Ο Γείτονας 2: Kill me or Save me!

~Κεφάλαιο 52ο~

2 χρόνια μετά

«Άννα έχεις πάρει μαζί σου την φωτογραφική μηχανή;» ρωτάω καθώς μπαίνουμε στο αμάξι.

«Ναι, είναι μέσα στην τσάντα μου!» παραπονιέται μιας και είναι η τρίτη φορά που την ρωτάω μέσα στην ώρα αυτή.

«Ωραία! Δεν μπορώ αν περιμένω!» λέω ενθουσιασμένα.

«Ούτε εγώ! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι παντρεύονται!» καθόμαστε στα καθίσματα και βάζω μπρος το αυτοκίνητο.

«Θα σε αφήσω στην Μπεατριξ και εγώ θα πάω σου Ζοζέφ.» δηλώνω και απλώς κουνάει καταφατικά το κεφάλι της.

Δεν μπορώ να πιστέψω πως ένα από τους καλύτερους μου φίλους παντρεύεται σήμερα. Πότε πέρασαν έτσι οι έξι μήνες προετοιμασίας; Σαν εχθές μου φαίνεται που δοκιμάζαμε γαμπριάτικο κουστούμι με τον Τζειμς. Μου ζήτησε κιόλας να είμαι ένας από τους κουμπάρους του κι φυσικά δέχτηκα αμέσως! Στην ουσία όλη η παρέα είναι κουμπάροι αναλόγως την μεριά. Η Άννα είναι από την πλευρά της Νίνας. Φτάνοντας στο σπίτι του Ζοζέφ ακούω μουσική από μέσα. Χτυπάω την πόρτα, όμως κανένας δεν ανοίγει. Τελικά μπαίνω από την πόρτα της κουζίνας και βλέπω στο σαλόνι τ' αγόρια να χορεύουν πίνοντας μπύρες. Η εικόνα είναι τελείως γελοία, όμως δεν γελάω. Κλείνω την μουσική και όλα τα μάτια στρέφονται πάνω μου.

«Μην με κοιτάτε έτσι! Αρκετά το γιορτάσαμε χτες. Σε μισή ώρα παντρεύεσαι! Πήγαινε άλλαξε να φύγουμε, αλλιώς προβλέπω να περιμένει η νύφη τον γαμπρό.» χαμογελώ πονηρά και αμέσως ο Τζειμς ανεβαίνει πάνω.

Μαζεύω το σπίτι που είναι σκατά από χτες. Σιγά μην καθόταν αν το μαζέψει ο Ζοζέφ. Βάζω μέσα σε μια μαύρη σακούλα ότι μπουκάλι και πλαστικό ποτήρι ή πιάτο βρω μπροστά μου, ώστε να τα πετάξουμε φεύγοντας. Ύστερα, μιας και ακόμα έχω χρόνο, κάθομαι λίγο στον καναπέ και κοιτάζω από το παράθυρο. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα νιώθω την θέση δίπλα μου να γεμίζει. Γυρίζω και βλέπω τον Τζέρεμι να με κοιτάζει. Ξέρω ήδη τι θα ρωτήσει, όμως δεν μιλάω. Απλώς τον κοιτάζω περιμένοντας τον να ρωτήσει. Μ' αρέσει να τον βασανίζω!

«Λοιπόν;» με ρωτάει και χαμογελώ.

«Ήταν θετικό!» λέω ψιθυριστά, αλλά αρκετά ενθουσιασμένα.

«Πλάκα κάνεις;» ρωτάει ξανά σοκαρισμένος. «Δεν το πιστεύω! Ο περίφημος Χάρρυ Στάιλς θα γίνει πατέρας και εγώ νονός!» φωνάζει και πετάγεται όρθιος σαν ελατήριο.

«Ορίστε;» πετάγεται ο Ζοζέφ και ο Τάιλερ από την κουζίνα.

«Αυτό που ακούσατε. Θα γίνω πατέρας σε περίπου εννιά μήνες.» χαμογελώ ντροπαλά.