Hoofdstuk 21

116 9 0
                                    

Ik voelde de verlangen van bloed opkomen.. Het drankje had dus geholpen. Ik ging nu jagen in het bos en dronk van dieren die ik kon vangen.  Nadat ik had gedronken liep ik terug naar de jongens school toen ik langs de meiden school kwam. "Kian!" Ik keek nu opzei en zag Madison aankomen rennen. "Hey mad." Ik zag haar verlegen voor me staan. Ze keek snel om zich heen. Opeens pakte ze mijn hand vast en trok ze me mee. Ik rende achter haar aan. Na een tijdje rennen kwamen we bij een hut aan. Ik keek verbaasd naar Madison die nu naar binnen liep en mij mee trok. Toen ik het huisje inkwam zaten er een paar meiden die ik eerder niet gezien had. Ze zagen er erg bitchy uit. "Hahaha Madison nooit dat hij je zou date je bent veel te lelijk." Ik keek verbaasd naar de meiden toen ik een traan bij Madison te voorschijn zag komen. Zonder na te denken zette ik nu een stap naar voren trok Madison tegen me aan en zoende haar. Toen ik haar los liet keken we in elkaars ogen. Alles voelde zoveel sterker... Ik hoorde haar hart sneller kloppen net als die van mij. Ik voelde hoe haar huid was opgewarmd. Ik keek diep in haar ogen en zag ze twinkelen. Ik ervaarde alles nu 10x zo sterk. Het was geweldig.  Ik keek nu opzei en zag de meiden ongelovig naar on kijken. "Madison is niet te lelijk ze is min vriendin." Ik zag de meiden nu helemaal verbaasd kijken. "Dus jullie hebben een relatie?" Ik knikte naar de meiden. Ik zag ze nu boos weg lopen en keek toen weer naar Madison. "M.... Meende je dat?" Ik knikte naar Madison. "Als jij dat wilt natuurlijk?" Ik zag Madison nu weer knikken toen er een belletje afging. Ik zag Madison nu meteen om draaien. Ik was nu erg dichtbij haar nek en hoorde haar ader kloppen.... Ik kreeg bloedlust. Maar gelukkig rende ze weg. Ik liet mezelf nu in elkaar zakken. Wat was dat? Waarom wou ik haar dode!? Dit was nooit de bedoeling. Ik rende nu weg naar de jongens school en ging regelrecht naar Mvr. White. Ik liep de kamer met grote passen in en sloot de deur. "Mevrouw waarom had ik de neiging om een persoon te vermoorden!?" Ik zag haar nu omdraaien. "Kian dat is heel normaal. Je bent net vampier dus je zult jezelf in controle moeten houden." Ik keek verbaasd naar mvr. White. Ik liep nu weg en ging naar de slaapzaal. Ik liep op mijn bed af toen ik een briefje zag liggen. Ik pakte het briefje en begon te lezen.

Beste Kian,

Ik zag wat je deed in het bos... Kom om 12 uur s'nachts naar het bos naar de grote eikenboom wij moeten praten. En kom niet te laat.

Ik keek verbaast naar het briefje. Ik keek nu op de klok. 11 uur. Shit nog 1 uur. In liep alweer naar buiten en loep richting het bos. Het was nu al 12 uur. Ik zag de eikenboom en rende erheen. Ik keek nu goed en zag een jongen met raven zwart haar tegen de boom staan. "Kian?!" Ik keek nu beter en zag dat Madison erbij was. "Madison!" Ik rende op haar af maar ik werd tegen gehouden. "Wat moet je van me ik ken je niet eens!" "Ook hallo. Ik ben Kutai." Ik hoorde de naam en dacht meteen aan mijn ouders.... "Jij bent degene die mijn ouders heeft vermoord!" Ik wou hem al om de nekvliegen maar werd nog steeds tegen gehouden. Ik keek naast me en zag 2 jongens met fel bruine ogen. "Wolven...." "Heel goed geraden Kian." Ik voelde nu een klap in mijn buik waardoor ik mezelf niet in controle had en mijn ogen bloedrood werden. Ik hoorde Madison nu meteen gillen. "Wat zijn jullie!" Ik keek nu schuldig naar Madison. "Het spijt me Mad." Ik trok mijn armen nu los en dronk de twee wolven die me vast hadden leeg. Ik zag de schrik in in haar ogen.... Ik wou nu op Kutai afgaan maar hij pakte Madison en zette haar net voor me toen ik dacht Kutai te vermoorden..... Ik liet mezelf nu op de grond vallen naast Madison. "Madison!!" De tranen liepen over mijn wangen. Ik legde mijn vinger in haar nek om te kijken of ze nog leefde maar ze was dood. Ik stond nu op om Kutai aan te vallen toen ik mee werd gesleurd door snelle gedaantes. Ik probeerde er tegen te vechten tot in zag dat hun ogen net zo rood waren als die van mij. Het waren vampiers..... Ik liet me door hun mee nemen en na een tijdje rennen kwamen we tot stilstand. Ik stond nu in een grote groep vampiers... Ik keek nu de twee aan die mij mee hadden genomen. Toen degene met blond haar en blauwe ogen begon te praten. "Hallo ik ben Stefan en dat is Thomas. Ik zag hem wijzen naar de blonde jongen met bruine ogen. "Ik ben Kian." "Dat weten we." Ik keek verbaasd naar de jongens toen Stefan begon te lopen. "Er is een legende dat een jongen op zijn 16de word veranderd en dat al zijn geliefde om hem doodgaan.. Het is een triest verhaal maar deze jonge zal de weerwolven en de vampieren van elkaar scheiden. De weerwolf die de oorlog zou leiden of te wel Kutai zal onze leider kiezen door hem uit te dagen. Kutai had geen van ons uitgedaagd maar hij daagde jou wel uit doormiddel van dat meisje....." Mijn gedachten gingen nu meteen naar Madison. Ze heeft dit niet verdiend waarom moest ik voor haar opkomen... Ik voelde de tranen al weer in mijn ogen prikken. "Ik zal jullie leiden en zal zorgen dat die weerwolven geen stap bij ons in de buurt zullen komen nooit meer!

Vanaf dit moment begon ik aan mijn training voor de strijd en begon mensen bloed te drinken inplaats van dat van dieren omdat ik dan sterker zal zijn. Na dagen trainen waren we er allemaal eindelijk klaar voor....

Ooh ik hou van zijn verleden! Volgend hoofdstuk ga ik weer verder!

The betaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu