Może w innym życiu mnie pokochasz,
może wtedy dostrzeżesz mój ból.
Może wtedy zrozumiesz, jak bardzo bolało,
gdy rzucałeś słowa w próżnię,
a ja chwytałam je jak tlenu okruchy.
Pojawiasz się i znikasz jak cień na ścianie,
obiecujesz nic, a zostawiasz mniej.
Ile jeszcze razy mam patrzeć, jak odchodzisz?
Ile jeszcze razy mam wierzyć, że wrócisz?
Nie chcesz zrozumieć,
nie chcesz widzieć,
że moje serce wciąż bije w rytm twoich kroków.
A może to tylko echo,
które błądzi w pustce po tobie?
CZYTASZ
Z serca i umysłu
PoetryW tych wierszach, chciałabym zanurzyć was w głębie myśli i uczuć, które towarzyszą mi każdego dnia. Moje wiersze są pełne emocji i refleksji, są odzwierciedleniem chwil ciszy, w których odnajduję ukojenie przez pisanie. Każdy utwór jest jak okno do...
