The beta

Hoofdstuk 31

Matthew.
Ik keek vol angst naar de lucht. Ik wist op dit moment dat wat de jager zei waar was..... Ik moest snel iets bedenken om weer terug in die vrachtwagen te komen of om mijn ring te pakken. Ik zette al mijn kracht op het touw waar ik mee vast zat maar het lukte me niet. Ik zat in alle angst daar vast wetend dat dit niet goed zal aflopen toen ik een geluid in de bosjes hoorde. Ik keek achter me in de bosjes en zag fel blauwe ogen. "Dakota.." "Wat zei je!?" Ik keek meteen terug in de boze ogen van de jager. "Eh niks..." "Ik hou jou in de gaten ventje." Ik zag hoe de jager nu voor me ging zitten en me goed in de gaten hield. Lekker gedaan Matt....... Waarom moest ik nou weer gaan praten. Ik keek nu weer omhoog naar de opkomende zon.... Ik keek nu omlaag en zag dat de zon me langzaam naderde.... Ik begon nu naar achter te kijken om Dakota te zien maar ik zag haar niet.... "Hey wat ben jij aan het doen?!" "Naar achter kijken."  Ik voelde nu een hand mijn kaak vast pakken en hard handig mijn hoofd weer recht trekken zodat ik weer naar voor keek. Uit reactie beet ik de man in zijn hand en dronk zijn bloed. Ik schrok van mijn reactie maar ik dronk wel verder. Ik wist dat ze me hadden uitgehongerd en ik dus weinig kracht had, maar doordat ik nu weer bloed in mijn systeem had was ik waarschijnlijk sterk genoeg om het touw te kunnen breken. Ik zag de man nu bleker worden en liet hem snel los. Ik zag de man nu uit vermoeidheid op de grond vallen maar hij leefde nog wel. Ik zag nu meteen een aantal jagers mijn kant op kijken en wist dat ik nu in de penarie zat. Ik trok nu met al mijn kracht het touw uit elkaar en dit keer lukte het. Net toen ik los  kwam voelde ik de zon al op mijn huid brandde.... Ik rende meteen als een gek terug naar de vrachtwagen en sprong erin terug in de schaduw. Ik zat daar nu opgelucht toen ik die mannen op me af zag komen met staken toen de vrachtwagen opeens dicht ging en begon te rijden.... Ik wist niet hoe of wie maar ik wist wel dat ik voor nu even veilig ben. Alleen wist ik niet wie mij meenam en wat zijn bedoelingen waren.....

Dakota.
Ik wou net op de jagers afspringen toen ik de vrachtwagens dicht zag gaan en weg rijden in volle snelheid.... Ik keek vol verbazing maar besloot erachter aan te rennen. Ik rende nu als een gek achter de vrachtwagen aan toen ik besefte dat ik de andere achter liet.  Ik gaf snel een jank en al snel zag ik de andere al naderen. We rende als gekken erachter aan alleen we verloren de vrachtwagens al snel uit zicht. Ze gingen te snel... We stopten nu met rennen en we begonnen ons te focussen op de geur van de vrachtwagens. Na een tijdje vonden we de geur weer en besloten erachteraan te gaan alleen nu op een veel langzamer tempo...  We liepen al aardig lang toen de zelfde geur zich twee kanten op splitste.... We stonden nu met ze alle stil. "En nu?" Ik keek vragend naar de andere. "Mis moeten we splitsen." Eigenlijk was dat nog best een goed idee van Lena. "Oke ik ga met Kol, Lena ga jij dan met Tyler?" Ik zag Tyler nu waarschuwend mijn kant opkijken. "Wat jullie moeten het echt is gaan bijleggen en dat is nu wel makkelijk.. Kom je mee Kol?" Ik begon al een kant op te lopen en zag Kol twijfelend naar de andere kijken maar hij kwam wel achter me aan. We liepen nu met ze tweeën weg van Lena en Tyler. Toen we iets verder waren begon Kol te praten. "Wat is er tussen hun gebeurd?" "Lena ging met Tyler en Kian op een date en zoende ze allebei dus eigenlijk ging ze vreemd en Tyler kwam daar achter en die was aardig pist erover." Ik zag Kol nu begrijpend knikken. "Ik snap Tyler op zich wel." Ik knikte nu naar Kol. "Maar jij en Latisha dus he?" Ik zag Kol nu meteen mijn kant opkijken. "Waarom denk je dat ik gevlucht ben ze is zo bazig!" Ik schoot meteen in de lach. "Dochter van de alfa he?" Ik zag Kol nu meteen lachen. "Ja inderdaad." We liepen nu in stilte door gefocust op de geur van de vrachtwagen. Tijdens het lopen kon ik het me maar niet helpen het me aftevragen.  Is dit een dood spoor? Of volg ik 1 vrachtwagen? En zo ja, zit Kian in de vrachtwagen of Matthew? Wat moet ik eigenlijk zeggen tegen Matt als ik hem vind? Is hij nog steeds boos op me? Al deze vragen bleven maar door mijn hoofd gaan... Ik wist totaal niet wat ik er mee moest en hoe ik ze zou moeten beantwoorden... Het enigste wat ik kon doen was afwachten tot het zo ver was. "Waar denk jij allemaal aan?" Ik keen nu opzei naar Kol. "Wat moet ik tegen Matt zegen als ik hem vind ik bedoel hij is nog steeds boos op me?" Ik zag nu denk rimpels ontstaan op Kol's hoofd. "Ik zou het ook niet weten Dakota....." Ik forceerde nu een lach naar Kol en keek nu weer voor me. We liepen zo een tijdje rond terwijl we nog steeds de geur volgde. Nadat we een tijdje hadden gelopen stopte de geur opeens.... We stonden nog steeds midden in het bos en geen plek te bekennen van een kamp of wat dan ook. Ik ging rond zoeken naar misschien een geheime schuilplaats maar ik vond niks..... We liepen op een dood eind net waar ik al bang voor was.... "En nu?" Ik keek nu in het vragende gezicht van Kol. "Hopen dat Tyler en Lena meer geluk hebben dan ons....