Έχουν είδη περάσει τρεις μέρες και ο Μπεν δεν έχει κάνει κίνηση να πλησιάσει τον Λουκ. Έχω βάλει έναν γνωστό μου να παρακολουθεί για να μην καρφωθώ εγώ και τα σκατώσω όλα. Τον παρατηρεί όμως και αυτό είναι θετικό. Ευτυχώς ο Λουκ είναι πολύ καλός ηθόποιος και δεν φαίνεται να έχει καταλάβει τίποτα ο Μπεν. Αίντε να δούμε τι θα γίνει και σήμερα που θα ξανά παει ο μικρός. Ο χρόνος δεν είναι άπλετος και πρέπει να βιαστούμε πριν καταλήξουμε όλοι νεκροί. Μόλις μπω στο σπίτι από την βόλτα μου στον τάφο της Φαμπ ακούω το κινητό μου να χτυπάει. Το βγάζω από την τσέπη μου και βλέπω έναν άγνωστο αριθμό. Παραξενεύομαι και σμίγω τα φρύδια μου. Το σηκώνω και το βάζω στο αυτί μου προσεκτικά.
«Γεια σου Χάρρυ.» ακούω την φωνή του Μπεν από την άλλη γραμμή. Παγώνω στην θέση μου και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα.
«Μπεν;» ρωτάω σοκαρισμένος.
«Ακόμα με θυμάσαι μικρέ. Χαίρομαι λοιπόν.» λέει σαρκαστικά που με επαναφέρει στην πραγματικότητα.
«Τι θέλεις;» λέω σκληρά.
«Βασικά βρήκα τον φιλαράκο σου και τον αδελφό της Άννας εδώ που συχνάζω και είπα να σε πάρω να σε ενημερώσω για ένα απροσδόκητο γεγονός που έγινε.» συνεχίζει σαρκαστικά.
«Πες μου τι έκανες παλιό μαλάκα!!» τσιρίζω σχεδόν στο τηλέφωνο.
«Τίποτα που δεν έχω ξανά κάνει. Απλά ο φιλαράκος σου βλέπει τα ραδίκια ανάποδα.» λέει αδόαφορα. Θα τον σκοτώσω τον μαλάκα.
«Μα την Παναγία θα σε σκοτώσω!» λέω αγριεμένα.
«Δεν θα προλάβεις οπότε μην χαίρεσαι.» γελάει.
«Πες μου τι στον πούτσο θες!»
«Θα στο πω απλά και κατανοητά. Θέλω να έρθεις να με βρεις και να γυρίσεις πίσω σε εμένα. Απλά κατανοητά πράγματα.»
«Και αν δεν δεχθώ;» σηκώνω το ένα μου φρύδι ειρωνικά.
«Τότε θα πεθάνεις και εσύ και η Άννα και ο αδελφός της. Το ήξερες από την αρχή πως όποιος μπλέκει μαζί μου δεν ξεμπλέκει τόσο εύκολο. Πάρε παράδειγμα την αδελφή σου την Τζέμμα. Αμέσως μόλις γύρισε τελείωσα αυτό που ειχα αρχίσει χρόνια πριν. Είναι θέμα ημερών να πεθάνει. Όπως και εσείς...»
Τελικά τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρα απ' όσο νόμιζα. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως στον πούτσο έχουμε μπλέξει έτσι; Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Όμως δεν θέλω η Άννα ή ο Λουκ να πάθουν κάτι. Καλύτερα να "θυσιαστώ" εγώ για να σωθούν εκείνοι. Άλλωστε εγώ φέρω την περισσότερη ευθύνη που είμαστε βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό μέσα στα σκατά. Γαμώ την πουτάνα μου δηλαδή!! Γιατί δεν μπορούσα να έχω μια γαμημένη φυσιολογική ζωή όπως όλος ο κόσμος. Κάθομαι στον καναπέ και βάζω το κεφάλι μου στην παλάμη του δεξιού χεριού μου.
«Και αν έρθω τι θα γίνει;» λέω αδύναμα.
«Θα αφήσω ελεύθερη την Άννα και τον Λουκ. Μην νομίζεις πως δεν ξέρω τι κάνετε τόσο καιρό πίσω από την πλάτη μου. Ξέρω πως είστε μαζί και είμαι σίγουρος πως είστε ερωτευμένοι. Εκεί πατάω... θα κάνεις ότι σου πω απλά και μόνο για να την προστατέψεις σωστά;» το γεγονός πως αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο ωμός ώρες-ώρες με εκνευρίζει, αλλά έχει δίκιο. Γαμώτο!
«Σωστά. Εντάξει με έπεισες. Σε μερικές μέρες θα είμαι εκεί. Όμως θα αφήσεις ελεύθερο τον Λουκ αμέσως μόλις συναντηθούμε εντάξει;»
«Δεν θα κάνεις διαπραγματεύσεις μαζί μου μικρέ γιατί...»
«ΑΚΟΥ ΜΕ ΛΙΓΟ ΠΡΟΣΕΚΤΗΚΑ ΜΑΛΑΚΑ ΜΠΕΝ. ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ, ΘΑ ΕΡΘΩ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟΝ ΛΟΥΚ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΟΣΟ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΠΟΤΕ ΑΣΕ ΤΙΣ ΠΟΥΣΤΙΕΣ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΙΑ!» φωνάζω έξω φρενών πλέον.
«Εντάξει. Σε τρεις μέρες στο γνωστό μπαρ που βγαίνω στις εννιά. Να είσαι εκεί.»
«Θα είμαι!»
Κλείνω με δύναμη το τηλέφωνο και παίρνω τα κλειδιά μου. Η Άννα πρέπει να είναι σπίτι. Θα πάρω και τους υπόλοιπους και θα τους πω τι έγινε. Γιατί πρέπει να πηγαίνουν όλα από το κακό στο χειρότερο; Αυτός ο παπάρας δεν μπορούσε να χάψει απλά και όμορφα το παραμύθι που του παρατάμε και να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία; Αλλά όχι... έπρεπε να το καταλάβει και τώρα να τραβάμε ένα παλούκι ίσα με ουρανοξύστη. Δεν μας θέλει καθόλου, όλα εναντίον μας είναι. Όμως έχω μια άλλη ιδέα μήπως και καταφέρω να "δραπετεύω" και εγώ από αυτή την ιστορία χωρίς να χρειαστεί να δουλέψω για αυτόν τον μαλάκα ούτε μια μέρα ξανά.
ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΟΥΤΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ. ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΒΑΖΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ. ΕΛΠΙΩ ΠΑΝΤΩΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΠΑΤΑΤΕ VOTE (⭐️) ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΤΑ ΛΕΜΕ<3
VOUS LISEZ
Ο Γείτονας 2: Kill me or Save me!
Fanfiction«Όσο υπάρχουν μυστικά είναι αδύνατο να υπάρξει και εμπιστοσύνη. Όμως... Ισως τελικά ειναι καλύτερα καποια πράγματα να μην μαθαίνονται ποτε...!»
