Adopted By 5SOS

Chapter 11. (Terug thuis)

Chapter 11

''Cassidy'' Calum haalde me uit mijn gedachtens. Mijn hoofd draaide naar die van hem.

Ik had geneens door dat we alweer aan het rijden waren. Wat zou hun nieuwe plan zijn?

''Gaat het goed met je? Je bent al een tijdje stil'' Vroeg hij. Ik knikte. Wat zou het hem kunnen schelen.

Maar ik moest het niet te duidelijk laten merken, ik moest hun laten denken dat ik ze vertrouwde omdat ik dan voorbereid was.

Ik moest mezelf daaraan helpen te herinneren voordat ik open zou zijn tegen hun. ''Hoelang nog totdat we er zijn?'' vroeg ik.

''Nog 30 minuten, waarom probeer je niet te slapen lief'' Zei Luke, kijkend naar me via de achteruitkijkspiegel.

Ik verstijfde en knikte, ik legde mijn hoofd tegen het raam en sloot mijn ogen. Ik wist dat ik niet zou slapen, ik kon het niet.

Ik was te bang om te gaan slapen. Ik zou kwetsbaar zijn, ze konden me pijn doen, ze konden me ergens achterlaten of erger ze konden... me vermoorden.

Maar vermoord worden tijdens je slaap leek nog geneens zo'n slechte keuze, de slechte wereld ontvluchten leek bijna plezierig.

Maar alleen als het een schot door het hoofd was, waarom ben ik eigenlijk zo aan het denken?

Hmm ik weet het, omdat mijn leven helemaal niks waard is.

Ik lag daar, emotieloos voor wat het leek uren totdat een schud me wakker maakte. Ik opende mijn ogen kijkend in de ogen van Ashton. ''We zijn thuis'' glimlachte hij.

Ik rekte me uit voordat ik uit de auto klom, ik volgde de jongens richting het huis.

''Kan ik naar bed gaan?'' vroeg ik. ''Tuurlijk lief, weet je nog hoe je daar moet komen?'' Vroeg Michael.

''Ik denk het'' peinsde ik voordat ik weer knikte. ''Nou slaaplekker'' zei hij voordat hij naar me toeliep.

Hij knuffelde me.

Ik was zo geshokt. Ik ben zolang niet meer in zo'n omhelzing geweest, ik schrok ervan, maar ik denk, dat ik het leuk vond.

Het duurde een minuut voordat mijn armen om hem heensloegen, ik gaf hem een snelle knuffel. ''Wacht je medicijnen'' Zei ashton.

Ik keek naar de grond. Ze liepen de keuken in en kwamen terug met een glas water met pillen.

Ik besloot om ze snel door te slikken. Snel.

Nadat ze me allemaal knuffels en kussen op het hoofd hadden gegeven liep ik naar mijn kamer, ik sloot zachtjes de deur en trok snel mijn pyama aan voordat ik in voor het eerst in tijden in een comfortabel bed ging liggen.

Gedachtens schoten door mijn hoofd wanneer ik met mijn hoofd het kussen raakte.

Waarom knuffelden ze me als ze me niet mochten?

Waarom knuffelde ik ze terug?

De gedachtens speelte zich opnieuw af terwijl mijn ogen groter werden.

Ik knuffelde ze terug.

Ik begon ze te vertrouwen, ik viel in hun val.

Nee ik was niet aan het vallen, ik viel, ik zit in hun val, te diep in het gat, het is te moeilijk om te vluchten ik zit er te diep in. En ik heb het net gerealiseerd.

--------------------------------------------------------------------------------------(A/N)

Ily all x