Chapter 43: 25%

109 6 0
                                    

Seven Madrigal

Sinugod namin si Shaina sa ospital, they brought her to the ICU and I was left outside in the halls to sit and calm down.

But what they were asking me for is utterly impossible, how the hell can I calm down when I know my wife is struggling inside there?

I was walking back and forth, sigurado akong ang iniisip ng iba ay nanganganak ang asawa ko, pero hindi. She is battling with her inner demons inside there, I don't know why her head was hurting that bad.

Does meeting Nash again really have this intense effect on her? Parang ayoko na tuloy na ibalik si Shaina kay Nash.. lalo na kung ganitong sobrang nasasaktan lang ang babyprincess ko..

I punched the bench I was sitting on, at pinagtinginan ako ng mga tao, but I paid them no mind, Shaina.. please be okay..

I clasped my hands together in a terriying grip, I prayed solemnly, "Please Lord.. pagalingin niyo po si Shaina.. I can't bear to lose her.. please.. 'wag niyo pa po siyang kunin sa'kin.. 'wag po ngayon.. please Lord, I'm begging you.. Alam ko pong makasalanan akong tao pero please, sana naman po 'wag po siya ang kunin niyong kabayaran.. please.." I whispered.

Tears flowed out my eyes, I hope she doesn't give up.. I know she's in the verge of breaking, but I'll still be here for her no matter what..

I don't know how long it has been, pero lumabas na ang doctor mula sa ICU, "Doc, ano na pong nangyari? Okay na po ba ang asawa ko?" tanong ko pagkatayong-pagkatayo ko.

He removed his mask, "We ran scans on her brain, we found 3 tumors, they are benign, thankfully. But, removing them, we only have 25% of success.. and she might have amnesia after the operation" sabi niya.

25% of success? Amnesia? "..Is she awake?" tanong ko, umiling ang doctor, "She is still unconcious, she just went through enormous amount of pain almost the same as giving birth, hopefully, she'll wake up in a few hours.. for the meantime, I hope you'll think about what you want to do about her sickness" sabi nito at nag-bow sa'kin bago naglakad palayo.

I clenched my fist, she'll be okay.. I know her, palaban siya. Hindi siya basta-bastang susuko nang ganun-ganun na lang.

I asked the nurse if I could visit my wife, she made me wear a coat, mask, gloves and a head cap. Pumasok ako sa loob at dumeretso sa kung saan nakahiga ngayon si Shaina. Ang daming machine na nakaturok sa kanya, I don't like seeing her like this..

I sat on a stool and held her hand, "Shaina.. you'll be okay.. I'd rather take my chance with the operation than watch you suffer and die.. okay? I love you so much and I can't bear to lose you.. so please, hold on.. hindi ko kaya 'pag nawala ka sa'kin.." I said and kissed her hand.

I removed my ring and put it on her other ring finger, "Baby.. ipapaayos ko na ang operation mo ha? Gusto ko 'pag naging okay ka, ibabalik mo sa'kin 'yan" sabi ko tapos tumayo na ako at hinalikan siya sa noo.

I cupped her beautiful face, "I love you" nakangiting sabi ko, tapos lumabas na uli ako ng ICU at pinaayos ko na sa mga nurse ang room na tutuluyan ni Shaina while she is hospitalized.

Dinala siya sa room 3526, hanggang ngayon ay unconcious pa rin siya, ipagpapaalam ko muna sa kanya na papaoperahan ko siya, I'd rather try keeping her alive than watching her suffer.

Ang hirap kasi nang ganun, hindi ko alam kung anong gagawin ko, kanina 'nung sobrang sumakit 'yung ulo niya? Pakiramdam ko wala akong kwenta, hindi ko man lang siya matulungan, kung pwede lang sana, ako na lang ang nagkaganito, ayokong nakikita siyang nasasaktan.

Can You Be My Fiancee?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon