Zehirli Ömür

Bölüm 1

Dıt dıt..
Beynimden mi geliyor bu sesler, yoksa gerçekten var olan bu rahatsız sesi yok etmemek için geçerli bir sebepleri mi var ?

Uyuşmuş parmaklarımı oynattığım esnada

"inanamıyorum! İnanamıyorum!" Diye bağıran bir kadın sesi yankılandı kulaklarımda. Bu cırtlak sesin sahibini görmek için göz kapaklarımı araladığımda birkaç kafanın bana doğru eğilmiş şaşkın gözleriyle karşılaştım.

"İnanamıyorum!" Aynı ses yine aynı söz. Hadi ama bu kadar inanılmaz olan ne ?

Orta yaşta ve daha farklı bir şey söyleyen adam"lütfen sessiz olun" dedi. Evet şuan kesinlikle bunu istiyorum. Aynı adam devam etti " merhaba ben Nihat. Lütfen sakin ol endişe edicek bir durum yok. "
Ne için endişe edicektim ki sadece sesten rahatsız oldum. "B-" rahatsız olmadığımı dile getirecektim ama resmen sesim yetersiz kaldı.

"Lütfen yorma kendini. Uzun zaman konuşamadığın için bu gayet doğal bir tepki." Nihat bey sakince konuşmaya devam etti "bir kaza geçirdin ama şimdi iyisin. Seni zorlamak istemiyorum sadece dinlen şimdilik"

"Ah allahım şükürler olsun" ay bu siren sesli kadın hala susmanın ne demek olduğunu anlamadı.

Ona olan şaşkın bakışlarımı farkeden yanındaki genç ve fazla karizmatik olan adam onu sakinleştirmeye çalıştı "anne sakin ol o gayet iyi bak. Korkutuyosun onu bu şekilde. " bu kadından bu kadar sakin bir oğlan nasıl çıktı diye düşünürken "bitanem lütfen endişe etme"diye bana bakması tüm dengemi alt üst etti.

Bu benim kocam mı ?

Ya da sevgilim ?

Hadi ama neler oluyor ?

"Kızım neden öyle bakıyosun ?" Bu kadın bana kızım mı dedi ? "Doktor ne oluyo ?"

"Bana adınızı söyler misiniz ?" Nihat beyin sakince sorduğu soru belkide gözlerimi açtıktan sonra beynime error verdiren tek soru oldu?

Adım ne ?

Boğazımı temizleyip biraz daha düşündüm. Hayır nasıl olur bu ? "B-ben bilmiyorum" diyebildim zar zor. Ve o anda odada bulunan üç kişide gözlerini pörtledi.

"Kızım hayır bu olamaz "

"Kardeşim, canım hiçbişey mi hatırlamıyosun?"

Enazından yakışıklı bi abim varmış.

"Hayır" dedikten sonra Nihat bey konuşmaya devam etti" uzun zamandır komadaydınız. Artık ümidimizi yitirmiştik. Bu mucize gibi. O kadar zaman sonra ve tehlikeli ameliyatın sonucunda beyninizde bir hasar oluşmuş gibi görünüyor. Öncelikle mr ve bazı testler yapacağım. Umarım geçici bir durumdur. " Nihat beyin sözlerinde merak ettiğim zaman kavramı oldu ve hemen sordum" ne kadar zamandır uyuyorum?"

Bu küçük odayı delip geçen bir sessizliğin ardından abim olduğunu anladığım adam usulca "5.." Derken sözünü kestim
"5 gün mü? Pekala epey uzunmuş gerçekten " dedim.

"Hayır canım. Malesef 5 gün değil. " abime soran gözlerle bakarken devam etti o can alıcı cümlesine "5 yıldır uyuyorsun bitanem.."

Ne !

5 yıl..

Koskoca 5 yıl..

Ve birden her yer ölüm karanlığına döndü..