AŞKI FISILDA

Aşkı Fısılda 30.Bölüm

Eliz korku dolu gözlerle haluk beye bakıyordu. Bir ara gözlerini kaçırıp baran'a baktığında onu sırıttığını gördü. Pislik, demekki babası kendisini savunacak diye mutlu oluyordu. Ne adiydi.

-"o nasıl söz eliz?"

-"ee şey, ben"

-"haluk kızı korkutuyorsun" sertap'ın yaptığı iyiliği eliz unutmayacaktı. Evet, korkuyordu tabiki.

-"haluk bey ne kızım? Haluk amca veya haluk bile dersen olur. Bey çok resmi." Eliz sesli, kocaman, dikkan çeken bir şekilde nefesini verdi. Bu durum baran'ı da babasınıda güldürmüştü. Korkmuştu kız.

-"ee baba alacağın olsun. Sevgilimi korkuttun." Baran yanında oturan sevgilisine dönmüş, saçlarının arasına öpücük bırakmıştı. Demekki cadılığı sadece kendisineydi. Başkasının yanında süt dökmüş kediye dönüyordu.

-"ee eliz'cim dersler nasıl?"

-"iyi gidiyor. Şimdilik bir sorun yok."

-"çok iyi, valla senin sayende baran'da okula geliyor. Geçen sene 2 gün okul 3 gün tatildi." Eliz tek kaşını kaldırmış, ters ters baran'a bakmıştı. Okula gitmiyorsa nereye gidiyordu? Baran'da eliz'in bakışlarından düşüncelerini anlamıştı. Zaten artık bakışları yetiyordu. Baran'da hemen kendini savunmaya geçmiş, ellerini teslim olur gibi kaldırmış, açıklamaya başlamıştı.

-"valla bir yere gitmiyordum. Evde yatıyordum. "

Bu sevimli çiftin atışmalarını haluk bey gülerek izlerken sertap hanım tek kaşı havada izliyordu. Bu kız ne zaman oğlunu bu kadar etkisi altına almıştı? Şimdilik susuyordu ama umuyorduki iş ciddiye binmezdi.

Baran ve eliz birbirlerine gülümserken çalan telefonlarla bakışmaları kesildi. Çalan telefon baran'ın dı.

Arayan tabiki uras' tı.

-"efendim?"

-"naber abi, n'apıyorsun?"

-"eliz'le evdeyim. Hayırdır?"

-"hah çok iyi, abi irem'de benimle yemekmi yesek? Çayan'da uygunmuş."

-"olabilir. Eliz'e de sorayım."

Baran konuşurken zaten eliz'in gözlerinin içini bakıyordu. Eliz'de merak etmiştiki zaten eliz'in diğer adı meraktı.

-"uras irem ile berabermiş. Yemek yiyelim diyor, ne diyorsun?"

-"tamam, olur." Eliz'den onay çıkınca baran'da onay vermiş, telefonu kapatmıştı.

Hepsi beraber yemek yiyeceklerdi ve sanırım eliz'in hayalleri gerçek oluyordu. Yakışıklı sevgilisi vardı, herhalde kendisinide seviyordu. Sevmiyor olsada sevecekti. Seviyordu değilmi?

-"neyse biz kalkalım." Baran yerinden kalkmış, yukarı çıkan pantolonunu aşağı indirmişti.

-"aa, ama olmadıki böyle. Çay içseydiniz bari." Sertap eliz'i tanımaya çalışıyordu. Nasıl bir kız nerak ediyordu.

-"içelimmi güzelim, istermisin?"

Eliz şimdi baran'ın boğazına yapışacaktı. Bu çocuğun kafası güzeldi. İnsan anasının yanında sorarmı? Nasıl hayır diyecekti?

-"içelim canım ama bizi bekliyorlar." Hah, çok güzel oldu. İstemem, cebime felanda koyma diyordu.

-"doğru, tamam o zaman. Anne ben eliz'i daha sonra getiririm. Şimdi gidelim."

-"eeh, peki madem. Sonra görüşürüz."

Eliz baran'ın anne ve babasıyla görüşmüş, babasıyla samimice kucaklaşmıştı. Çok cana yakın, birazda şakacı bir adamdı haluk bey. Evden çıktıklarında derin bir nefes aldı eliz. Gerilmişti.