Chapter 28. (Luke)

2.1K 124 18
                                    


Chapter 28.


Luke's POV


We zaten allemaal stil en wachtend op het moment dat er iets zou gaan gebeuren.

We zijn uit Cassidy's kamer gestuurd. Iets is fout gegaan maar we hebben nog niks te horen gekregen.

De machine begon snel achter elkaar te piepen, Cassidy's lichaam begon te trillen en zweet vormde op haar voorhoofd. 

Dat is alles wat ik heb gezien voordat ik eruit werd gestuurd.

We zitten hier al 2 uur en nog steeds hebben we nog geen informatie gekregen.

Doktoren liepen in en uit Cassidy's kamer, ik weet niet of het ernstig is of niet. Maar ik wil het weten want mijn geduld begint op te raken.

Ik bedoel, ze is mijn dochter; ik heb het recht om te weten wat er aan de hand is. Waarom vertelde ze het niet meteen?

Ik balde mijn vuisten, en ademde diep in.

Ik moet de dokter zien te vinden.

Ik stond boos op en duwde de stoel waarop ik zat naar achter.

Ashton merkte het op en zijn ogen werden groter. 

Hij stond snel op en liep naar me toe.

''Luke, kalmeer'' fluisterde hij en keek door de gang heen.

Ik schudde mijn hoofd.

''Nee'' fluisterde ik boos terug.

''Luke alsjeblieft kalmeer. Ik snap dat je van streek bent, dat zijn we allemaal'' zei Ashton en legde zijn hand op mijn schouder.

''Ik hoor het te weten'' fluisterde ik en zakte vervolgens door mijn knieën en deed mijn handen voor mijn gezicht. 

Wees niet zwak, je bent een man.

''Ik moet het weten, ze is mijn dochter Ashton'' huilde ik. 

Ashton sloeg zijn armen om me heen.

''Alsjeblieft'' fluisterde ik.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


(A/N) 


Sorry dat het kort is. Ik kom net terug van een motortreffen en ik heb zo slecht geslapen :( Maar het was super leuk :)


Ik had een idee om covers op instagram te zetten, dat ik gitaar speel en zing maar ik weet het nog niet zeker :)

Ly 

X  

Adopted By 5SOSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu