LOST - H.S

Chapter 56: Drunk and filmed

Harry;

Ik wil Ruby achterna gaan. Ik wil haar beet pakken en zeggen hoe dom ik ben. Maar daar zou ze niet in trappen. Dat zal ze niet geloven. Ook al is het waar.. Daarbij houdt Claire mijn hand stevig vast en verbied ze me op een lieve manier haar achterna te gaan. Ze is lief en dwingend. Ik snap haar niet. Wat wil ze van me? Ik geloof niet dat ze echt van me houdt. En ik geloof ook niet dat ik echt van haar hou. Ik hou van Ruby. Waarom zag ik dat niet in! Waarom doe ik zo stom. "Ga je vanavond met me mee naar huis?" Onderbreekt Claire mijn gedachten. Als vanzelf knik ik. Alsof ik het er mee eens ben. Ik voel Claire's hand onder mijn kin en ze zorgt ervoor dat ik haar aan kijk. Iets wat ik niet wil want haar blik is hypnotiserend. "Je bent toch niet verdrietig om dat meisje? Toch?" Ik slik en schud mijn hoofd. "Nee." Ik weet niet waarom maar ik ben een beetje bang voor Claire. Waarom? Ze is altijd een lieve meid geweest. Ja, ze had me bedrogen maar toch.. Ze houd mijn hand stevig beet en trekt me mee. "M-maar je vader dan?" Vraag ik zacht. "Die red zich heus wel." zegt ze kortaf alsof het haar niks kan schelen. Ik frons. Maar net was ze nog zo verdrietig.. Hield ze me voor de gek?

Ik word meegesleurd naar Claire's auto. Ik stap in, nou eigenlijk duwt Claire me zowat in de auto, en ik doe mijn gordel om. Mijn hart klopt een beetje angstig. Claire gaat achter het stuur zitten en start de auto. Waarom doe ik dit? Waarom ga ik mee? De auto komt in beweging. we rijden langs een parkje dat zich achter het ziekenhuis bevind. Ik zie twee mensen en herken er een. Ruby. Ik leg mijn handen tegen het raam en kijk naar buiten. Claire geeft me een tik. "Vergeet haar! Je hebt mij nu." Ik kijk haar een beetje geschrokken aan. Ze is gek.

na een tijdje stoppen we bij haar huis. Roerloos blijf ik in de auto zitten, denkend aan Ruby. Ik schrik op als Claire me roept. "Kom je nog!?" Ik slik en stap uit. Ik voel me echt een watje. Waardeloos. Ik loop het huis in en slik. De laatste keer dat ik het zag lag ze boven met die ander. "Wil je wat te drinken?" Vraagt Claire terwijl ze opeens een fles wijn in haar hand heeft. "Ja lekker.."

Je kan wel zeggen dat ik behoorlijk dronken ben. Het ene glas na het andere sloeg ik achterover. Het kwam ook een beetje door Claire. Telkens moest ik denken aan Ruby en dan riep zei: "Vergeet haar! Neem nog een glas." Alles duizelt en draait een beetje. Aan Claire's gegiechel te horen weet ik dat zij ook niet nuchter meer is. Opeens zit ze op mijn schoot en speelt ze een beetje met de kraag van mijn shirt. Ik ruik de sterke lucht van alcohol. Waarschijnlijk ruik ik ook zo maar wat maakt dat nou uit. Ik schrik als ik Claire's handen onder mijn shirt voel en duw haar weg. Ik lijk opeens een stuk nuchterder. "Stop Claire!" Ze giechelt. "Ahhh kom op!" Je kan horen dat ze erg dronken is. "Nee." Ik duw haar weer weg en hoor een bonk. Ze is van de bank gevallen. "Auw.. Dat was niet zo aardig Styles." Haar gegiechel is weg. Het is haast eng. Ik sta op en tril een beetje op mijn benen. "Kom hier Harry." Ze trek aan mijn hand waardoor ik bijna mijn evenwicht verlies. "Nee! Stop." Ik wankel wat en trek mijn hand los. "Niemand wijst mij af!" Ik sik. "Ik wel! je bent precies hetzelfde Claire. Het gaat jou maar om één ding. Seks. Je houd helemaal niet van me!" Ik voel weer tranen opwellen. Ik heb barstende koppijn en alles draait nog een beetje. Ik snik en loop/wankel weg. Ik steun op de muren en loop naar buiten. Hoe kon ik hier nou in trappen. Ik wist dat het niet goed was. Waarom liet ik haar zo de baas over me spelen. Ik hoor Claire nog wat roepen maar ik versta niet wat. Ik moet naar Ruby.

Half kruipend kom ik aan bij het parkje achter het ziekenhuis. Ik was zo duizelig dat lopen niet meer lukte. Mijn knieën doen zeer van het kruipen en mijn hoofd doet zeer. Ik kruip naar het bankje waar Ruby met nog iemand zat maar nu zijn ze er niet meer.. Ik klim op het bankje en snik. Ik was er vanuit gegaan dat ze er og waren maar ik had er niet aan gedacht dat het natuurlijk al uren verder is. Het is pikke donker. Er is alleen een klein beetje licht van een lantaarnpaal. Ik ga liggen op het bankje en sluit mijn ogen. Ik val vrijwel meteen in slaap. Denkend aan Ruby.

***

De volgende ochtend word ik langzaam wakker. Mijn gezicht voelt raar door de opgedroogte tranen van gister, mijn hoofd bonst als een gek en ik ben vreselijk misselijk. Ik heb me nog nooit zo naar gevoeld. Na een tijdje merk ik pas dat er een groep mensen om me heen staan. Ik zie wat flitsen en hoor mensen praten.

"Harry Styles ligt hier op een bankje. Zo te zien heeft hij hier de nacht doorgebracht. Waarom? Heeft zijn nieuwe liefje Ruby Walker hem gedumpt?"

"Mogelijk dronken is harry Styles vannacht op dit bankje achter het Sophia Ziekenhuis beland. Hoe is nog onduidelijk en waar zijn vriendin is weet ook niemand."

"Al dagen is het rustig rond om One Direction maar vandaag blijkt er eindelijk nieuws te zijn. Het One Direction lid Harry Styles is hier gespot op een bankje, waarschijnlijk dronken. Daarbij hebben we ontdekt dat Louis Tomlinson hier in het ziekenhuis is. Waarom is onbekend."

"Het laatste nieuws. Harry Styles is wakker geworden en klaar voor vragen. Harry wat doe je hier?"

Ik krijg een microfoon in mijn gezicht geduwd. De pers. Wat doet de pers hier. Waarom!? En hoe weten ze van Louis? Waar is Ruby. Alles draait en duizelt. Ik kan er niet meer tegen. Ik ben zo misselijk. Alle camera's zijn op mij gericht. Ze draaien in het rond en ik kan het niet helpen. Ik moet overgeven.

"Duidelijk een kater." Hoor ik iemand zeggen.

Na die vreselijke blunder (dat waarschijnlijk over de hele wereld nu te zien is of te lezen op internet) ren ik weg. Ik ren zo hard als ik kan maar erg hard is het niet. Het is nogal moeilijk om te rennen als je vreselijke hoofdpijn hebt en als je misselijk bent. Ik begin te snikken en sla wat steegjes in. Ze moeten me met rust laten. Maar zoals ik al dacht weten een paar me aardig goed bij te houden. Na een lange tijd ben ik ze pas kwijt. Ik laat me op de grond vallen. Alles draait en ik heb geen idee waar ik eigenlijk ben. Misselijk. Overgeven. Alweer. Het moet stoppen. Ik wil naar Ruby. Ik snik.

Louis;

Ik kijk naar het bord met 'eten' en schuif het weg. Die vieze prut wil ik niet eten. Het is echt smerig. Daarbij ken ik iemand hier die het al te graag wel eet. Ik heb het een keer geproefd en sinds dien niet meer. Natuurlijk heb ik honger maar het moet maar even. Als ik uit dit rot ziekenhuis ben krijg ik weer normaal te eten. Het komt wel goed. Niemand valt het op! Behalve een zuster. Die merkte op dat ik dunner leek maar ik zei dat het onzin was.

Ik pak de afstandsbediening en zet de tv aan. Ik zap wat rond tot ik opeens Harry zie. is dat echt Harry? Ja, dat is hem.

"Al dagen is het rustig rond om One Direction maar vandaag blijkt er eindelijk nieuws te zijn. Het One Direction lid Harry Styles is hier gespot op een bankje, waarschijnlijk dronken. Daarbij hebben we ontdekt dat Louis Tomlinson hier in het ziekenhuis is. Waarom is onbekend."

Ik schrik. Hoe weten ze dat ik hier ben. dat word een heel gedoe. Allemaal gestoorde fans die het ziekenhuis in gaan. En dat niet alleen. Harry ligt daar op een bankje. Waarom!? Hi jwas toch met Ruby. Alles was toch goed? Het verhaal gaat nog verder maar ik luister niet meer. Ik zoek mijn telefoon en bel Ruby. Ze had me haar nummer gegeven gister. Komt dat goed van pas.

"Ruby", zeg ik schor. "Zet de tv aan op zender 3. Nu!" Ik hoest even en slik.

-----------

Dankje voor de vele reads!

Ik blijf het geweldig vinden ;)

Zoals Femke al zij gaan de hoofdstukken minder worden..

Helaas komt dat door die stomme school van ons.

Maar we moeten toch wat met onze toekomst!?

Ik bedoel ik roep nu wel dat ik telkens met Harry Styles trouw maar even echt.. Not.

Maar we blijven wel schrijven en jullie moeten maar even wat geduld hebben ;) haha

Xx Nathalie Styles