The beta

Hoofdstuk 39

Kian
Ik liep rustig met Matt door een dorpje. "Hoe weet je eigenlijk waar je ze kan vinden?" "Je merkt het." Ik keek lachend naar Matt die me raar aanstaarde. We liepen rustig verder toen ik gefluister hoorde en mensen snel weg zag gaan. Ik bleef nu lachend stil staan terwijl Matt ongemakkelijk naast me kwam. "Waar zijn we überhaupt Kian?" "New Orleans." Ik keek lachend naar Matt die nu weer ongemakkelijk om zich heen ging kijken. Er kwamen nu een vrouw uit een huis toen we knallende koppijn kregen en op de grond vielen. "Aurora ik ben het!" Ik lag krampachtig op de grond van de pijn maar Aurora hield niet op... "Ik weet het Kian en jij bent hier niet welkom!" "Aurora alsjeblieft!?" Ik voelde de pijn nu weg gaan en probeerde nu rustig op te staan. Ik zag Matt nu ook rustig opstaan die nu bang naar Aurora keek. "Wat moet je Kian!?" "Ik heb een locatie spreuk nodig." Ik zag Aurora nu raar kijken. "Waar heb je dat voor nodig?" "Matt en ik zijn onze vrienden kwijt en we denken dat er iets met ze is gebeurd." "Heb je iets van hun bij je?" Ik keek nu Matt aan die twijfelend keek. "Ik weet het niet Kian. "Wil je Dakota terug of niet?" Ik zag Matt nu twijfelend kijken maar deed wel zijn ring af die hij van Dakota had gekregen. Ik zag Matt nu twijfelend naar Aurora lopen en gaf de ring. Aurora pakte nu de ring en liep haar huisje binnen en begon aan de spreuk. Na een tijdje gewacht te hebben kwam Aurora eindelijk terug. "Het spijt me Kian maar mijn spreuk word geblokkeerd..." Ik draaide me nu boos om en liep naar buiten. "Kian wacht!" Ik keek nu boos naar achter en zag Matt achter me aan komen. "Kian we kunnen dit ook zonder de hulp van een heks." Ik keek nu chagrijnig naar Matt. "Ja, maar weet je wat het leuke is Matt? Aangezien de spreuk word geblokkeerd betekent dat ze zijn ontvoerd door heksen." Ik liep nu chagrijnig verder wetend dat ik nu alle plekken moest afgaan met heksen hier.

Lena
Ik werd eindelijk wakker toen ik allerlei zand om me heen zag liggen. Ik wist dat ik hier nu vast zat. Ik keek nu weer om me heen en zag Tyler, Dakote en Kol nog op de grond liggen. Ik was al mijn vertrouwen in Kol totaal kwijt geraakt. Zins hij er bij was gekomen gebeurden er alleen nog maar slechte dingen en toevallig kent hij iedereen. Ik weet niet waarom hij bij ons wou komen mines dat hij uitgehuwelijkt was, maar wat ik wel wist was dat hij alleen maar problemen bracht... Ik ging chagrijnig zitten en ging wachten tot dat ze wakker werden. Ik zag Dakota nu langzaam wakker worden. "Hey, waar zijn we?" "Geen idee..." Ik zat nog steeds gefocust naar Kol aan het staren want als hij wakker zou worden zou ik meteen willen weten wat hij allemaal in zijn schild voert. "Lena waarom staar je Kol zo aan?" "Heb jij dan niet gemerkt dat sinds hij er is alles mis gaat." Ik hoorde Dakota nu lachen. "Wat?!" "Kol heeft altijd al problemen gebracht, al sinds hij geboren is. Niemand weet hoe dat zit, maar als je langs al zijn leugens en al zijn ongeluk kijkt zie je een geweldige jongen." Ik keek nu raar naar Dakota. "Dakota je beschrijft hem nu als of je hem leuk vind." Ik zag Dakota nu geschrokken kijken. "Nee Matt blijft voor altijd van mij." Ik keek lachend naar Dakota die mij nu ook lachend aan keek. Onderhand werden Tyler en Kol nu ook wakker. Ik keek nu ongeduldig naar Kol die me nu raar aanstaarde. "Oke, 'Kol' ik heb een vraag voor jou: hoe zit het met jou en al die mensen want we komen steeds in de problemen door jou!" Ik zag Kol nu raar naar me kijken. "Hoe bedoel je door mij?!" Net op het moment dat ik er weer op in wou gaan werden we onderbrokken. "Omdat Kol nooit kan stoppen mensen pijn doen." Ik zag Kol nu verbaasd achter zich kijken. "Davina wat heb ik jou ooit aangedaan?" Ik zag de heks die dus blijkbaar Davina heette spottend lachen. "Je zei dat je van me hield gebruikte me voor een spreuk en bent zonder iets te zeggen weggegaan." Ik zag Kol nu opstaan. "Davina ik ben nooit gestopt van je te houden ma...." Voor Kol zijn zin af kon maken gaf Davina hem weer die pijnlijke hoofdpijn waardoor hij op de grond zakte. "Save it Kol! Je gaat niet weer een lul verhaal ophangen gewoon omdat je hier weg wilt!" Ik zag dat ze nu stopte met de spreuk en boos weg liep. "Davina alsjeblieft!" Ik zag dat Davina Kol nu kei hard negeerde en gewoon verder liep. "Wat heb je Davina aangedaan man?" Ik zag Kol nu boos mijn kant op kijken. "Dat gaat je niks aan." "Eigenlijk wel want ik ben je alfa en voor mij ben je op dit moment niet te vertrouwen." Ik zag Kol nu met open mond naar me staren. "Oke dan, het begon allemaal toen Davina en ik elkaar ontmoeten. Ik viel bijna meteen voor Davina ik bedoel ze is mooi en slim alleen ik was ook aan het vluchten voor de roedel. Nadat Davina en ik elkaar hadden leren kennen werd ik gewoon verliefd op haar, maar dan ook echt serieus. Ik vertelde haar dat ik van haar hield maar de dag erna zag ik mijn roedel in dezelfde buurt rond zocht dus ik kon niks anders dan vluchten...." Ik keek Kol nu begrijpend aan toen Tyler zich erin mengde. "En je praat de waarheid nu Kol." Ik zag Kol nu geïrriteerd naar Tyler kijken. "Ja ik praat de waarheid." "Het is oke Kol, ik geloof je." Ik staarde nu rustig voor me uit het dorp van de heksen in. Mijn gedachtes dwaalde af naar Kian. Ik miste Kian.....