Ella's POV
"no. I'm coming mommy let's go."
"Baby they don't allow kids there. There are so many police there." Pananakot ni Vanessa.
"There are no police there." Hinila na niya ako.
"ako na bahala guys." I assured them.
"sige good luck."
*knock knock
"pasok."
"pinapapunta mo daw ako sir."
"Josh, Pumasok ka." Pumasok naman ako at ayun pumasok din si Kean. Akala mo professional na naglalakad lakad at palinga linga.
"Josh gusto ko lang malaman."
"anong gusto mong malaman?"
"kung..."
"totoo. I won't deny it. Pero sinaktan mo siya. Sabi niya pag nakita kanya. Magpapapiggy back daw siya at lahat ng ginagawa ng mga batang may daddy. Pero alam mo ba nung time na nakita ka niya sa mall? Umiyak siya. Kasi sabi niya, hindi mo daw siya gusto. Kanina nga ayaw niyang pumunta ako dito at mas worse ayaw niyang magtrabaho ako ditto kasi daw nandito ka."
"Josh, I'm sorry hindi ko naman kasi alam hindi mo naman sinabi sa akin."
"Hindi ko sinabi. Bakit? Dahil that time that I was about to tell. Haha akalain mo pinasalubong mo sa akin ang devorce paper. Sige ngayon mo sabihin sa akin paano ko sasabihin sayo ngayo't pinakita mo agad sa akin ang pesteng papeles nay un. Pero maalalako, nasaan ang pamilyang pinagpalit mo sa amin ng mga anak mo?" pinapasok kasi ni Kenneth sa kwarto niya si Kean. Opo may kwarto siya sa office niya dahil parang dito na daw siya nakatira puro trabaho sa loob ng limang taon.
"Mga anak?" nagtataka siyang tinignan si Kean glass kasi yun pero sound proof. Kaya nga napapayag niya si Kean na doon sa kwarto kasi nakikita parin niya ako.
"Hindi ko balak ipagkait ang katotohanan sayo kasi karapatan mo rin naman. Halika sumama ka sa amin." Sabi ko at tumayo na.
"Kean let's go. We're going to visit Kera." Sabi ko agad naman siyang ngumiti.
"yehey, I'm going to tell her everything. I can't wait to visit her. Mommy Let's buy flowers the white one okay." Let's go. Parang nakalimutan niya na ang galit niya kay Ken at derederetsyo sa labas.
"KEAN, how many time did I tell you not to run?" Nadapa kasi siya.
"I'm sorry." Sabi niya. Nasa likod lang namin si Ken.
"Kean do you want to go to the hospital again? With those needle?"
"No mommy."
"Pls. Baby just obey mommy ok?"
"yes love"
"come I'll just carry you." Sabi ko.
"Josh pwede bang ako na lang?" tanong ni Ken sa likod ko. Nasa hallway kasi kami medyo konte ang tao.
"Kean, daddy will carry ok?" hindi siya tumingin kay Ken. Nakita ko naman ang lungkot sa mga mata niya. "baby, daddy is going to cry because you don't like him to carry you. Do you want him to feel what you felt when daddy didn't know you?" umiling siya. Si Kean kasi ang taong ayaw maramdaman ng iba ang naramdaman niyang hindi maganda. Ayaw niyang maranasan ng iba ang sakit kung ano man ang nararanasan niya.
"Daddy, come carry me po." Sabi ni Kean at ayun biglang kumislap ang mata ni Ken. At ngayon ko lang ko lang natananong sa sirili ko ang 'tama ba ang hindi ko pagsabi kay Ken na buntis ako noon?'
Kinuha ni Ken si Kean mula sa akin. "your heavy baby." Sabi ni Ken. Bigla namang lumungkot ang mukha ni Kean.
"you don't want to carry me po?"
"no ofcourse I want to carry you. You can even sit on my shoulders. You want me to carry you on my shoulders?"
"yes pls. Daddy."
"Ken Mahuhulog yang yang anak bwisit." Tinitignan na kami ng mga tao.
BINABASA MO ANG
Secret Status
Romansa"Anong ano ba? ako dapat magtanung niyan eh. Bakit nila sinabi na tayo? ha? Ikaw! kung anu-ano ang pinagsasabi mo. Ang feelingera mo naman, pano ako magkakagusto sayo mas maganda pa ang ex ko kaysa sayo." "hoy! demonyo ka. Hindi ko alam ang mga pina...
