The beta

Hoofdstuk 38

Kol
Ik hoorde nu heksen gebrabbel boven al het geroezemoes van de wolven komen. Voor ik het wist kreeg ik een stekende hoofdpijn. Ik zag hoe de hele groep op de grond was gevallen. Ik probeerde omhoog te kijken om te zien wat er gebeurde toen ik ruw werd vastgepakt en mee werd getrokken. Ik probeerde nog wat te zien terwijl ik werd meegetrokken. Het enigste wat ik zag was dat Dakota, Tyler en Lena ook mee werden getrokken voor dat alles zwart werd en ik flauw viel.

Matthew
Ik keek uitgeput naar Kian die naast me zat tegen de tralies aan. "Kian we moet hier weg zien te komen." Ik zag Kian nu knikken. "Je hebt gelijk dit duurt te lang." Ik zag nu hoe Kian opstond en naar voor liep. Ik zag hem rustig door de gang kijken toen ik iemand de gang in hoorde komen. Het was dit keer maar 1 bewaker.... Ik keek verbaasd naar de bewaker die rustig de cel van Kian open deed. Ik zag nu hoe Kian boven op de bewaker sprong en met een simpele beweging zijn nek brak. Hij pakte nu snel de sleutels van de bewaker en maakte mijn cel nu ook open. We renden nu met ze tweeën door de gangen toen we bij een deur aankwamen. Ik zag hoe Kian sleutels probeerde op de deur toen er 1 eindelijk werkte. We begonnen weer te rennen toen we een alarm af hoorde gaan. "Shit, ze hebben door dat we weg zijn!!!" "Matt rennen!!" Ik keek nu achter me en zag al mensen naderen. We moesten nu zo snel mogelijk rennen voordat we te dicht bij kwamen dat hun die stomme fluiten weer konden gebruiken. Uiteindelijk kwamen we weer bij een deur aan die Kian nu zo snel mogelijk probeerde open te maken. Het lukte nu optijd en we rende snel verder. We waren nu op een open plek aangekomen die omringt was met grote dikke betonnen muren. We keken verslagen om ons heen toen de deur achter ons dicht schoot en op slot ging. Ik keek Kian nu raar aan die mij nu ook verbaasd aankeek. We begonnen nu om ons heen te kijken toen we opeens 2 mensen zagen naderen. Ik probeerde goed te zien hoe ze eruit zagen. Ik zag een meisje met blond haar en een jongen ook met blond haar. Ik denk dat ze broer en zus zijn want ze lijken erg veel op elkaar. Voor we het wisten veranderde ze opeens in wolven en kwamen ze als gekken op ons af rennen. Ik zag Kian nu op hun afrennen en 1 van de wolven op de grond gooien. Ik rende nu snel naar Kian toe die de wolf leeg dronk toen ik zag dat de andere wolf op Kian af rende. Ik rende nu zo hard als ik kon op de wolf af en haalde hem onderuit. Ik voelde meerdere klappen in mijn gezicht van de klauwen van de wolf. Ik zag nu de kop van de wolf recht op mijn gezicht af komen en pakte de kop snel vast. De kop was maar een paar centimeters van mijn gezicht verwijderd terwijl het bleef bijten naar mijn hoofd. Ik probeerde de wolf nu van me af te krijgen en uiteindelijk lukte het me om de wolf op zijn rug te krijgen. Ik maakte nu een snelle beweging en trok het hart van de wolf eruit. Ik zag de wolf nu terug veranderen naar zijn menselijke gedaante en zag het meisje onder me liggen. Normaal had ik dit zwaar gevonden maar nadat ik daar had gezeten had ik geen enkele medelijden meer... Ik wou hier gewoon weg. Ik dronk nu het bloed uit het meisje op zodat ik genoeg kracht zou hebben. Ik zag Kian rustig op me wachten. Nadat ik klaar was rende Kian en ik hard op de muur af en maakte een grote sprong. We stonden nu met ze tweeën op de muur en keken elkaar blij aan. We lieten ons nu van de muur vallen en rende zo hard als we konden weg. "We Zijn vrij Kian!!!!!" Ik zag Kian nu lachend naar achter kijken terwijl we verder bleven rennen. Na een tijdje rennen stopte we om weer op adem te komen. We keken elkaar nu lachend aan. "Het is gelukt." Ik liep nu blij naar Kian toe en we gaven elkaar een bro hug. Ik keek om me heen en zag alle bomen staan in het bos. Ik voelde de wind weer langs mijn gezicht komen. Ik was vrij. Ik kon maar niet stoppen met lachen zo blij dat ik was. Ik ging tevreden tegen een boom aan zitten en zag Kian mijn voorbeeld volgen. Na een tijdje rustig gezeten te hebben begon Kian te praten. "Nu moeten we alleen nog Lena en de rest vinden." Ik knikte vermoeid naar Kian. "Er zal vast wel iets zijn anders hadden ze ons wel geholpen." Ik zag Kian nu knikken. "Laten we ze maar ga opsporen dan." Ik knikte nu naar Kian die rustig opstond. "Ik denk dat we een heks moeten vinden." Ik keek verbaasd naar Kian. "Heks?" Ik zag Kian nu knikken. "Jij kent ze niet omdat ik ze nooit nodig heb gehad en ze zijn irritant dus praat er niet echt over. Ik keek nu lachend naar Kian. "Nouja laten we dan maar een heks gaan vinden." Ik stond nu rustig op en we begonnen nu weer te lopen. Opzoek naar een heks.