Wat gebeurt er als liefde je niet past? Wanneer je moeder overlijdt in een ernstig ongeluk. En je vader die je mishandelt word gearresteerd. En jij. Jij word weggehaald... Naar een weeshuis waar ze vertellen dat alles wel goed komt. Maar is dat wel...
Als je niet tegen nare dingen kunt. Lees dit dan niet. Niet gemeen bedoeld maar alleen een waarschuwing voordat je schrikt :))
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Chapter 38.
De dag vloog voorbij aangezien we alleen maar op de bank lagen chips te eten en films te kijken.
''Waar zouden ze kunnen zijn?'' gromt Luke zachtjes en trekt een andere deur open van een kast.
''Ik begrijp het gewoon niet, hoe kunnen die krukken ineens weg zijn?'' hij zucht en realiseert zich dat het geen nut heeft.
Mijn attentie gaat naar Calum, die voor de zoveelste keer dezelfde kastdeur open trekt zonder het door te hebben.
Ik lach door zijn domheid.
We komen bij elkaar in de keuken.
''Ze zijn weg'' zuchten ze allemaal ''Ik weet niet hoe, maar ze zijn weg''
''We hebben overal gekeken'' zegt Michael en slaat zijn hand tegen zijn voorhoofd.
''Wacht!'' schreeuwt Ashton.
We draaien ons allemaal om.
Hij wijst naar een deur, een zwarte, waar ik nog nooit in ben geweest.
''De kelder'' fluistert hij.
Een rilling loopt over mijn rug.
Kelder?
''Ze kunnen nooit daar beneden zijn, hoe zou dat ooit kunnen?'' Luke schudt met zijn hoofd.
Ashton haalt zijn schouders op ''We kunnen het altijd proberen''
Luke knikt en we lopen allemaal naar de deur.
Ashton doet de deur open en we zien een oude houten trap.
Stof vliegt in het rond en ik nies.
Ashton veegt de spinnenwebben weg en doet het licht aan.
Het licht flikkert een paar keer voordat het aan gaat.
Er is een gedimd licht en we lopen naar beneden met Ashton voorop.
Wanneer we beneden zijn voel ik het koude cement onder mijn voeten.
De kamer is gevuld met planken, oude dozen en oud stof.
Lappenpoppen liggen op planken naast elkaar.
Ze kijken ons allemaal aan.
Een paar zinnen in een andere taal staan op de muur geschreven.
Michael kijkt om zich heen ''Dit is eng''
De jongens en ik knikte.
Het is echt eng.
We gingen door naar de volgende kamer.
Een klein roestend bed staat in de hoek, het is wit, maar het zit onder viezigheid en stof. In de rechterhoek van de kamer staat een hobbelpaard en een naambordje met 'Leah' op de muur naast de deur.
Ik voel een koude wind langs me en ik ril.
Een oncomfortabel gevoel gaat door me heen ''Misschien moeten we terug gaan'' zeg ik.
''Nee'' zeggen ze allemaal.
Ik schud mijn hoofd, dit is een slecht idee.
We lopen uit de kamer ''Hier is een andere kamer" zegt Calum.
We lopen naar een dikke metalen deur.
Er zijn vier sloten, één hangslot, twee sloten waar je een sleutel voor nodig hebt en een waar je een code voor moet weten.
Luke rent weg en een paar minuten komt hij terug met een hamer.
Hij gaat voor ons staan en begint de sloten kapot te slaan.
een kille stem fluistert in mijn oor met een lach''Nieuwsgierig aagje''
''Jongens stop!'' schreeuw ik.
Ze draaien zich om.
''W-wat als de sloten er zijn voor een belangrijke reden?'' zeg ik zachtjes en wrijf over mijn kippenvel dat eerder ontstond door de kille stem.
''Nou dan gaan we daar zo achter komen'' zegt Calum terwijl Luke het laatste slot kapot slaat.
Mijn maag draait om.
Iets is hier helemaal niet oké.
''Klaar?''
''3''
''2''
''1''
De deur opent en een vreselijke geur dringt mijn neus binnen.
Ik val op de grond en begin te hoesten als ik de geur weer ruik. Mijn maag draait om en ik begin over te geven, huilend hang ik voorover.
''Breng haar naar boven!'' schreeuwt iemand.
Ik kijk op en zie de deur wagenwijd open. Er hangt een ketting vast aan het plafond.
De kettingen zitten vast aan de grond met een enkelboei. Wat is dit?
Ik ga door met te ademen door mijn mouw terwijl Luke en Ashton mij optillen, voordat ik naar boven ga zie ik het.
Een verrot oud lijk van een jonge vrouw. Haar ogen open en starend naar mij. Ik gil en voordat ik het weet ben ik boven.
Calum slaat de kelderdeur dicht en Luke legt me op de bank.
Ik moet weer bijna overgeven en ik moet kokhalzen.
Er wordt een emmer bij me geplaatst en ik geef over in de emmer.
Beelden van de vrouw flitsen voorbij in mijn hoofd en ik geef weer over.
Wat is dit?
---------------------------------------
Dankjewel dat jullie mijn boek lezen! Het is zolang geleden dat ik weer zoveel reads krijg en ik ben jullie er zo enorm dankbaar om! Love you all <3\
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
