The beta

Hoofdstuk 46

Tyler
Tijdens het dansen zag ik de disco lichten over het gezicht van Lucy gaan. Ik legde mijn handen op haar heup en voelde haar tegen me aan dansen. Ze draaide zich nu naar me toe waardoor onze gezichten dicht bij elkaar waren. Ze bewoog sexy tegen me aan. Ik voelde haar lichaam tegen het mijne aankomen. Ik focuste me op de ogen van Lucy. Ik zag nu hoe ze met haar hoofd naar mijn nek bewoog. Ik voelde een zacht kusje in mijn nek toen ik iets scherps in mijn nek voelde. Ik probeerde haar van me los te krijgen maar het lukte niet. Ze dronk van me... Ik begon onregelmatig te ademen en door de pijn voelde ik dat mijn ogen begonnen te gloeien. Ik voelde de energie uit mijn lichaam gaan toen ze stopte. Ik pakte haar nu ruw bij haar armen vast. Ik keek haar nu dreigend aan en zag haar schrikken door de gloed in mijn ogen. Ik trok haar nu ruw mee naar een rustige plek. "Wat is er mis met jou?!" "S.... Sorry, ik.... Ik wist niet dat je....." "Weerwolf! Ja dat ben ik." Ik kon mijn woeden niet meer beheersen en wou haar slaan toen ik werd vast gepakt. Ik keek boos naar achter en zag Kol me dreigend aan kijken. "Sla haar nu een je bent fucked!" Ik hield Lucy nog steeds ruw vast en sloot mijn ogen. Ik voelde mijn ademhaling weer regelmatig worden. Ik opende nu rustig weer mijn ogen. Ik keerde me nu om naar Lucy. "Jij gaat stil met mij mee lopen en doen als of er niks is want ik ben nog niet uitgesproken." Ik zag Lucy nu bang knikken. Ik hoorde Kol nu zuchten, maar hij haalde Davina wel. We liepen nu met ze vieren naar de auto. Ik duwde Lucy ruw in de auto en ging ook zitten. We begonnen nu langzaam te rijden. "Hoe kom je eigenlijk aan dat litteken? Hoor je niet te genezen?" Ik keek nu boos naar Lucy. "Dat is mijn zaak niet de jouwe." Ik keek nog even boos naar Lucy voor ik mijn hoofd afwende. Toen we aankwamen bij het huis van Kian en Matt trok ik Lucy ruw uit de auto en nam haar mee naar binnen. Toen ik binnen kwam zag ik iedereen me raar aankijken. Ik negeerde de blikken en duwde haar op de bank. "Waarom dronk je van me?!" Ik zag Lucy nu verlegen naar beneden kijken. "Lucy!" "Je begrijpt me toch niet! Je bent geen vampier zoals ik!" Ik keek nu lachend naar Lucy. "Heb je hier een vampier voor nodig dan?" Ik zag haar nu tevreden ja knikken. Ze dacht waarschijnlijk dat er alleen weerwolven waren hier. Ik trok Matthew naast me die me nu zuchtend aankeek. "Hier is een vampier, nu wil ik mijn antwoord." Ik zag Lucy verbaasd kijken. "Ben jij een vampier?" Ik zag Matthew nu knikken toen hij zijn ogen liet gloeien en ze tanden liet zien. Ik zag haar nu raar kijken. "Maar je gaat om met weerwolven...." Ik zag Kian nu ook aan komen lopen uit ze kamer. "Ja we gaan om met weerwolven...." "Maar weerwolven wouden ons uitmoorden waarom?!" Ik zag Nu bij Kian een lach op zijn gezicht vormen. "Ik kreeg met een weerwolf en dacht dat ze anders waren, maar dan zorgen ze er ook wel voor dat ze je pijn doen." Ik keek nu verbaasd naar Kian. "Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik ze ooit in mijn huis heb toegelaten." Ik keek nu verbaasd naar Kian en zag Matthew ook verbaasd kijken. "Ja Tyler, misschien moet jij met je roedel maar ergens anders heen gaan." Ik zag Lucy nu tevreden lachen. "Tyler ik wil dat jullie nu vertrekken en je laat haar met rust." Ik keek verbaasd naar Kian. "Kian dit kan je niet doen! Omdat het fout liep met jou en Lena betekent het niet dat iedereen maar weg moet!" Ik keek verbaasd naar Matthew die was uitgevallen naar Kian. Ik liep rustig naar achter en keek Kol raar aan. Ik zag hoe Kol zijn schouders ophaalde en naar zijn kamer liep. Ik volgde het voorbeeld van Kol maar en liep ook naar mijn kamer. Ik pakte rustig mijn spullen in. Toen ik klaar was zag ik iedereen al wachten.... We liepen nu met ze alle het huis uit.

Matthew
"Wat bezield jou Kian! Omdat het bij jou niet lekker ging moeten ze maar weg!" Ik zag Kian me nu boos aankijken. "Matt we zijn vampieren..., we horen niet rond te rennen met weerwolven." Ik zag nu hoe Kian me spijtig aankeek. "Je wilt dat ik het uit maak met Dakota......" Ik zag Kian nu rustig knikken. "Kian je bent mijn beste vriend maar ik doe dit niet zonder goeie reden." Ik kreeg nu opeens een boek voor mijn neus gegooid. Ik keek nu raar naar Kian. "Wat is dit?" "Het verhaal over de uitverkorene. Toen Dakota er naar vroeg heb ik hem zelf gepakt en gelezen. "Er staat hier dat we tegen over elkaar in de strijd zulken komen. "Weerwolf tegen vampier.. Matt ik heb dit al is meegemaakt en het eindigt niet goed voor ons. Je zal tegen Dakota moeten vechten en dat kan je niet doen als je een relatie hebt."  Ik voelde nu tranen in mijn ogen komen en liet mezelf naast Lucy op de bank vallen. Ik haalde uit frustratie mijn hand door mijn haar. Ik zag Lucy verbaasd naar me kijken en ook naar Kian. "Was je eigenlijk niet met vrienden in die club?" Ik zag Lucy nu stilletjes knikken. "Ja, ze hadden alleen niet door dat ik werd meegenomen denk ik." "Je kan wel met je vrienden hier komen. We hebben zo veel mogelijk vampieren nodig als kan." Ik keek nu verbaasd naar Kian. "Kian ik weet niet of ik dit wel kan doen...." "Matt het is niet alsof we veel keus hebben." Ik pakte nu met tranen in mijn ogen mijn telefoon en zocht het nummer op van Dakota. Ik drukte rustig op bellen en legde de telefoon tegen mijn oor. "Hey Matt, gaat het?" Ik hoorde de ongeruste stem van Dakota. "Het spijt me..." "Matt wat is er?" "Het is uit." "Zit Kian hier achter?! Matt je moe...." Ik hing snel de telefoon op. Ik zag Kian trots naar me kijken. Ik voelde de tranen in mijn ogen branden en liep snel naar mijn kamer. Ik moest nu even alleen zijn....