CHAPTER 29
Its been 2 days since that incident. Nagkaroon ako ng pasa sa katawan ko. Of course di pa rin ako hinihiwalayan ng body pain. Yung contest? Nadisqualified ako kase di na ako nagpakita pang muli. Nanalo yung 4th year Class B.
Well,that's a good thing though. Hindi ko pa sya nakakausap since nung contest. Wala rin akong balak kausapin sya noh! "Brey, may summative test daw mamaya sa Math. Na memorize mo na ba yung mga formula?" tanong ni Mia.
Kelan pa ako,nag aral ng mabuti? Batang Homeschooled tayo dati Mia! Di uso, makinig sa lesson kahit one-on-one kayo ng teacher."Hindi" maiksing sagot ko.
"Hay nako! Sige, kukunin ko muna yung Math notebook sa locker ko. Sa classroom nalang tayo magkita. Bye!" she ran off. At naiwan ako sa ginta ng corridor. Pasaway na Mia. I wonder, kung bakit di parin ako tinatanong ni Mia tungkol sa letseng luhang tumulo mula sa mata ko.
Usually, tinitiradahan ako ng mga tanong nyan eh. That's weird.Napag desisyunan kong pumunta sa garden. Naupo ako sa isang bench. Nilabas ko ang phone ko at dinial ang number ni Allison.
[Hello Ate?!GRABEH I MISS YOU NA, BAKI—]
Nilayo ko nang konte yungphone ko kase sobrang lakas ng boses nya. After ng ilang seconds binalik koulit sa tenga ko yung phone.
"Lower your voice, Allison" suway ko sakanya.
[Bahala ka jan,Ate.Minsan lang ako mag-ingay noh! So, kamusta ka na?]
"Ako kamusta? Hmmm—" di ko na nataposang sasabihin ko dahil may biglang kumuha sa phone. Tinignan ko naman kung sino...
"Ayos lang sya sa piling ko" si Dean na angkumausap sa kapatid ko. Sinuntok ko naman sya ng mahina sa braso sabay kuha ulitsa phone ko.
"Ali—" once again naputol ako.
[MYGHAD, MYGHAD!MAY BOYPREEND NA ATE KO! PAPA? MAMA? NAKIKITA NYO BA? NAGDADALAGA NA]
Napapoker-face naman agadako sa narinig ko. Feeling ko umiiyak sya habang sinasabi yan. "He's not, Allison" depensa ko.
Napatingin namanako kay Dean na pangitingiti lang sa tabi ko. Sinamaan ko naman sya ng tingin.
[WAG MO NA AKO LOKOHIN, ATE! Hihi, okay lang—]
"Bye" binabaan ko na sya dahil ayoko ng marinig ang mga susunod nyang sasabihin. Alam kong okay na okay lang sya kase kita nyo naman, hyper to the world and dating.Nabaling naman ang atensyon ko kay Dean.
"What do you want, Dean?" maiksing tanongko sa kanya.
"Ouch. Wala manlang Hi o Hello mula sa pinakamagandang babae sa balat ng lupa?" pacute na sabi nya sabay wink. Tinignan ko lang sya saglit tas bigla akong tumayo at naglakad na palayo sa kanya.
"BREY NAMAN! WALANG IWANAN! NANGAKO TAYO SA ISA'T-ISA DIBA?!" rinig ko pang sigaw nya. But I just raised my middle finger in the air then wave it. Making sure he'll see.
Tssss. Bat ba di nila maintindihan na di ko sila sasagutin? Na bilang kaibigan lang tingin ko sakanila? Naglakad nalang ako pabalik sa classroom at alam kong hinihintay na akoni Mia don para magreview.
Dean's POV
"Ouch. Wala manlang Hi o Hello mula sa pinakamagandang babae sa balat ng lupa?" pa inosenteng sabi ko kay Brey.
Pero instead makatanggap ng magandang sagot pinakyuhan nya lang ako.
I smiled. She's really something else. She's different and unique. And that's the things that makes her special. I really like her, folks. I really do.
"Blooming ka ata, Averin?" narinig ko angboses ni Yana sa likod ko. "Wala eh, tinamaan na'ko kay Brey" Hahahahaha! Bahala na.
"You know naman siguro na marami kang rival diba?" natatawang dagdag nya. Alam kong marami. Napaka-chicks kaya ni Brey.
"Pati kaibigan mo, karibal mo na rin" Ah si Paul,Hooo! May the best man win bro.
Aubrey's POV
Gaya ng ineexpect ko inaantay na ako ni Mia. Nagreview nalang ako kase ilang sandali nalang magtetest na kami. Minemorize ko lang yung mga formula.
"Okay class, lets start our summative test. Keep your notebooks, now" tinago na ni Mia yung notebook nya at naglabas ng papel.Napatingin naman ako sa bag ko na flat na flat sa tabi ko.
Isang notebook lang nakalagay jan."Mia, penge ngang papel tsaka ballpen" hingi ko sakanya habang sinusulat nya pangalan nya sa papel.
Binigyan nya naman agad ako. Nagpost na si Ma'am ng chart at nag start na kaming magsagot.Ilang sandali pa nakaramdamako ng tawag ng kalikasan. Nasa kalahati na rin naman yung nasagutan ko. Iraised my hand then I asked pemission.
Pinayagan naman ako agad. Lumabas na akong room at naglakad patungo sa C.R. Tinignan ko muna yung sarili ko sa salamin. Nako, panira yung pasa. Pumasok nalang ako sa isang cubicle. After gawin ang dapat gawinlumabas na ako ng C.R.
Umakyat na ako patungo sa room namen. Hahakbang nasa ako pero bigla akong napatigil sa nakita ko. Si Axel kaakbay si Daphnehabang may earphones silang dalawa.
Biglang hinalikan ni Axel si Daphne sa noo.Biglang nagflashback saken yung time na pinalinis nya ako. Nung time na nilabas nya ako sa campus. Yung time na nagdeal kami pero siya rin sumira. Nung time na tinulungan nya ako nung bugbog sarado paa ko dahil sa heels.
They looked good together. They're cute and—
"Stop crying, Brey. You look stupid" may naghila saken patalikod kaya di ko na makita sila Axel. Bat ko ba nararamdaman toh? Ang bigat sa feeling. Ako si Aubrey Cameron Aikawa. Di ako ganto. Hinila ako ni Mia papunta sa isang corner.
"Fuck" I whispered at sinuntok angpader. Matagal na panahon ang lumipas since umiyak ako.
"Aubrey .."
"Damn it! Bat ba ako nagkakaganto?! Why does it hurt so much?!" halos sigaw ko.
Sinuntok ko ulit yung pader. I feel helpless."Bat ko ba sya niligtas nung gabing yon?!" sinuntok ko ulit yung pader. Patuloy pa rin yung agos ng luhako.
"Waaah tama na yan Brey" naiiyak na rinsi Mia."Sana hinayaan ko nalang! Sana di ko nalang pinigilan kung ganto din naman yung kapalit"
Pain. Pain gives us answers to the things that we can't figure out.
"B-bat ba minahal ko pa sya, Mia?" sinuntok ko ulit yung pader pero this time walang ng lakas. Why can't I just admit thatI love that stupid bastard?
**
Sorry sa late UD :*
-Sayki
BINABASA MO ANG
Assassination of the Mafia Heir
ActionShe seems to be an ordinary girl but in reality, she's not.