Adopted By 5SOS

Gebroken harten (part 2)

''Het maakt het erger'' snik ik. 

hij trekt zijn wenkbrauw op''wat bedoel je?'' vraagt hij.

Ik antwoord niet en slik het door. Zachte snikjes verlaten mijn mond.

''Wat bedoel je?'' Vraagt hij opnieuw.

Nog steeds geef ik geen antwoord.

Hij beweegt zijn hand langzaam naar me toe en ik deins achteruit.

Hij trekt zijn hand terug en zijn gezicht laat me harder huilen.

Hij heeft verdriet, door mij.

Ik ben zo stom.

''Nee, nee alsjeblieft ga niet terug in die staat'' snikt hij.

Hij is zo gestrest door deze situatie. 

''Sorry'' huil ik.

''I-ik wilde niet, ik'' Ik kan niet praten. 

''Wat maakt het erger?'' fluistert hij.

''Het medicijn'' fluister ik terug.

''Het maakt alles erger''

''Z-ze wordt sterker'' zeg ik.

Hij kijkt naar de medicijnen ''welke?''

''Die je net aan me hebt gegeven'' snik ik ''ik ben niet gek, echt niet''

''Weet ik, baby'' fluistert hij terwijl hij me vasthoudt.

''Wat als we een deal maken?'' fluistert hij in mijn oor.

''Dan is het ons kleine geheimpje'' zegt hij.

Ik bijt op mijn lip en knik.

''Wat als je die pillen niet neemt, maar wel je anti-depressie pillen? Denk je dat dat werkt?'' vraagt hij.

Ik glimlach door mijn tranen heen en knik.

''Oké, laat me dit even schoonmaken'' zegt hij en gooit de yoghurt in de vuilnisbak en pakt een nieuw bakje.

Hij pakt de andere pillen en mixed het met de yoghurt.

Ik eet alles op en het smaakt echt naar yoghurt dit keer.

Nadat ik klaar was met mijn yoghurt en mijn glas water, brengt Luke me naar boven.

''Wil je me alsjeblieft niet naar mijn bed brengen? Ik wil niet alleen slapen'' fluister ik.

''Je kan met mij slapen lief, het is al goed'' fluistert hij terug en loopt zijn kamer in en gaat samen met mij in bed liggen.

Hij slaat zijn armen om me heen en drukt mij tegen zich aan. Na een tijdje val ik in slaap zonder een nachtmerrie.

---------------------------------------

<3