Because I Love You.that's all period!

BILY.TAP [51]

SINONG NAGSABING WALA NG WYZEF?! PASLANGIN!! LOL!!!

eto na. eto na! ETO NA!!!!!!!

ang pagbabalik!

have fun! :))

CHAPTER 51:

After 3 years...

“ma’am. Mr. Veronico want to talk to you.” Nanggaling yung voice na yun sa intercom sa mismong office ko.

“ok.papasukin mo siya.”

Umayos naman ako ng upo at pumikit saglit. I want to unwind after this. Ang dami kasing ginagawa masyado sa work e.

Narinig kong bumukas yung door so i opened my eyes at tiningnan yun. i smile and i stand straighly with confidence and elegance.

“goodmorning Mr. Veronico.” At sinalubong ko siya. And then i offer my hand for the handshake.

“good morning miss fuentebella.” Nakipagshakehands naman siya.

“please have a sit.” Sabi ko sa kanya.

Tinawag ko naman yung secretary ko at nagpadala ako ng meryenda or drinks para sa aming dalawa ni mr. Veronico.

Si Mr. Veronico ang pangalawang may pinakamalaking shares sa kumpanya kaya namin siya inaalagaan ng ganito.

“look at you, sa dami ng trabaho mo dito iha, still you look gorgeous, parang di ka nastress.” Sabi niya at ngumiti pa.

Napangiti na rin ako. ang sweet talaga ni Mr. Veronico. Lagi niya akong binobola this past few days huh.

“well,nasa lahi ata talaga namin ang ganito kaganda at kagwapo.” Then we laugh.

“if i were your father, i will be proud of you, imagine, a woman like you can handle a big corporation like this.”

“thank you.”

Dumating namn yung meryenda namin and yun, habang umiinom siya ng coffee niya panay tingin niya pa rin sa akin. Ano kayang kailangan nito?

“ahmmm. Miss fuentebella, i’ll go straight to the point. I heard sa ganda mong iyan you are not dating someone.”

“oh?” nagulat naman ako dun. sino nag sabi?

“and i want my son for you. You know, he is nice and actually i can see na bagay kayo.”

“i’m sorry Mr. Veronico pero mali yung nababalitaan niyo” then i smile. “actually, mamayang gabi, may date ako ulit sa kanya and sasagutin ko na siya. Almost a year na rin niya akong nililigawan and i think that man really deserves my yes.”

Bigla naman nalungkot yung matanda. Wahh. Kasi naman e. kasalanan ko bang sasagutin ko na si jason?

“ok. Then, well i guess wala na akong magagawa para diyan.” Tsaka siya tumawa.

“i’m really sorry mr. veronico.”

Tumango tango lang siya. After that nagkwentuhan pa kami, pero siyempre busy siyang tao kaya umalis na rin siya.

Nga pala, 3 years na ang nakalipas. Gumradweyt na ako! business management pare! LOL! at dahil anak daw ako ni daddy, at panganay pa, sa akin binigay ang position niya dito sa company namin. Nung una, ayaw pa ng  board. Pero wala silang magagawa, daddy ko ba naman ang nagdecide.

But then, unti-unti na nilang naintindihan at natanggap. Actually, mas tumaas ang revenue nito nang ako na ang namahala, so pasalamat dapat sila saakin. Hmp! Magaling ako e.