Wśród tłumu ludzi samotnie stąpam,
W sercu ukryta rana, co nigdy nie zagaśnie,
Twoje oczy blaskiem mym świat rozświetlały,
Lecz uczucie nasze w cieniu przepadło na zawsze.
Słowa niewypowiedziane, marzenia niespełnione,
W nocy cichutko płaczę, bo miłość już odeszła.
Niewidzialna nić nas łączyła, teraz znikła,
A serce me w pustce bije, w smutku utknęło.
Pamięć o tobie jak cień za mną kroczy,
Każdy uśmiech twój w myślach odbija.
Chociaż dni mijają, a czas rany leczy,
Miłość nieszczęśliwa w duszy pozostaje.
Wiatr niesie wspomnienia, smutek przynosi,
I choć próbuję zapomnieć, nie umiem.
Bo każdy krok w przeszłość mnie przenosi,
Do chwil, gdy kochałam cię bez wzajemności.
CZYTASZ
Z serca i umysłu
PuisiW tych wierszach, chciałabym zanurzyć was w głębie myśli i uczuć, które towarzyszą mi każdego dnia. Moje wiersze są pełne emocji i refleksji, są odzwierciedleniem chwil ciszy, w których odnajduję ukojenie przez pisanie. Każdy utwór jest jak okno do...
