His Obsession

Chapter 44

Tungsten

Nakaawang ng malaki ang bibig ko at gulat na gulat pa rin sa nakikita sa harap.

"Maya." my voice softly calls out her name.

"This is bad." rinig kong sabi ni Inspector pero hindi ko siya binigyan ng pansin at patuloy pa rin sa pagtingin kay Maya.

Her hand is anchored to the man who looks like Jherome, and she is smiling widely. I feel like I'm going deaf from the loud pounding of my heart. Parang... masakit na hindi ko maipaliwanag. At hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam nito. Pero isa lang ang nangingibabaw sa akin, 'yon ang ayaw kong makita siyang masaya sa ibang lalaki.

Tama nga ang hinala ko. Hindi lang siya nawala ng parang bula dahil dinukot siya ng kakambal ni Jherome. Kung sana mas may konkretong ibidensya sa hinala ko ay hindi sana lumipas ang isang buwan na nawala siya.

I kept watching her, but I couldn't see anything unusual on her facial expression. Wala akong nakikitang takot, panginginig ng katawan gaya ng palagi niyang nararamdaman noon kapag nababanggit lamang ang salitang bampira. Nakangiti lang siya at nagagawa niya pang humilig sa lalaking nagngangalang Mirkem.

I don't know what's happening, but I know that deep inside, she didn't like this. I'm sure he used his ability as a vampire to compel her to make her act like that.

Napatayo ako mula sa pagkakaupo. Gusto ko siyang lapitan at hilahin palabas. Gusto ko siyang hawakan, damhin ang init ng katawan niya, ang yakapin siya. God. I hate to admit this, but I missed her so much. Sobra. Mas lumala pa nang makita ko siya ng harapan ngayon.

Napatingin sa akin si Maya. Ngunit madali din niyang naiwas ang paningin na parang hindi niya ako nakita. Kumunot ang noo ko. Alam kung nagkasalubong ang paningin naming dalawa kaya bakit siya nagpapanggap na hindi ako nakita.

I accidentally lowered my gaze to her body, and I felt frozen in my place of what I had seen. Is that a... baby bump?

Gulat na gulat pa rin ako nang muli kong itinaas ang tingin pabalik sa mukha ni Maya—pabalik din uli sa may kalakihan niyang tiyan. Paulit-ulit ko 'yong ginagawa at hindi ko kayang iproseso ang nakikita. What the heck? Is that really a baby bump? How the heck that happened?

Hindi ba't na-abort na ni Heath ang bata? So how come she have a big baby bump? This doesn't make any sense.

Nalilito ang sarili na naihakbang ko ang paa pauna pero bago pa ako makalapit sa entablado ay may nakaagaw ng pansin ko. Naibaling ko ang tingin sa kaliwa. Nakita ko si Jherome Gibran na nakatayo at nakatingin din sa unahan.

Kumunot pa ang noo ko. Hindi ko man lang siya nakita kanina. Kitang-kita ko ang nakakuyom niyang kamay habang seryosong nakatingin kila Maya.

Isang lalaking hindi ko kilala, si Trey,  at ang babaeng nagpunta sa restaurant ang kasama niya sa isang table. Bakas sa mukha nila ang gulat na parang hindi nila ito inaasahan. Nakita ko pa ang paghawak ni Trey sa kamay ni Jherome at pilit pinapaupo.

Hindi na ako nagtataka nang makita silang magkasama. Magkapatid nga pala sila. Kaya pala unang kita ko kay Trey ay naalala ko agad sa 'kanya si Jherome, may resemblance ang mukha nilang dalawa ang kaibahan lang ay sobrang maamo ang mukha ni Jherome na kabaligtaran naman kay Trey na may malalamig na mata kahit palaging nakangiti.

"Let's go, Tungsten. We need to get out of here." bago pa man ako makahakbang ulit ay agad na akong hinawakan ni Inspector sa balikat at sinubukang hilain.

"What?" agad kong iniwas ang balikat sa 'kanya. "No! Hindi ako aalis." protesta ko.

Ngayon pa kung kailan abot kamay ko na siya? Hell no! Hindi ako aalis sa lugar na ito kung saan hindi ko siya kasama.