W blasku księżyca, w mroku nocy,
W sercu wciąż tli się echo głosów,
Niewypowiedziane pytania unoszą się,
Jak cienie wśród cichych, samotnych losów.
Dlaczego w spojrzeniach kryje się lęk?
Czemu milczenie staje się więzieniem?
Wszystkie słowa, co w sercu błądzą,
Wzbijają się w powietrze jak zapomniane marzenia.
Czuję ciężar niewypowiedzianych zdań,
Każde z nich w duszy zostawia ślad,
Jak krople deszczu na suchym piasku,
Znikają w milczeniu, w cichym sprzeciwie.
Nie ma odpowiedzi na te ukryte rany,
Tylko cień nadziei, co blednie z dnia na dzień.
W ciemności szukam sensu,
Lecz cisza trwa, a pytania wciąż dręczą.
Czy w końcu usłyszymy odpowiedzi?
Czy serce znajdzie ukojenie w blasku słońca?
Cisza niewypowiedzianych pytań,
Jak wietrzyk, co targa moją duszę w bezsilności.
CZYTASZ
Z serca i umysłu
PuisiW tych wierszach, chciałabym zanurzyć was w głębie myśli i uczuć, które towarzyszą mi każdego dnia. Moje wiersze są pełne emocji i refleksji, są odzwierciedleniem chwil ciszy, w których odnajduję ukojenie przez pisanie. Każdy utwór jest jak okno do...
