[Κεφάλαιο 19ο]
Χωρίς να χάσω χρόνο πήγα στο σπίτι της. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος γι' αυτό που πρόκειται να κάνω. Ίσως όμως με βοηθήσει να ξεκαθαρίσω τι στο διάολο συμβαίνει μέσα μου. Χτυπάω την πόρτα και ανοίγει η Άννα με κόκκινα μάτια. Έκλαιγε; Γιατί έκλαιγε; Γάμα το! Δεν έχω χρόνο να το αναλύσω. Κλείνω την πόρτα και την κολλάω πάνω. Δεν είμαι ακόμα σίγουρος γι' αυτό που θα κάνω... τα πρόσωπά μας βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
«Χάρρυ τι...»
Δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει και ενώνω τα χείλη μου με τα δικά της. Η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά. Αυτό το γνωστό ρίγος που ένιωθα με την Φαμπ κάθε φορά που την φιλούσα. Όχι γαμώτο δεν μπορεί... δεν γίνεται... την ξέρω ελάχιστα. Την σιχαινόμουν... δεν μπορεί... εκείνη τυλίγει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου. Απλά ξεχνάω τα πάντα.
Τοποθετώ τα χέρια μου γύρω από την μέση της και την κολλάω πάνω μου. Ανοίγει λίγο τα χείλη της, όμως είναι αρκετό για να βάλω την γλώσσα μου να αναζητήσει την δική της. Και οι δυο κουνιούνται σε έναν μοναδικό χορό που είχα καιρό να νιώσω. Μετά από μερικά λεπτά αποτραβιόμαστε για να πάρουμε ανάσα. Τα κούτελά μας ακουμπάνε απαλά και η ανάσες μας αντικρούουν η μια την άλλη.
«Άννα εγώ...»
«Χάρρυ... δεν... δεν γίνεται Χάρρυ. Εμείς...»
«Γιατί όχι;» την διακόπτω απαλά.
«Υπάρχουν... εγώ...»
«Είναι η δολοφόνος σου Χάρρυ!» ακούγεται η φωνή του Λουκ από πίσω μου. Απομακρύνομαι από την Άννα και κουνάω το βλέμμα μου ανάμεσά τους.
«Τι είναι αυτά που λες;» ρωτάω έκπληκτος. Τι στο διάολο συμβαίνει;
«Καλύτερα να του εξηγήσεις εσύ. Έτσι δεν είναι αδελφούλα; Αρκετά το είχες στο ψέμα τόσο καιρό!» λέει ειρωνικά ο Λουκ και ανεβαίνει στο δωμάτιό του. Δεν μπορεί να ισχύει... μα... γιατί;
«Χάρρυ...» πήγε να μην πλησιάσει, όμως εγώ έκανα ένα βήμα πίσω.
«Πες μου τι στο πούτσο είναι αυτό που είπε ο Λουκ!» δεν μιλάει. «Μίλα!» φωνάζω και ακούω την φωνή μου που αντηχεί δυνατά στο σαλόνι.
«Κάτσε...» λέει και μου δείχνει τον καναπέ. Η ώρα της αλήθεια υποθέτω...
(ΟΠ ΟΠ ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΜΥΣΤΙΚΌ ΤΗΣ ΆΝΝΑΣ. ΝΑ Η ΔΟΥΛΕΙΆ ΤΗΣ ΛΟΙΠΌΝ... ΣΤΑ ΕΠΌΜΕΝΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ ΌΛΑ ΘΑ ΕΞΗΓΗΘΟΎΝ... ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΚΆΝΕΙ ΑΥΤΌ, ΑΝ ΌΣΑ ΤΟΥ ΕΊΠΕ ΙΣΧΎΟΥΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΆ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΜΙΑ ΕΠΕΞΉΓΗΣΗ ΤΟΥ "ΓΙΑΤΊ" ΤΟ ΚΆΝΕΙ ΑΥΤΌ. ΔΕΝ ΝΟΜΊΖΩ ΚΑΝΈΝΑΣ ΑΠΌ ΕΣΆΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΊΜΕΝΕ. SOOOOO... ΑΦΉΣΤΕ ΜΟΥ ΈΝΑ ΣΧΌΛΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΏΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΈΧΡΙ ΤΏΡΑ ΡΟΉ ΤΟΥ ΦΑΝ ΦΙΚ. ΜΗΝ ΞΕΧΝΆΤΕ ΝΑ ΠΑΤΆΤΕ VOTE ΣΤΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗ΄ΤΩΣ. ΣΑΣ ΑΓΑΠΏ, ΤΑ ΛΈΜΕ ΑΎΡΙΟ<3)
ESTÁS LEYENDO
Ο Γείτονας 2: Kill me or Save me!
Fanfic«Όσο υπάρχουν μυστικά είναι αδύνατο να υπάρξει και εμπιστοσύνη. Όμως... Ισως τελικά ειναι καλύτερα καποια πράγματα να μην μαθαίνονται ποτε...!»
