Hoofdstuk 35

94 9 0
                                        

Matthew
Ik werd alweer stijf wakker en trok mezelf nu rustig omhoog zodat ik tegen de muur aan kon leunen. Ik hoorde voetstappen door de gang komen alleen dit keer nam ik geen moeite om te kijken wie het waren. Ik keek opzij en zag dat Kian al weer omhoog was gekrabbeld. Ik keek verbaasd naar Kian die al klaar leek te staan om weer meegenomen te worden. Ik zag weer een man ons bloed neerzetten en het meisje ging weer rustig zitten. De andere man liep naar Kian toe om zijn cel open te doen alleen Kian pakte snel zijn pols en dronk zijn bloed. Ik keek verbaasd naar de actie van Kian toen ik zag dat de andere man een zweep te voorschijn haalde. Ik rende meteen naar voren en pakte de man vast. Ik trok hem ruw naar voor waardoor de man hard tegen de tralies aan klapte en bewusteloos neer viel. Ik keek weg van Kian naar het meisje die bang toe keek hoe Kian die man leeg dronk. "Hey, kijk hier." Ik zag het meisje nu verschrikt omkijken naar mij toen ik een harde klap op de grond hoorde. Ik keek als reactie meteen opzij en zag dat de man dood was neergevallen. "Waarom drink je hem niet leeg?" Ik keek nu verbaasd naar Kian. "Ik drink alleen dieren weet je nog." "Matt wat voor bloed denk je dat er in die bekers zit. Wees geen pussy en drink die man leeg de energie hebben we nodig." Ik zag het meisje verbaasd naar me kijken maar ik gaf er aan toe. Ik begon van de man te drinken.... "Schatje kun jij die sleutel even aangeven?" Ik keek nu verbaasd omhoog vanwege de vraag van Kian. Ik zag het meisje bang kijken. "En dan? Doe je het zelfde bij mij als je bij hun deed?!" Ik zag Kian nu van nee schudden. "Tuurlijk niet, ik kan jou gebruiken om langs je moeder te komen." Ik zag het meisje hulpeloos naar me kijken. "Dan wil ik wel dat hij me meeneemt." Ik zag nu dat ze naar mij wees." Ik hoorde Kian nu zuchten. "Best." Ik zag het meisje nu rustig omhoog klimmen en met trillende handen de sleutel pakken. Ze liep rustig op mijn cel af en deed hem open. Ik keek het meisje dankbaar aan en nam de sleutels van haar over. Ik deed nu de cel van Kian open. Ik zag Kian er nu met een grote grijns uitlopen. Ik snapte totaal niet wat er met die gast aan de hand was. Ik wist dat hij zo zijn rare buien had maar dit ging hem voor wraak...... Ik zag nu hoe Kian het meisje ruw aan de kant duwde waardoor ze hard tegen de muur aan knalde. Ik pakte haar snel vast zodat ze overeind bleef. "Gaat het?" Ik zag het meisje angstig naar me kijken. "Geen zorgen ik laat je niks gebeuren." Ik zag de blik van het meisje al wat meer ontspannen. "Ik ben trouwens Matthew  maar noem me maar Matt." Ik zag het meisje nu twijfelend kijken. "Demi." Ik gaf haar nu een klein lachje. "Matt herinner je Dakota nog?" Ik zag Kian nu plagend achterom kijken. "Grappig Kian." "Wie is Dakota?" Ik keek nu om naar Demi. "Dakota is een vriendin van ons." "Niet zomaar een vriendin voor Matt." Ik keek nu lachend naar Kian. "Dat klopt. Alleen we zitten nu in een ruzie dus ja." Ik zag Demi nu knikken. We liepen nog iets verder toen Kian opeens een klap kreeg van een zweep en onder stroom werd gezet. Ik keek geschrokken hoe Kian neer viel. Ik wou er op af rennen maar Demi greep me vast. Ik keek verbaasd naar Demi toen ik een fluit hoorde. De pijn schoot meteen weer door mijn oren en ik viel op de grond. Ik zag Demi geschrokken kijken en snel van ons wegrennen. Ik voelde me verraden, maar het was te verwachten. Ik voelde hoe ik weer terug getrokken werd naar mijn cel, maar Kian daar in tegen werd de testkamer in getrokken. Ik voelde me slecht voor Kian maar ik wist dat ik hem niet kon helpen..... Het enigste wat ik wist was dat ik wat tegen die fluit moest verzinnen.

Dakota
We liepen nu met ze alle weer terug naar de gevangenis waar Lena en Tyler het over hadden. Tot mijn verbazing zag ik hoe Tyler en Lena steeds closer werden. Ik wist niet precies waar dit op ging uitlopen maar ik hoopte met heel mijn hart op een simpele vriendschap. Ik zag Kol ook naar de twee staren. "Ze hadden toch ruzie? Want ze lijken nu wel een stelletje." Ik keek nu om naar Kol en knikte naar hem. Lena en Tyler hadden het gesprek tussen Kol en mij makkelijk kunnen horen, maar ze waren veel te druk bezig met elkaar. Ik zag dat het nu onderhand al nacht begon te worden. "Jongens misschien moeten we een slaap plek gaan zoeken. Ik zag Tyler en Lena nu ook omkijken. "Dat is misschien wel slim ja." Hoorde ik Tyler zeggen. We begonnen nu rustig te zoeken naar een plek die bedekt was. Na een tijdje zoeken vond ik een holle boom die groot genoeg voor ons vieren was. Ik ging rustig zitten en liet mijn huil horen wetend dat de anderen er dan in een mum van tijd aam zouden komen. Na een paar minuutjes wachten kwamen ze al aan gerend. Ik zag ze tevreden naar de holle boom kijken. We gingen nu met ze alle de boom in en gingen rustig liggen. We lagen met ze alle dicht tegen elkaar aan waardoor je de warme vacht van de andere  voelde. Ik vond het echt heerlijk liggen en viel dus ook snel in slaap.

Hierboven zie je een foto van Kol.

Ik ga nu wat vertellen over Kol.

Kol is 17 jaar en is blond met blauwe ogen. Kol is een weerwolf en een soms arrogant typetje. Kol heeft altijd op alles een antwoord en doet vaak waar hij profijt van heeft.

The betaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu