LOST - H.S

Chapter 4: Who's that girl?

Harry

Ik voel me zo alleen. verschrikkelijk alleen. het doet zo'n pijn. Ik ben niks. Zo voel ik me en zo word ik behandeld. Alleen Louis behandeld me anders maar nu heb ik ruzie met hem. Ik lig op de bank met mijn favoriete film op. Love Actually. Claire en ik keken hier altijd naar. Claire.. Ik begrijp nog steeds niet dat ze me zo'n pijn kon doen. Ik sluit mijn ogen en laat wat er is gebeurd als een film afspelen in mijn hoofd..

Ik loop met een brede glimlach naar Claire's huis. We zouden samen iets leuks doen. Eigenlijk zou ik een uur later komen maar ik wou haar verrassen. In mijn handen heb ik een bos rozen en een doos chocolaatjes. Omdat ze zo dol is op chocola en bloemen. Aan de rozen hangt een kaartje met dat ik van haar zou blijven houden tot ze allemaal verwelkt zouden zijn. Er zit een neppe roos tussen. Niet erg orgineel maar het blijft lief. Hoop ik. Ik bel aan en wacht. Ik hoor wat gestommel maar verder niks. Ik frons en loop maar achterom. Ik open de deur met mijn elleboog en kijk de kamer rond. "Claire?" vraag ik zacht maar ze is er niet. Ik loop naar boven en open haar slaapkamer deur. Wat ik daar zie is me iets te veel. Ik knijp in de rozen en prik mijn vingers. Ik laat ze op de grond vallen. De doos chocolaatjes ook. Hij valt open en alles ligt op de grond. Ik voel druppels bloed langs mijn vingers glijden en kijk met grote ogen naar Claire. Claire die op een andere jongen ligt en verschrikt de deken om haar heen slaat. Mijn hart breekt in miljoenen stukjes en ik deins iets achteruit. Ik voel tranen opwellen en ze stromen nog geen seconde later over mijn wangen. Ik schud mijn hoofd als ze naar me toe loopt. "Haz ik kan het uitleggen!" Ik kijk omlaag en deins nog iets achteruit. "I-ik denk dat het wel duidelijk genoeg is.. E-en noem me niet zo!" Zeg ik verward en ik kijk haar aan. Haar grote blauwe ogen staren me aan. Tranen. Tranen rollen over haar wangen. "Was ik niet goed genoeg!? was ik niet genoeg voor je?" roep ik. De jongen is erbij komen staan. Ik kijk hem aan en slik. Hoe kan ze. Ik schud mijn hoofd en loop weg. "Haz!" hoor ik Claire nog. "Noem me niet zo!" Ik begin te rennen. Ik snel de trap af naar buiten. Ik laat bloedsporen achter en sla mijn handen voor mijn gezicht. Het regent buiten. Ik voel het bloed aan mijn gezicht plakken maar het kan me niet schelen. Ik heb nog nooit zo veel van iemand gehouden als van Claire. Hoe kon ze. Ik ren naar huis en struikel. het bloed spoelt van mijn handen en mijn gezicht. Ik blijf roerloos liggen en sluit mijn ogen.

Ik open mijn ogen weer en kijk naar de tv. Love Actually is nog steeds bezig. Ik druk de tv uit en begin te snikken. Ik had een tijd op de grond gelegen toen. Ik weet niet voor hoelang maar daarna was ik opgestaan en naar huis gegaan. Ik had Louis gebeld en hem alles verteld. De pers viel me gelijk lastig. Goh, Harry Styles ligt huilend in de regen op de grond. Dan wil iedereen wel weten wat er is gebeurd.

Na lang denken sta ik op en loop ik naar boven. Ik veeg mijn tranen even weg en loop de badkamer in. Ik wil me douchen. Ik kijk in de spiegel en trek mijn shirt uit. Ik trek mijn broek ook uit en de rest volgt. Ik kijk naar mijn handen en zie kleine littekens. Van de rozen toen.. Maar ze zijn niks vergeleken de littekens op mijn hart.

Na een lange douche van anderhalf uur kom ik eronder uit. Ik droog me af en kijk nog eens in de spiegel. Ik ben iets opgeknapt gelukkig. Ik zie er alleen moe uit. In mijn kamer pak ik een boxer en trek die aan. Ik pak ook een oud shirt en een jogging broek. Als ik die aan heb ga ik in bed liggen. Ik staar even naar het plafond en pak mijn mobiel.

Lou, het spijt me van vanmiddag maar.. Ik voelde me gewoon even kut xx. Haz

Na twaalf ik het sms'je overgelezen te hebben verstuur ik het. Ik krijg gelukkig meteen antwoord van hem. Ik open het sms'je en glimlach. Hij is echt de beste.

Ik begrijp het wel Hazza. Don't worry. Alles komt goed. Ga maar slapen dan voel je je vast beter. Tot morgen in de studio xx Boo Bear

Ik leg mijn mobiel weer op het nachtkastje en glimlach tevreden. Ik voel me een stuk beter. Ik gaap en draai me op mijn zij. Ik sluit mijn ogen en val meteen in slaap.

De volgende dag word ik wakker omdat het keihard regent. De regen klettert tegen mijn raam en maakt verschrikkelijk veel lawaai. Het waait ook hard en daardoor klapt mijn raam open en dicht. Ik besef nu pas dat het eigenlijk naar binnen regent. Ik sta snel op om het raam dicht te doen voordat alles nat wordt maar ik ben al te laat. Ik word zelf nat en zucht. Ik loop naar de badkamer en pak een handdoek om alles droog te vegen. Ik kijk op mijn mobiel en schrik. Al zo laat? Ik moet opschieten!

Vanaf dat ik de tijd had gezien heb ik me razendsnel aangekleed. Ik heb mijn tandengepoetst en mijn haar gedaan. Ik heb geen tijd voor ontbijt maar ik heb er eerlijk gezegd ook geen zin in. Dat heb ik de laatste tijd eigenlijk wel vaker. Geen zin in eten. Als de jongens eten hebben dan sla ik het eigenlijk altijd wel af. Na Claire ben ik eigenlijk nooit meer de oude Harry geworden.

Ik trek snel mijn jas en schoenen aan en pak mijn auto sleutels. Ik check nog een keer de tijd en zie dat ik al een half uur te laat ben. Niall heeft me gesmst.

Kom je nog?

Haastig beantwoord ik zijn sms'je. Zo snel dat er volgens mij niks van te lezen is maar dan weet hij tenminste dat ik zijn sms'je heb ontvangen.

Ijk kjom eran xzHsz

Ik open de deur en ren haastig naar buiten. Bah het regent. Ik smijt de deur achter me dicht en struikel over iets. Ik schrik en val van het trapje. Mijn hoofd klapt tegen de grond en ik blijf even roerloos liggen. Ik kruip overeind en voel aan mijn hoofd. Auw. Waar struikelde ik over? Ik kijk naar de deur en zie een meisje zitten. Ze ziet er niet uit! Maar dat komt meer omdat ze onder het bloed zit want verder is ze hartstikke mooi. Ze heeft rood haar en sproetjes. Haar wimpers zijn mooi lang en ze is dun. Nee, wat zeg ik? Mager. Het is niet mooi eerlijk gezegd. Onder haar topje bij haar sleutelbeen zit een brandwond. Je kan zien dat hij onder haar shirt nog verder gaat. Ze heeft ook een wond op haar hoofd.

Na een tijdje besef ik dat ik zit te staren. Ik ben ondertussen helemaal doorweekt door de regen. Mijn telefoon trilt. Weer een sms'je. Maar ik antwoord hem nu niet. Ik staar naar het meisje en slik. Waarom zit ze voor mijn deur? Het doet me denken aan mijn favoriete sprookje. Het meisje met de zwavelstokjes. Dat meisje moet zwavelstokjes verkopen en als ze ze niet verkoopt mag ze van haar vader niet thuis komen. Maar niemand koopt de zwavelstokjes. Ze houd er drie over. Het meisje gaat dan voor de deur van een groot huis zitten en steekt één voor één de zwavelstokjes aan. Bij het eerste stokje ziet ze een kachel en een gezellige familie. Het is lekker warm. Het beeld verdwijnt als het zwavelstokje is opgebrand. Ze steekt er nog een aan en ziet een lekker kerstdiner met een kerstboom op de achtergrond. Bij het derde stokje ziet ze haar oma die haar dan meeneemt. Ze zweven omhoog en veranderen in twee sterren aan de hemel.

Voorzichtig kruip ik dichterbij. Ik ben bang dat ze dood is. Dat er echt een dood meisje voor mijn deur zit. Dat heb je ook niet elke dag. Maar ergens heb ik het gevoel dat ze niet dood is. Dat kan niet. Ik kruip voorzichtig wat dichterbij en laat mijn vingers over haar wang glijden. Ik pak haar pols en voel of ik haar hartslag kan voelen. Ik zucht opgelucht als ik hem voel. Ik veeg wat haar uit haar gezicht en schrik als ze een diepe zucht slaakt en iets beweegt. Ik deins iets achteruit. Ik weet niet waarom ik schrik. Het gebeurd gewoon. Nog een beetje overdonderd dat het meisje hier voor mijn deur zit kijk ik naar haar. Ondertussen blijft mijn telefoon trillen door sms'jes die de jongens naar me sturen.

Harry? xx Boo Bear

Leef je nog? xZ

Is alles oke? xLiam

Kom je nou? Niall

Het management wacht op je.. xLiam

We kunnen niet zonder je beginnen! xZ

Haz? We wachten op je xx Boo Bear

Is er iets gebeurd? Niall

Antwoord! xZ

Ik maak me zorgen xx Boo Bear