The beta

Hoofdstuk 13

Lena.
Ik liep verward door de school nog steeds denkend aan Jace. Zou hij misschien ook wat zijn? Waarvoor is hij hier? Waarom is hij geïnteresseerd in Dakota en Kian? Wat zou Matthew vermoede? Misschien moet ik maar naar Matthew toe gaan.

Ik liep nog steeds door de school maar nu zoekend naar Matthew. Na een tijdje zoeken zag ik Matthew staan. Hij staarde naar Jace. Hij wist hier iets vanaf.... "Het Matthew." Ik zag Matthew nu verbaasd naar me kijken. "Eh hey Lena, wat is er?" "Kan je misschien even meekomen?" Ik zag Matthew nu knikken. Ik liep nu voor Matthew uit en ging in de kast van de congerge staan. Matthew kwam er nu ook bij staan. We stonden nu best wel dicht op elkaar toen alle beelden weer voor bij flitste van Matthew die me wou leegdrinken. Ik voelde de angst over me heen komen het nam me over. "Lena gaat het?" Ik duwde mezelf nu tegen de muur aan verder van Matthew af. "Het spijt me ik kan niet bij je zijn niet zo dichtbij." Voor ik het wist rende ik de kast uit weg van Matthew. Ik rende nu door de school heen en voelde de mensen me aanstaren. Ik moest weg uit deze school ik had frisse lucht nodig. Toen ik buiten kwam liet me op een bankje zakken. Wat was dat? Wat bezielde me? Die angst voor Matthew van toen was nog te groot..... "Lena gaat het?" Ik keek omhoog en zag Matthew op me af komen. "Matthew alsjeblieft blijf bij me weg." Ik zag Matthew nu verbaast stil staan en ik had eigenlijk bijna meteen spijt van mijn woord keuze. "Lena wat is er aan de hand is dit nog van toen....?" Ik keek twijfelend naar Matthew maar knikte wel. "Lena je moet weten dat het nooit mijn bedoeling was geweest. Ik heb dit hele vampirisme nog niet in de hand. Ik ben nieuw hierin in tegenstelling tot eh....." Ik zag Matthew nu twijfelend staan. "In tegenstelling tot wie?" "Ik weet niet of ik dit mag zeggen." "Matthew in tegenstelling van wie!" "Ik zag dat hij het net wou vertellen toen Jace aankwam. "Hey waarom rende je zo door school?" "Ik heb zo mijn redenen Jace... Wil je Matthew en mij even alleen laten." Ik zag Jace nu knikken. "Oke tot in de pauze?" "Ja zie je dan Jace." Ik wachtte tot Jace weg was en zag dat Matthew precies het zelfde deed. "Ik vertrouw die gast niet." Ik keek verbaasd naar Matthew. "Eigenlijk wou ik je daar over spreken." Ik zag dat er een frons ontstond bij Matthew. "Wat is er?" "Ik zag dat jij al meteen iets raars vermoeden bij hem en toen was hij ineens erg geïnteresseerd in Dakota en Kian..." "Ik zag Matthew nu nadenken. "Ik weet het niet zeker ik heb alleen mijn vermoedens. Het is iets wat Kian mij ooit heeft verteld. Maar het heeft niks met jouw te maken want jij bent een normaal persoon dus maak je maar geen zorgen." "Jaaa ik ben normaal.." Ik zag Matthew nu fronsend naar me kijken toen Dakota kwam. "Hey Lena en Matthew." Matthew en ik zwaaide nu tegelijk naar Dakota. "Hey Dakota ik wou je nog wat vragen." Ik keek nu verbaasd naar Matthew en toen naar Dakota. "Wil je misschien met me uit?" Ik keek verbaasd naar Dakota en Matthew. "Ja graag." Ik zag hoe blij Dakota naar Matthew keek. Ze gaven elkaar nu een knuffel en toen loep Matthew weg. "OMG Lena hij heeft me uitgevraagd! Ik ben zo blij!!" "Eh Dakota je moet bij Matthew weg blijven." "Wacht wat. Ik heb eindelijk een date met Matt en nu moet ik weg blijven bij hem?!" "Dakota hij is gevaarlijk." "Wat bedoel je." "Hij is een vampier Dakota dat gaat niet samen met weerwolven." "Moet jij zeggen met je liefde voor Kian! Hij is de vampier hier niet Matthew!" Ik zag Dakota nu meteen boos weglopen. Kian is geen vampier toch?

Ik liep nu weer in mijn gedachten naar binnen toen ik tegen Jace op botsten. Echt wat ik nodig heb op dit moment.... "Hey Lena." "Hoi." Ik liep rustig verder en liet Jace verbaasd achter. Ik had gewoon geen behoefte aan Jace met al zijn eigenaardigheden. Ik liep naar mijn kluisje toe en pakte de boeken die ik nodig had. Toen ik alles had liep ik rustig naar de les en zocht een plekje. Ik zat nu rustig in de les toen Kian naast me kwam zitten. "Hey Lena." "Hey." Ik had niet zo'n behoefte om nu een gesprek aan te knopen met Kian en begon dus maar aan mijn huiswerk. "Wat is er met jou aan de hand." Ik keek verbaast op naar Kian. "Niks." Loog ik. Tuurlijk was er iets maar ik ging hem niet vertellen over Dakota en Matthew hij zou het toch niet begrijpen.... De les was nu bijna af en ik pakte rustig mijn spullen in. Ik wou net het lokaal uit lopen toen Kian me vast pakte. "Lena ik wil even met je praten ik kan het niet aan zien je zo down te zien." Kian ging nu op een tafel zitten en trok me tussen zijn benen waardoor we erg dicht bij elkaar waren. "Wat is er Lena?" "Kian je begrijpt het toch niet." "Lena alsjeblieft je moet met iemand over je problemen praten. "Kian laat het." Ik zag dat Kian nu met zijn ogen rolde. "Oke dan maar laat me je dan tenminste opbeuren." Ik keek twijfelend naar Kian. "Alsjeblieft Lena ik haat het je zo te zien." "Oke dan." Ik liep nu rustig met Kian mee de klas uit toen ik Kian mijn hand voelde vast pakken. Ik kreeg meteen kriebels in mijn buik en voelde de warmte van zijn hand. Het voelde geweldig. We liepen nu hand in hand door de school en zag dat mensen ons aanstaarde. Ik wist niet wat dit zou betekenen. "Zei Kian hiermee dat hij me leuk vond?"