⌛16th Hunt: On a RUSH

1.8K 67 11
                                    

16th Hunt: On a RUSH


Payne's POV ♕

"Oh? May lakad ka?" Gulat na tanong ni Yuri nang makita niya'kong nag-aayos sa harap ng salamin.

"Uhh, yeah."

"Where? Samahan na kita."

"Hindi na..."

"Pero—"

May kumatok sa pinto. Binuksan iyon ni Yuri.

"Princess Yuri, may naghahanap po sa inyo sa baba." Sabi ng isa sa mga guwardiya ng dorm namin.

"Okay po! Bababa na po ako!" Sagot ko sabay tayo.

"Sino kasama mo?" Yuri asked.

"Maxim." I sighed and took my sling bag. "Kailangan kong sundin yung kondisyon niya para ibalik niya sa'kin si Meeka." I kissed her cheek and I ran towards the exit.






⇒⇒⇒⇒⇒

"Saan ba tayo pupunta?" Pangungulit ko habang hinihila niya'ko papasok sa train.

We were able to get in and the train's door closed. Nakahawak pa rin siya sa kamay ko. Hinihila niya'ko papunta sa pinakalikod.

Maraming pasahero kaya wala nang bakanteng upuan—maliban dito sa pinuntahan namin.

"Isa na lang yung vacant..." Mahina kong sabi. Binitawan niya'ko at tinuro niya yung vacant seat. I just stared at him. Kawawa naman siya kung tatayo lang siya tapos ako nakaupo...

"Ayaw." I shook my head.

Without a word, hinawakan niya yung magkabilang balikat ko at pilit niya'kong pinaupo.

"Ehh paano ka?" Nakukonsensiya kong tanong sa kanya.

"I'm fine." Sa wakas nagsalita na din siya!

Napakatahimik kasi niyang tao—di gaya nina Cilver at Terrence na ang dadaldal. Hehehe...

Tinitigan kami ng ibang mga taong nakasakay din sa train. Oh no...baka namumukhaan nila ako?

Lumipat si Maxim sa harap ko kaya natatakpan na niya ako.

"Thank you..." Sabi ko sa kanya. He just nodded slightly and held the pole beside me. Baka kasi ma-out balance siya, hehehe.

After more or less than 10 minutes, the train stopped. Hinawakan na rin ulit ni Maxim yung kamay ko at bumaba na kami sa tren.

Napanganga ako pagkalabas namin ng Train Station.

"Zefirelli!" Nakangiti kong sigaw habang nakatingala sa matataas na building. "Haaay fresh air!" Ipinikit ko mga mata ko sabay hinga nang malalim. Kahit maraming building dito, marami pa ring mga puno—trees here, trees there, and everywhere! Kaya hindi mainit at hindi nakaka-suffocate. Eco-friendly din ang pagkagawa sa mga buildings and establishments.

Nakalimutan kong may kasama nga pala ako.

"Hey Maxim!" Hinila ko ang dulo ng sleeve ng coat niya. Napalingon siya sa'kin. "So, where to?" Nakangiti at excited kong tanong sa kanya.

"Gutom na'ko." He retorted sabay hawak sa tiyan niya. Ngumuso ako.

"Ako din..." Kain na tayo, please! Please!

Serlande University: Hunting AssassinsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon