Adopted By 5SOS

Chapter 21. (Rare zwarte figuren)

A/N sorry als er fouten in zitten ik schrijf dit via mijn iPhone

Chapter 21.

Ik ging naast Michael op de bank zitten. "Hey kiddo" glimlachte hij naar me.

"Ik ben geen kind" glimlachte ik terug.

Hij rolde met zijn ogen "hopelijk doet Luke er niet zo lang over als jij in de douche, anders gaan we nooit weg" grapte hij.

Ik bloosde en vermeed oogcontact met hem. "Ik maakte maar een grapje" en hij gaf me een klein duwtje. "Luke is normaal snel klaar, alleen niet als hij moe is. Weetje een keer viel hij er een keer in slaap" en hij moest lachen bij het idee hoe dat er uitzag.

Ik giechelde. "Hoe kan je in de douche in slaap vallen?"

"Van het warme water word je blijkbaar doezelig" Zei Michael uiteindelijk.

Vanuit de hoek van mijn oog zag ik een zwart figuur flitsen door de gang met een hoge snelheid.

Ik spande mijn spieren aan.

Niemand zag het behalve ik.

Ik keek nog een keer naar de gang en zag niks. Waarschijnlijk heb ik iets gezien wat er eigenlijk niet was.

Maar een paar minuten later zag ik hetzelfde figuur weer voor mijn ogen voorbij flitsen.

"Cassidy? Gaat het goed lief? Je bent een tijdje naar de gang aan het staren, heb je wat gezien?" Vroeg Ashton.

"Hmm?" Ik keek weg van de gang en richtte mijn aandacht op hem.

"Nee uh, het is niets" Kuchte ik ongemakkelijk.

Ik bleef weer staren naar de gang.

Een gedeelte van mezelf zei dat ik het moest vergeten en dat het niets was, maar nog een groter gedeelte van me was me onder druk aan het zetten om naar de gang te gaan, en te gaan kijken wat het was, om er zeker van te zijn dat het niets was.

Het was moeilijk voor me om op de bank te blijven zitten. Het voelde alsof iets me naar de gang toe trok.

Maar als het 'haar' was... Zou 'ze' dan tevoorschijn komen waar de jongens bij waren? Misschien is 'ze' wel bang voor hun, en als 'ze' dat was, zou ik dat zeker gebruiken voor mijn eigen veiligheid.

Ik hoorde een deur open gaan en daarna hoorde ik voetstappen. Ik kreeg een angstig gevoel tot ik Luke's korte, blonde haar zag, wist ik dat alles goed was.

We zouden nu gaan, alles komt goed.

Ik stond op samen met de rest van de jongens en wachtte totdat ze alles bij elkaar hadden verzameld voordat we naar de auto zouden lopen en in zouden stappen.

Toen we wegreden keek ik uit het raam van de auto.

En in de woonkamer kon ik 'haar' zien.

'Ze' had een grijns op haar gezicht, terwijl ze me diep in mijn ogen keek op een enge manier.

Ik gilde en draaide mijn hoofd de andere kant op en deed mijn handen voor mijn ogen. Maar hetzelfde beeld speelde zich opnieuw in mijn hoofd af.

'Haar' gezicht dat me achtervolgt.

Achtervolgt...

Achtervolgt...

----------------

Dankjewel dat jullie zo lang wachten :) en dankje voor de 16,6K <3 Ily x