Chapter 48

206 1 1
                                    

may napapansin ba kayo?? medyo madrama na ang mga scenes....???

isa lang ang meaning nyan..

malapit na sya sa ending.......

gusto kong magdedicate sana.. kaya lang yung ibang readers unknown naman, then yung iba walang watty account..

Basta tnx sa pag read..!!

Voting and commenting is highly appreciated.... hahaha

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

RD's POV____________

 sobrang miss ko na si Kim, gustong gusto ko siyang yakapin, gusto kong mag eplain sa kanya,,  Pero hindi ko alam kung paano sisimulan.  Alam kong nasaktan ko sya.  Pero...

Flashback.........

February 24, nasa kwarto ako at sobrang busy  sa pag iisip ng magandang surpresang ihahanda para  sa 4th monthsary namin ng bebz ko bukas.  Gusto kong gawing memorable ito para sa aming dalwa.  Maaring bata pa ako, para sabihing si Kim ang babaeng gusto kong pakasalan.  Pero Mahal na mahal ko talaga siya.    Biglang may narinig akong nag-uusap sa babaNung una di ko pinapansin dahil simpleng bulungan lang naman, pero nung may narinig akong parang sigaw na, dali dali akong bumaba, nakita ko si Dad, at ang isang babaeng pamilyar sa akin.  Di ko maalala kung saan ko siya nakita, pero alam kong kilala ko siya. 

Lumapit ako bahagya, para marinig ang pinagtataluhan nila.

"Matagal ng panahon iyon, nakalimutan na namin siya ng anak ko"

"Pero maawa ka naman, kelangan niyang makita ang anak niya"

Ano daw?? anong anak niya??  Ang gulo naman.

"Pwede ba?? iniwan na niya kami, tapos ano?? babalik siya dito ngayon at kukunin si Roi?"

Ako?? anong connect ko?? nanahimik ako sa kwarto tapos, connected pala ako sa topic??

"Please Aljon, kahit bago man lang siya mawala, hayaan mo naman sana na makapiling niya ang anak nyo"

Anak nyo??? Nag-iba bigla ang pakiramdam ko ng narinig ko yun.  Patay na si Mama, patay na siya.. pero bakit ganito, anong ibig nilang sabihin?? Biglang tumulo ang luha sa mata ko, di ko maiwasan, pero sobra talaga akong naguguluhan, natatakot at kinakabahan.  Halo halong emosyon.  Nakakabaliw.  Di ko alam pero biglang humakbang ang mga paa ko, sa harapan nila.

"A-anong. ibig ninyong sabihin?"

Patuloy ako sa pag-iyak. habang nakatingin sa kanila at nag-iintay ng sagot nila..

"Anak,  kasi??"

"Roi, ikaw na ba yan?? ang laki laki mo na!"

"Si-sino po ba kayo?"

"Ako si Tita Lhian mo, ang kapatid ng mama mo!"

"Ni ma-ma??"

lalong tumindi ang bigat sa kalooban ko, patay na si Mama, patay na ang mahal kong mama.

"Oo, at kelangan ka nya ngayon!"

<<<<<<<<ooooppppppsssssss... cut ko muna hah...

please wait for the next chapters..

inuulit ko po..

Voting and commenting are highly appreciated...

pagbigyan nyo naman ako, kahit minsan lang.. ahahah.. para naman sipagin ako..

patapos na din po kasi itong story eh... ^_^

ahahah..

Time after time......Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon