Adopted By 5SOS

Chapter 10 (Ze heeft gelijk)

Chapter 10

''Je dacht echt dat we dat zouden doen?'' Zegt Luke terwijl hij diep in mijn ogen staart. Ik haalde mijn schouders op en keek naar beneden.

Hoe kan ik zo open zijn tegen deze jongens. Ben ik vergeten wat er echt schuilt achter de botten en het vlees van mensen.

Het slechte deel van hun zijn klaar om hun over te nemen en iedereen die ook maar iets te dichtbij hun is in gevaar te brengen.

Ben ik te pijn vergeten die het met zich mee brengt. Met vertrouwen. De lichamelijke en mentale pijn zijn te beschadigt om het te helen.

Een makkelijke voorbeeld is mezelf. Ik vreesde de dag dat het mij zou gebeuren. Ik bidde dat het niet zou komen. En als het gebeurde, hoopte ik dat het niet zo erg was als die van hun.

Ik hoopte dat het iets kleins zou doen, wat minder pijn deed. Dat het niets zou beschadigen.

Maar bij iedereen komt zijn tijd. Iedereens ziel komt eruit op een dag. En die van mij zou er binnenkort uitkomen, ik voelde het.

Ik voelde het slechte in me. Verstoppend in mijn schaduwen, wachtend voor de perfecte tijd om eruit te komen en zijn ding te doen.

Het volgde me en elke keer als ik vertrouwde of meer open zou zijn zou het duistere dichterbij komen, klaar om de controle over te nemen.

''Nou dan heeft ze ongelijk'' Zuchte Ashton terwijl hij achteruit leunde in de stoel. ''We zouden dat nooit doen'' Voegde Calum toe.

''Ze liegen, ze moesten een smoes verzinnen. Nu moeten ze een nieuw plan maken. Ze schelen je niks, vertrouw me. Ik had altijd al gelijk, je hele leven. Ze willen je niet'' Fluistert 'ze'. Bijna zodat het treiterend is.

//////////FlashBack///////////////

Ik was 6 jaar oud.

Ik zat op mijn bed, mijn armen om mijn knieën geslagen. Mamma en pappa hadden zojuist een ruzie gehad.

Ik schrok als een luide klap klonk van beneden. Ik begon te huilen.

Mamma zei dat het niet mijn fout was dat pappa zo was. Hij was dronken. Ik wist niet wat het betekende maar op de manier hoe pappa zich gedraagde wist ik dat het niet goed was.

''ZIE JE HET NIET, ZE IS SLECHT! DAT KIND DOET HET! ZE HAALD ONS UIT ELKAAR G0DVERD0MME!'' Hoorde ik mijn vader schreeuwen.

Wie haalde ze uit elkaar, wat betekende dat eigenlijk. Ze is slecht. Ik had een raar gevoel in mijn maag maar ik negeerde het.

Opeens hoorde ik onze speciale klop. Ik glimlachte, wetend dat ze hier zou zijn binnen enkele seconden.

Ik had het goed 'ze' liep uit de kast. Haar blonde haar was gevlochten naar de zijkant, haar blauwe ogen glimde door het zonlicht door het open raam.

Een windvlaag vloog door het raam wat mijn haar liet wapperen. 'ze' giechelde. ''Cassidy gaat het met je?'' vroeg 'ze' toen ze mijn betraande wangen opmerkte.

Ik knikte. ''Wat is er?'' vroeg 'ze' terwijl ze naar me toe kwam en naast me op mijn bed ging zitten.

''Mamma zei dat ik niet meer met je kon praten, en mamma en pappa zijn weer aan het ruzie maken'' Ik begon te snikken.

Haar ogen werden groot ze leken woest door de informatie die ze zojuist gehoord had gekregen.

''Wat?'' siste 'ze' terwijl 'ze' haar vuiste balde.

''Shh het is al goed, ik zal nooit stoppen tegen je te praten'' glimlachte ik zacht naar haar, wat ervoor zorgde dat haar ogen weer zacht werden.

''Beloofd?'' vroeg 'ze' terwijl ze haar pink omhoog stak naar mij met een rare glimlach.

''Beloofd'' Glimlachte ik terug terwijl ik mijn pink om die van haar wikkelde. Haar hoofd draaide in een mun van tijd om naar de door. ''Ze komen'' 'ze' stond op.

''Wie?'' Mijn hart begon sneller te kloppen. ''Zij, zij namen hun over. Nee oh god. Cassidy ik-ik moet gaan please blijf veilig'' zei 'ze' en 'ze' werd teruggetrokken door een onzichtbare kracht.

''Sorry Cassidy, Cassidy please vergeef me. Ze hebben me overgenomen''

*SLAM*

///////Einde FlashBack//////////////

Ik herinner die dag als de dag van gister. En nog steeds snap er ik nog niks van.

Ze kwam nooit terug en alle slechte dingen gebeurde die nacht nadat ze wegging, en alle jaren daarna.

We speelden samen met de barbies zodat ik niet meer dacht aan de dingen die er beneden gebeurden en ik kon haar altijd iets horen fluisteren. ''Slecht''. Ze herhaalde het terwijl ze naar mijn deur staarde. Ik was doodsbang. En elke keer als ze het zij werden de ruzie's alleen maar erger.

Ze had gelijk. Ze had. Ze had al gelijk al die tijd.

----------------------------------------------------------------------(A/N)

Ik ben naar Slash geweest <3 we stonden vooraan yas <3 echt het beste concert tot nu toe, geen idee of een van jullie hem überhaupt kent. Misschien van Guns N Roses haha

Maar ily

-X-