Secret Status

Chapter 31: SICK?

KEN's POV

Pagka alis ni DJ pumasok na rin ako sa kwarto at tinignan si Josh habang natutulog. Inayos ko ang kumot na naka ballot ssa kanya at naupo sa tabi niya. Dahil nga sa wala naman kaming gagawin bukas kasi simula na ng preparation for the schools Fest kung saan dadalo lahat ng mga sikat na schools. Like KNEX University, LEONARD University, SUHRSTEDT University, VANCOUVER University, and WOLF University and I think every University will perform sa school sa gabi syempre kami ang representative ng school at yung ibang school naman hindi ko pa alam. Hindi pa kasi in-announce ng principal.

Biglang gumalaw si Josh.

"anong nararamdaman mo?" ay shunga ba't yun tinanong ko malamang masakit ulo niya umaapoy nga sa lagnat eh... Isip mo Ken saan pumunta? " wait lang magluluto lang ako ng lugaw para makakain ka na at mainom mo na rin ang gamot mo." Umalis na ako at nagtungo sa baba. Pagkatapos kong magluto umakyat na ako na hawak hawak ang isang tray na may laman ng lugaw, tubig at gamot.

"Oh eto na kumain ka na." sabi ko saka umupo sa tabi niya at ready siyang subuan.

"ako na kaya ko naman." Sabi niya, kukunin n asana niya yung kutsara pero linayu ko.

"ang kulit mo. Say AHHHHH" binuka niya naman ang bibig niya at sinubuan ko. Mayamaya tapos na niyang kainin ang lugaw kaya pinainuman ko na ng gamot. "matulog ka  na at kailangan mo ng magpahinga. Di ka na rin papasok muna bukas ah ok?" tumango siya pero halatang linalamig siya.

"ddy yung aircon paki off naman." Ha? Eh off na kaya yung aircon kanina pa.

"mmy off na yung kanina pa."

"ddy kunin mo yung kumot ko sa kwarto ang nipis ng kumot mo." Hindi na lang ako nagsalita at umalis na para kunin ang kumot niya. Pinadoblehan ko ang kumot niya. Saka nahiga.

"ano mmy ok na ba?" nanginginig parin siya kaya no choice tumabi ako at niyakap ko siya niyakap niya rin ako at sumiksik sa dibdib ko. Medyo nawala naman ang nginig niya pero halatang nilalamig parin. Sinimulan kong umawit.

Your hand fits in mine like it's made just for me

But bear this in mind, it was meant to be

And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks

And it all makes sense to me...

I know you've never loved the crinkles by your eyes when you smile

You've never loved your stomach or your thighs, the dimples in your back at the bottom of your spine

But I'll love them endlessly

I won't let these little things

Slip out of my mouth

But if I do

It's you

Oh it's you

They add up to

I'm in love with you