BiLY.TAP [19]

6.4K 79 10
                                    

VOTES and COMMENTS! mamats!

have fun <3

****************

Chapter 19:

“nurse san room dinala si ms. Susette Mendoza?” hinihingal pa ako habang tintatanong ko yun sa nurse.

Kakarating lang namin ni wyz sa general hospital kung saan dinala ang mamang ko. Nagmamadali ako kasi, i found out na kanina pa pala tumatawag sakin si laing tasing, it’s just... busy ako dahil nga may competition.tss.busit yan...

Wow.bagay sila noh?! They look good together.

Oo nga.pareho silang naka pink.ang cute.

Couple? Sino? Tiningnan ko naman yung dalawang babae sa likod namin. Pero, nahiya siguro kaya they looked away and they proceed walking.tss.pero... we look good together daw? Naks!

“hmm... miss sa room 234 po naka room si ms. Susette mendoza., sa second floor po yun.”

Huh? Kinakausap pala ako ng nurse.room 234? Tama. 234 yun.

“excuse me nurse, si ms. Aira ayala po?”

Aira? Tss. di ko alam kung nainis ako or what pero iniwan ko na siya doon. At ako ay pupunta na sa room 234. Bahala siya. Puntahan niya ang aira niya. Basta ako, si mamang ang priority ko. Hindi ako nagselos ok. Nainis lang ako kasi... kasi... wala! BASTA!

Nakita ko naman si aling tasing sa labas ng room 234.

“aling tasing!”

“fina, jusko buti dumating ka... ayos na ang mama mo.kailangan niya lang magpahinga. Natutulog siya ngayon.”

“ganun po ba.?”hinawakan ko naman ang kamay ni aling tasing. “thanks po ah. Thank you very much po...” sabi ko.

“ano ka bang bata ka.parang iba kau sa kin.nga pala...” may kinuha siya sa bag niyang sobre ay binigay niya sakin. “eto nga pala. Konting tulong... alam ko kalagayan niyo...”

“salamat po pero wag na ho...”

“ano ka ba? tanggapin mo na... wag ka ng mahiya.”

Tumango naman ako. nagpaalam na rin siya kasi kailangan siya sa tindahan nila. I sigh. Napakabuti pa rin ng panginoon sa akin. Atleast di niya pinabayaan ang mamang ko. Ang nag iisang pamilya ko.

Pumasok ako sa loob siyempre, nakita ko si mamang walang malay. May nakalagay na benda sa ulo. Tapos dextrose sa kamay niya. Nilapitan ko siya. Two days ko rin siyang hindi nakita. I miss her so much.

“kumusta na siya?”

Huh? Ayoko naman humarap dun sa taong nagsalita. Alam kong siya yun, kilala ko ang boses niya pero, i don’t want to be assuming. Baka namamalik tenga lang ako, yung akala ko siya yung narinig ko pero hindi. Dahil alam ko, kasama niya si aira ngayon. Hindi rin ako nagsalita. Hindi ako sumagot sa tanong niya.

Ewan ko ba... feeling ko multo ang nagtanong. Feeling ko imposibleng nandito siya.

“di ka nanaman sumasagot.”

Pero nagulat nalang ako nasa tabi ko na siya at inakbayan ako. napatitig lang ako s kanya. Totoo ‘to? No kidding aside? He’s here talaga?! HAHA what the? Akala ko nag hahallucinate ako.

“she’s fine” tipid kong sagot. Ayokong pahalata na nabigla ako na nandito siya.buti alam niya yung rom ni mamang?

“ok.are you... zef are you ok?”

“oo, ewan... hindi.... siguro” hindi ako sure.

Pinatong niya naman yung kamay niya sa ulo ko at dinulo ang buhok ko.

Because I Love You.that's all period!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon