The beta

Hoofdstuk 4

Dakota.
Ik schrok wakker uit mijn slaap. "Gelukkig het was maar een nare droom." Dat was het toch? Ik raakte nu volledig in paniek. Ik stond nu angstig op uit bed en voelde het zweet over me lopen toen Tyler naar binnen kwam gerend. "Wat gebeurt er met je?!" Ik keek verbaasd naar Tyler. "Waarom ren je mijn kamer in?" "Ik rook zweet en angst, wat is er gebeurt?" Ik keek twijfelend naar Tyler. "Had ik echt Lena gebeten op het feest?" Ik zag Tyler nu versteend naar me staren. "Tyler wat heb ik gedaan?!" Ik zag Tyler twijfelend kijken. "Je hebt haar gebeten..." Ik keek verschrikt op. "Wat moet ik doen en waar is Lena?!?!?!" Ik zag dat Tyler me nu doordringend aankeek. "Eh ja daarover Kian en Matt hadden haar meegenomen...." Ik keek verschrikt naar Tyler. "Waarom heb je hun niet tegen gehouden je weet dat er iets mis is met hun." Ik zag Tyler nu beduusd naar me kijken. "Nou sorry hoor dat ik dacht dat alles goed was toen ik jou tegen Matt aan zag schuren." Ik voelde mijn wangen nu rood worden. "Sorry Ty." Ik zag Tyler nu iets blijer kijken. "Maar eh Dakota je moet je klaar maken we gaan zo naar school." Ik keek verbaast naar Tyler. "Mag ik nog naar school dan?!" Ik was echt verbaasd. Onze ouders hadden ons  gewaarschuwd voor als er iets raars zou gebeuren we niet meer naar school mochten. "Ik heb het geheim gehouden." Ik kijk dankbaar naar Tyler die nu wegloopt. Ik begon me meteen aan te kleden om naar school te gaan.

Nadat ik alles had gedaan sprong ik op mijn fiets en ging op de plek wachten waar Lena altijd stond. Nadat ik een tijdje had gewacht gaf ik op en begon naar school te fietsen. Nu ik erover nadacht was het best logisch dat ze er niet was... Als ik haar was geweest had ik mij ook ontwijkt en ze is gewond door mij.......

Toen ik op school aankwam staarde iedereen me aan. Ik wist niet precies waarom maar had wel een vermoede. Ik bedoel je ziet het ook niet elke dag dat iemand in een wolf veranderd en weg rent. Maar mis was het ook wel omdat ik met Matthew danste. Ik had echt geen idee maar kom er vast zo wel achter.

Nu ik in de school liep ging ik regelrecht naar mijn kluisje. Ik deed mijn kluisje nu net open toen ik een briefje zag liggen. Ik keek wat er op stond.

Je bent niet de enige met geheimen......

Ik keek verbaasd naar het briefje en keek toen om me heen of ik iemand zag die het geschreven kon hebben. Ik zat nu diep in mijn gedachten wie het kon zijn. Opeens voelde ik een arm om mijn schouder vallen waardoor ik uit mijn gedachten werd gerukt. Ik keek nu verbaasd opzij en keek recht in de kastanje bruine ogen van Matt. "Wat is dat?" Ik keek hem droog aan en pakte toen mijn spullen uit mijn kluisje sloeg hem dicht en liep weg. Ik hoorde Matt mijn naam roepen en dat hij nu achter me aan snelde. Ik liep nu het conciërge hok in toen Matt er ook in kwam. Ik keek hem nu doordringend aan en zag dat Matt een rilling over zijn rug kreeg.  "Wat hebben jullie met Lena gedaan?" Ik zag Matt nu verbaasd kijken. "We hebben haar laten rusten want ze was erg moe en nog steeds in shock doordat ze in aangevallen door een hond." Ik kon het niet laten om een zucht van gerustheid te laten horen. Ze had me niet verlinkt. Ik zag dat Matt mij nu verbaasd aankeek. "Waarom ben je opgelucht ze is aangevallen door een hond?!" Ik keek Matt verbaasd aan door zijn reactie. "Sorry hoor ik ben gewoon blij dat ze nog leeft." Ik zag dat Matt nu een glimlach op zijn gezicht kreeg. "Wat?" Ik zag Matt nu snel wegkijken. "Niks hoor." "Uhm oke..... Ik ga weer naar de les doei Matt." Ik liep meteen weg en ging regelrecht naar mijn lokaal.

Lena.
Ik werd rustig wakker en voelde dat mijn rug stijf was. Ik keek verbaasd om me heen toen het me weer te binnen schoot dat ik bij Matt en Kian was. Ik ging nu recht over eind zitten toen alle beelden weer voorbij schoten. Ik zag Dakota me bijten en toen in een wolf veranderen en wegrennen. Ik keek naar mijn arm waar nog steeds verband omheen zat. Ik was onwijs nieuwsgierig naar hoe de wond eruit zag. Ik deed rustig het verband af dat nog onder het bloed zat. Nadat ik alles er afgewikkeld had keek ik verbaasd naar mijn arm. De wond was weg..... Ik keek nu met open mond naar mijn arm toen ik Kian aan hoorde komen. Ik deed meteen zo snel mogelijk als ik kon het verband weer om.

Ik was echt precies op tijd want Kian kwam net binnen toen ik het verband net vast had gemaakt. Ik zag dat Kian nu langzaam op me afkwam. "Gaat het weer Lena?" Ik knikte stilletjes en keek nu diep in zijn fel groene ogen en naar zijn geblondeerde warrige haren. Hij was gewoon zo perfect. Ik staarde net iets te lang denk ik want Kian begon te lachen en beet toen op zijn lip wat er onwijs sexy uitzag. Mijn mond was nog net niet open gevallen van verbaasdheid. Ik voelde dat ik rood kleurde en keek meteen de andere kant op.

Opeens voelde ik dat Kian aan mijn verband zat. Ik draaide me meteen om. "Wat ben jij aan het doen?" Ik zag Kian verbaasd kijken door de harde toon waarop ik het zei. "Ik ververs je verband." "Eh dat doe ik zelf wel." Ik trok meteen het verband uit zijn hand en zag zijn verbaasde gezicht naar mij kijken. "Ik hou er niet zo van als mensen mijn wonden zien of verzorgen dat is zwak..." Ik zag Kian nu verbaasd kijken maar gelukkig vroeg hij niet door en ging hij weg. Er ontsnapte meteen een zucht van opluchting en deed snel het nieuwe verband om.