The beta

Hoofdstuk 28

Dakota.
Ik werd rustig wakker in de armen van Matthew. Ik draaide me om en keek naar het slapende gezicht van Matthew.  Ik legde mijn voorhoofd tegen de zijne en sloot mijn ogen. "Hey Dakota." Ik opende mijn ogen en keek in de bruine ogen van Matthew. "Hey Matt." Ik voelde dat Matt nu een zachte kus op mijn voorhoofd drukte. Ik draaide mezelf nu weer om en hield Matthews armen dicht tegen me aan. Ik voelde Matt zijn hoofd nu op de mijne leggen. "Ik hou van je Matt." Ik voelde dat er een glimlach ontstond bij Matt. "Ik hou van je." Ik draaide mijn hoofd nu om en Matts gezicht was nu dicht boven de mijne. Onze lippen raakte elkaar en ze bewogen perfect met elkaar mee. "Dakota he.... Oooh laat maar." Ik keek nu meteen opzij net als Matt en we zagen Lena in de deuropening staan. "Sorry, ga maar verder." En ze liep weg. Matt en ik keken elkaar nu lachend aan. "Zullen we maar opstaan dan." Ik hoorde Matt nu zuchten. "moet het?" Ik ging nu lachend overeind zitten toen Matt mijn middel pakte en me op tilde en weer op het bed gooide. Hij ging nu boven op me zitten en zoende me weer. "Matt alsjeblieft." Ik moest eigenlijk wel lachen maar Matt liet me gelukkig wel gaan. "Heb jij een shirt die ik kan aantrekken?" Matt stond nu op en pakte een te groot zwart T shirt uit de kast en gooide het naar me toe. Ik trok het shirt dankbaar aan. Ik keek in de spiegel en moest wel lachen. Het shirt kwam bijna tot mijn knieën. "Ik ben zo klein vergeleken met jouw." Ik zag Matt nu ook lachen. "Ik vind het wel schattig hoor." Ik keek lachend naar Matt en liep zijn slaapkamer nu uit. Ik probeerde wat te eten te vinden maar zag alleen maar junkfood... "Hoeven jullie niet te eten ofzo?" Ik keek vragen naar Kian en Matt die nu knikte. Ik zag Matt nu naar de koolkast lopen en er een zak bloed uit halen en hij begon het te drinken. "Matt ik heb honger." Ik keek zeurderig naar Matt. "Oke we gaan zo naar de Subway." "Maar ik wil nu." Ik zag Matt lachen en hij dronk snel het bloed op. Hij liep nu naar me toe en wou me een kus geven maar ik hield hem tegen. "Wat?" "Ik wil niet met je zoenen als je net bloed hebt gedronken dat is raar." Ik zag Matt nu een pruillipje trekken. "Ga eerst maar tanden poetsen." Ik zag Matt nu zielig kijken. "Echt Dakota?" Ik knikte nu en hij liep mokkend naar de badkamer. Ik liep snel naar Matts kamer en trok snel mijn broek aan maar hield Matts shirt aan. Ik deed snel een messy bunny in en liep terug naar de woonkamer. Matt kwam net uit de badkamer en trok zijn jas aan. Ik keek Matt nu vragend aan. "Wat?" "Krijg ik geen kusje?" Ik keek nu zielig naar Matt die nu nee schudden. "Je hebt je kans gehad." Ik keek lachend naar Matt en liep naar hem toe en trok mijn jas aan. "Wacht ik ga ook mee met Kian!" Lena en Kian kwamen nu ook aangelopen en trokken ook hun jas aan. We gingen nu met ze alle naar de Subway en lieten onze broodjes klaar maken. We betaalde en gingen zitten. We waren rustig onze broodjes aan het eten toen Jace naar binnen kwam. Ik tikte Matt nu meteen aan. "We gaan hem volgen." Ik zag Matt nu vragend naar me kijken. "Ik wil weten wat zijn probleem is en wat hij precies weet." Ik zag Matt nu knikken toen Lena ook begon te praten. "Wij gaan ook mee." Ik knikte nu naar Lena en we wachtte nu tot Jace weg ging. We zagen Jace nu weglopen en gingen langzaam achter hem aan. Na een tijdje lopen kwamen we in een bos die ik niet kende maar ik kon wel ruiken dat dit in bezit was van een andere roedel.... Maar de geur was totaal niet sterk dus dat kon betekenen dat ze weg waren getrokken. We liepen nu op een afstandje van Jace toen ik werd besprongen door een wolf. Ik sloeg fel de wolf van me af toen ik hem herkende. "Kol?" Ik zag de kop van de wolf nu scheef gaan en toen veranderde hij terug. "Dakota?" Ik sprong nu lachend in kol's armen. "Ik heb je zo gemist Kol!" We lieten elkaar nu los. "Het is goed je weer te zien Dakota. Maar wat doe je hier?" We achtervolgde iemand die Lena had vergiftigd met wolfspain." Ik zag Kol nu begrijpend kijken toen Matthew erdoor heen ging. "Wie is dat Dakota?" "Ooh ja sorry. Kol dit is Matthew mijn vriendje en dit zijn Lena en Kian. Jongens dit is Kol." Ik zag Lena nu nieuwsgierig kijken. "Hoe ken je hem?" "Kol en ik zaten in dezelfde roedel hier voor, hij is mijn beste vriend." Ik zag Lena nu lachend kijken. "Maar waarom ben je hier eigenlijk Kol?" Ik keek Kol nu vragend aan. "Nou ik had iets gehoord over de uitverkorene wolf en ik wou weg bij de roedel van Roel want hij bleef maar moorden en ik dacht misschien kan ik bij de roedel van die wolf." Ik zag Lena nu lachend kijken. "Dan ben je op het goeie adres." Ik zag Kol nu verbaasd kijken. "Kennen jullie die wolf dan?" Ik zag Lena nu lachend kijken. "Ik ben die wolf." Ik zag Kol's mond nu meteen openvallen. "Ooh eh dat wist ik niet." "Tuurlijk mag je bij mijn roedel." Ik zag Kol nu verbaasd kijken. "Meen je dat?" "Als Dakota jouw vertrouwd vertrouw ik jouw ook." Ik zag Kol nu dankbaar kijken toen hij opeens begon te praten. "Maar ik snap nu waarom jullie hem volgen maar je kan beter zijn kamp niet ingaan." Ik keek nu vragend naar Kol. "Watdan?" "Ze hebben een soort van zand dat als je weerwolf of wat dan ook bent en je gaat erin je kan er niet meer uit.." Matt keek nu vragend naar Kol. "Maar hun kunnen er wel uit?" Ik zag Kol nu knikken toen ik Kian verschrikt zag kijken. "Wat is er Kian?" "We staan er al in..." We keken nu om ons heen en we zagen een spoor van zwart zand om ons heen liggen.