako at mapagtanto kong nananaaginip lang ako

ramdam ko ang pagtulo ng aking mga pawis sa mukha habang hinihingal at hindi makapaniwalang nakatingin kala daddy,janah at leo na mag pagaalalang nakakatitig sakin

"relax maliah... panaginip lang yun" ani ni daddy

wala sa sarili kong niyakap ang aking sarili at makalas na napahigbi. bakit kaylangan kong maramasan to bakit sobra ang mga luha na tumutulo saking mga mata dahil sa iisang panaginip

hindi ko maipaliwanag ngunit sobrang sakit pakiramdam ko walang kamapantay na sakit ang nararamdaman ko ngayon daig pa ang sinaksak sa puso

naramdam ko naman na niyakap ako ni daddy at marahan akong hinalikan sa noo habang hinihimas ang aking likod tanda na pinapakalma ako

"tahan na anak andito lang kami"

"a-ang s-sakit daddy p- parang gusto ko nalang gumamit ng mga bawal na gamot para lang di namo masaktan"

may pagiingat naman na sinapo ni daddy ang aking mukha habang may pagmamakawang tingin

"shhh hindi mo gagawin yan. magiging okay din ang lahat"

humihikbi naman akong tumango habang patuloy pa din ang patak ng aking mga luha. sana nga maging okay na ang lahat sana makalimutan kona kung ano man ang nagpaparamdam sakin ng matinding sakit.