Chapter 16.
Iemand nam me in zijn armen en drukte me tegen zijn borst aan.
Ik snikte van de pijn terwijl ik mijn hoofd draaide, ik had zoveel pijn. ''Het is goed lief, ik ben bij je'' fluisterde Luke zachtjes in mijn oor.
De tranen bleven constant over mijn wangen lopen terwijl Luke me in zijn armen hield. Luke zat op mijn bed terwijl ik op zijn schoot zat met mijn hoofd op zijn schouder,
"P-Please ik wil hier niet zijn" Hikte ik terwijl ik snikte met mijn hoofd tegen zijn borst aangedrukt. "Shh het is goed lief we gaan naar mijn kamer okay?" Zei hij terwijl hij opstond.
"J-Ja" huilde ik terwijl hij mijn lichaam van 1000 kilo uit de kamer droeg. Ik wierp nog één blik op de kast en zag een duister oog naar me kijken met een grote grijns op haar gezicht.
Ik drukte mezelf dichter tegen Luke aan en ik voelde mijn adem sneller gaan. "Wat?" Vroegen ze kijkend naar de kast.
"Cassidy er is niks om bang voor te zijn" Fluisterde Luke. "Cal laat het haar zien" zei hij.
Calum knikte en begon te lopen naar de kast "Nee!" Schreeuwde ik. Hij keek me aan met grote ogen waarschijnlijk afvragend waarom ik zo naar hem schreeuwde.
Hij draaide zich weer om en begon weer met te lopen naar de kast. "Nee alsjeblieft nee" huilde ik.
Hij stond bij de kast en zette zijn hand op de deurknop.
"Nee nee nee nee alsjeblieft Calum" huilde ik.
"Het is goed kijk" Hij opende de deuren snel maar voordat ik iets kon zien pakte ik Luke steviger vast en sloeg ik mijn benen om hem heen en legde ik mijn armen in zijn nek terwijl ik mijn gezicht tegen zijn borst drukte.
Maar er was geen geluid, niks was te horen. ''Zie je, het is leeg'' zei Calum. Ik aarzelde voordat ik mijn ogen opendeed om zo een lege kast te zien.
Ze verstopte zich daar ergens.
''Kunnen we alsjeblieft gaan?'' Vroeg ik Luke. Terwijl ik hem nog steeds stevig vast had.
''Natuurlijk lief'' Knikte hij terwijl hij uit de kamer liep. Michael sloot de deur en volgde ons vervolgens naar een kamer waarvan ik verwacht dat het Luke's kamer is.
Hij ging op het bed liggen en legde mij op zijn borst. ''Ash wees eens lief en haal een paar pijnstillers voor Cassidy's hoofd'' Grinnikte Luke.
''Tuurlijk koning Luke'' Ashton boog waardoor er een kleine glimlach op mijn gezicht verscheen. Ik huiverde zachtjes.
''Het is goed lief'' Fluisterde Luke, zachtjes terwijl hij zo zacht mogelijk over mij over zijn hoofd streek. zodat ik rustiger werd van wat er zojuist was gebeurd.
''Je moet ons vertellen wat er is gebeurd lief'' fluisterde Calum.
''Nee'' smeekte ik zachtjes. ''We kunnen je helpen als je het verteld. We kunnen je niet helpen als je het niet zegt'' fluisterde hij.
''Ze viel me aan'' zei ik snel waardoor er nog een traan over mijn wang stroomde.
Ik was zo open tegen deze jongens en ik haatte het maar ik kon mezelf niet stoppen.
'''Hoe heeft ze je aangevallen?'' vroeg hij.
'"Toen jullie weggingen'' Begon ik.
''Ik riep haar en de'' Ik begon weer sneller te ademen maar kalmeerde toen Luke zachtjes met mijn haar speelde op een rustgevende manier.
''De kastdeur het begon sloom open te gaan, en toen vloog hij in een keer open keihard tegen de muur. En ze s-stond daar'' Ik slikte voordat ik verderging.
''En ze stond daar gewoon'' herhaalde ik. ''Hoe zag ze eruit?'' vroeg Ashton, toen hij terug kwam met de pillen.
Ik denk dat hij ons heeft horen praten. ''Helemaal niet zoals vroeger'' mompelde ik. '"Ze was zo eng, ik wist niet wat ik moest doen ik was doodsbang'' Huilde ik.
''Ze had donkere kleding aan en haar haar was langer en donkerder en het viel voor haar gezicht en ze viel me in een keer aan'' fluisterde ik.
Ze leken allemaal diep in gedachten verzonken terwijl Luke me naast hem op het bed zette en de pijnstiller in mijn mond deed en me een beker overhandigde.
Ik nam een slok en slikte de pijnstiller door.
Hij ging weer liggen en drukte me dichter tegen zich aan, ik nestelde me dichter tegen hem aan. Ik voelde me zo vertrouwd bij hem en het was zo raar.
Ik denk dat ik het gevoel van bescherming fijn vond. Ik heb het zo lang gemist. Maar door alle problemen in mijn verleden werd dat moeilijk.
Luke speelde met mijn haar terwijl ik de rest van het verhaal vertelde ''en toen hoorde ze jullie komen en het moment dat jullie de deur opendeden verdween ze'' fluisterde ze.
Ik krabte mijn arm en trok de mouw omhoog om het goed te kunnen zien.
Mijn mond viel open en keek naar de jongens. Net zoals Luke.
Ze keken me allemaal open met wijde ogen. Het maakte me bang terwijl ik gespannen naast Luke zat.
''Alsjeblieft stop'' fluisterde ik ''Sorry Cassidy maar je arm, je arm'' Michael kwam naar me toe en tilde mijn arm op.
Ik keek naar het, net zoals Michael deed. Mijn mond viel ook open toen ik de donkere bruin/paarse plekken op mijn arm zag. Het zag eruit alsof er een hand mijn voorarm strak had vastgepakt.
Ik snikte terwijl ik zachtjes over de plekken aaide.
Er is bewijs. ''Oh my gosh'' fluisterde Luke met zijn mond een beetje open. Ik ging weer op zijn borst liggen.
''Kunnen we iets doen zodat ik met mijn gedachtens ergens anders zit?'' Vroeg ik. ''Natuurlijk? Een film?'' vroegen ze. Ik knikte terwijl ik de pijn negeerde in mijn hoofd.
''Leuk, wat denken jullie van een Disney film?'' Glimlachte Ashton. ''oo oo we kunnen frozen kijken'' smeekte Luke.
Ik stemde in. ''Tuurlijk'' lachte ze. Ze zette de tv aan en pakte de afstandsbedieningen en sprongen allemaal in bed.
:3:3:3:3:3:3:3:3:3
Bij het einde van de film voelde ik me slaperig, ik moest huilen tijdens de film. ik vind films zoals dit altijd zielig en emotioneel en ik heb geen idee waarom.
De film was nog steeds niet over nog ongeveer 15 minuten maar ik kon niet wakker blijven al deed ik zo hard mijn best.
Mijn oogleden vielen dicht en het was een strijd om ze open te houden maar ik forceerde ze ernaar om nog snel naar de deur te kijken om ervan zeker te zijn dat er niets was voordat ik ze weer sloot en in een diepe slaap viel.
---------------------------------------------
(A/N)
Sorry voor de late updates maar ik heb het echt super druk :( Ik was vandaag ziek en voel me nog steeds niet goed :( Ik ben tevaak ziek de laatste tijd..
I love you all
-X-
JE LEEST
Adopted By 5SOS
FanfictionWat gebeurt er als liefde je niet past? Wanneer je moeder overlijdt in een ernstig ongeluk. En je vader die je mishandelt word gearresteerd. En jij. Jij word weggehaald... Naar een weeshuis waar ze vertellen dat alles wel goed komt. Maar is dat wel...