LOST - H.S

Chapter 48: The date

Harry;

Ik knuffel haar stevig. Dit voelt zo vertrouwd. Ik voel mijn wangen gloeien en laat haa nja een tijdje met tegenzin los. "I-ik vroeg me af.. Of we.. Misschien.. Een keer iets leuks konden doen?" Hakkel ik zacht. "H-het hoeft niet hoor als je niet wil.." Ik slik nerveus en kijk haar aan. "Het lijkt me heel leuk." Ik kijk op en glimlach zwak. "Echt?" Ze knikt. "Morgen?" Ze knikt weer. "Is goed maar dan ga ik nu wel weer slapen.." Ik lach zacht en knik. "Ik ook. Mag ik.. Bij jou slapen?" Ze kijkt mekaar aan. Misschien omdat ze het een rare vraag vind (ook al stond in de brief dat ik niet meer zonder haar kon slapen en heeft het dus geen bedoelingen of zo) of ze vind het raar dat ik het vraag omdat het mijn eigen bed is waar zij in sliep. "Tuurlijk. Het is jou huis." Zegt ze. Dat laatste was het dus. Ik glimlach even en loop haar achterna naar boven.

Ik ga naast haar liggen en kijk haar even aan. "Ik beloof dat morgen het een top dag wordt." Ik heb de hele nacht om na te kunnen denken over een date maar eigenlijk weet ik het al. En ik weet eigenlijk ook al dat ze er waarschijnlijk nooit is geweest. Of misschien een keer toen ze heel klein was.. "Welterusten.." Fluister ik zacht maar ze slaapt al. Ik glimlach en val ook in slaap.

***

We zitten in de auto. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar Ruby. Ik grijns even. "Kun je me echt niet vertellen wat we gaan doen?" Ik schud mijn hoofd en let weer op de weg. "Nee. Het is een verrassing maar ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden." Dat hoop ik tenminste. Voor een groot deel doe ik het namelijk voor haar.. We gaan naar het pretpark en ik ben super bang voor achtbanen. Maar ik weet zeker dat het gezellig gaat worden en misschien overwin ik wel mijn angst.. Ja vast.. Not. Zelf met mijn moeder erbij gilde ik het hele park bij elkaar. Ik slik even en zet de radio iets harder. "Ken je dit liedje?" Ik glimlach naar haar maar ze schud haar hoofd. "Ow.. Dat is Live While We're Young van One Direction. Misschien herken je mijn stem wel.." Ik zet de radio nog iets harder. "Crazy, crazy, crazy till we See the sun. I know we only met but let's pretend it's love. And never, never, never stop for anyone. Tonight let's get some. And live while we're young.." Ik glimlach. "Daar! Dat ben jij." Roept Ruby en ik zet de radio weer zachter. "Klopt." Ik glimlach. "Je zingt goed. Kun je een keer voor me zingen?" Ik glimlach verlegen. "Weet je.. Misschien doe ik dat ooit nog wel voor je. Maar nu niet want we zijn er bijna."

Ik rijd richting het pretpark en pakeer. "Wat is dit?" Vraagt Ruby terwijl ze naar de mooi versierde ingang kijkt. "Het pretpark. Je weet wel met een reuzenrad, spookhuis, achtbanen.. Allemaal van die attracties." ik glimlach en kijk haar aan. Ze glimlacht ook. Gelukkig maar. "Daar heb ik altijd al heen gewilt." Ik glimlach. "Mooi zo. Kom." Ik stap uit en help haar uit de auto. Ik pak haar hand en loop naar de ingang. Ik betaal en we lopen naar binnen. Ze kijkt haar ogen uit. "Het is zo gaaf hier!" Ik grinnik en knik. Het ziet er inderdaad wel cool uit allemaal. "Waar wil je in?" Vraag ik aan haar. "Alles." Ik slik even. Alles. De achtbanen dus ook. Ze vind me vast een mietje als ik vertel dat ik er doodsbang voor ben. "We kunnen wel in het reuzenrad. Het uitzicht is super mooi." Ik trek haar mee en ga in de rij staan. Samen stappen we in een bakje en we gaan vrij snel omhoog. Boven staan we even stil. "Wauw." zeg ik zacht. "Kijk dan." zeg ik zacht en trek haar naar me toe. "Wat is dat?" vraagt Ruby als ze naar een actractie wijst in de verte. "Dat is een achtbaan." "Kunnen we daar zo in?" Ik slik. Daar was ik zo bang voor. "Tuurlijk kan dat.." Ik glimlach en langzaam gaan we weer omlaag.

Even later staan we in de rij voor de achtbaan. Ik stop mijn trillende handen in mijn zakken. Ik had ervoor gezorgd dat we eerst nog in wat andere dingen gingen maar ze wou toch persé in de achtbaan voordat het park zal sluiten. "Zullen we voorin?" vraagt Ruby terwijl ze me meetrekt. "Umh ja.. Is goed." Ik glimlach nep en slik. De hekjes gaan open. Mijn hart klopt sneller maar het komt niet door Ruby. Ik ga zitten en de beugels gaan vast. Ik bijt op mijn lip. Langzaam komen de karretjes in beweging en worden we omhoog gehezen. "Harry? Gaat alles goed?" Ik slik. "Aha." zeg ik zacht. Ik grijp de beugel stevig vast. Kom op Harry. Zet jezelf nou niet voor schud. Maar ik kan het niet helpen. We zijn boven en de achtbaan raast naar beneden. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en begin te schreeuwen.

Op het moment dat de achtbaan naar beneden raast lijkt alles op me af te komen. Ook al zijn mijn ogen dicht. Het lijkt wel alsof mijn leven aan me voorbij flitst. Van jongs af aan tot wat er nu allemaal gebeurd is. Ik voel tranen opwellen en snik. "Harry? Harry!?" Ik word heen en weer geschud. "We staan stil. Het is voorbij." ik haal langzaam mijn handen weg voor mijn ogen en zie dat ik iedereen ophou. "Kom je?" vraagt Ruby terwijl ze haar hand naar me uit steekt. Ik pak trillend haar hand en sta op. Ik stap uit het karretje en ga dicht tegen haar aanlopen. "S-sorry." snik ik zacht. "Dames en Heren. Willen jullie alstublieft naar de uitgang gaan? Het park gaat sluiten." klinkt er door de boxen. Samen met Ruby loop ik naar de uitgang.

Na een tijdje ben ik weer iets gekalmeerd. Samen met Ruby liggen we op een grasveldje. Het was gezellig alleen jammer dat het laatste het een beetje verpestte. Ik slik. Ik voel me zo stom. "Waarom heb je niet verteld dat je bang was voor achtbanen?" vraagt Ruby. Ik slik en kijk haar aan. "Ik dacht dat je het stom zou vinden.. Iedereen vind achtbanen cool. Volgens mij ben ik de enige die er bang voor is. Ik ben echt een watje." Ik slik. "Niet waar." protesteert Ruby. "Ik vind het eigenlijk wel schattig.. Maar je had het gewoon moeten zeggen!" Ik glimlach zwak en knik. "Ik zal het de volgende keer doen." Even is het weer stil. Ik kruip langzaam iets meer tegen haar aan en slik. Mijn hart klopt sneller maar niet omdat ik bang ben maar door Ruby. Ik voel mijn wangen gloeien en weet wat ik nu moet doen. Ik kan het stomme moment van net terug draaien naar iets moois. Ik ga wat rechter zitten en neem haar gezicht tussen mijn handen. Ik weet het zeker.. Zachtjes druk ik mijn lippen op die van haar. Ik haal ze er vrij snel weer af omdat ik niet weet of zij het wil, het is in ieder geval wel te snel voorbij voor mij. Maar van mijn volgende beslissing ben ik zeker. Ik moet het vragen.

"Ruby? Wil je de mijne zijn?" vraag ik zacht met een blos op mijn wangen.

-----------

Ik heb niks te zeggen haha :) Nou ja ik ben weer zo goed als beter!
Dus daarom dit lange hoofstuk. En ik wil jullie natuurlijk bedanken voor de +2000 reads!
Het is ongelofelijk! Echt geweldig. Dank jullie wel!

Vote, Fan & Comment!

Love you xx Nathalie